Τη διενέργεια προανάκρισης για τη διαπίστωση τυχόν τελέσεως του αδικήματος της χρήσης πλαστού εγγράφου και της απόπειρας απάτης δικαστηρίου παρήγγειλε χθες από έδρας, ο πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, κατά την εκδίκαση υπόθεσης με κατηγορούμενους, για κλοπή από παιδικό σταθμό ειδών διατροφής, ένα ζευγάρι Βουλγάρων.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, η πολιτικώς ενάγουσα προσκόμισε στο δικαστήριο έγγραφα και συγκεκριμένα αποδείξεις με τα οποία φέρεται να έχει εξοφλήσει τις απαιτήσεις από μισθούς σε υπαλλήλους της, συμπεριλαμβανομένης και της κατηγορούμενης που απασχολούσε.
Ο συνήγορος υπεράσπισης της κ. Κ. Κυπραίος, προσέβαλε τα συγκεκριμένα έγγραφα ως πλαστά με αποτέλεσμα να αναβληθεί η εκδίκαση της υπόθεσης μέχρι να διαπιστωθεί η πλαστότητα ή μη των συγκεκριμένων αποδεικτικών μέσων των οποίων έγινε χρήση.
Το ζευγάρι είχε καταμηνυθεί συγκεκριμένα από μια κάτοικο της Ιαλυσού, ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού, που υποστηρίζει ότι διαπίστωσε μέσω καμερών ηλεκτρονικής παρακολούθησης, που λειτουργούσε νόμιμα στην επιχείρησή της, ότι η υπάλληλος της την έκλεβε συστηματικά, χρησιμοποιώντας και ως μεταφορέα των κλοπιμαίων το ανήλικο παιδί της!!
Η μηνυόμενη φέρεται να έχει προσληφθεί νομίμως και να εργάζεται στην επιχείρησή της από το έτος 2002 ως μαγείρισσα, δεδομένου ότι στο πλαίσιο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας προσφέρει στα παιδιά που φοιτούν στον παιδικό σταθμό και γεύματα.
Επιπροσθέτως είναι υπεύθυνη για τον ανεφοδιασμό της κουζίνας με τρόφιμα, αλλά και για τον ανεφοδιασμό της επιχείρησής της με είδη καθαριότητας, δηλαδή, με απορρυπαντικά, καθαριστικά κλπ.
Το έτος 2009, όπως υποστηρίζει η μηνύτρια, η μηνυόμενη για προσωπικούς της λόγους αποχώρησε από την επιχείρηση, για χρονικό διάστημα 1,5 έτους περίπου.
Στο διάστημα αυτό ανέλαβε η ίδια την κουζίνα και τον εν γένει ανεφοδιασμό της επιχείρησης και διαπίστωσε ότι τόσο το κόστος σίτισης των παιδιών, όσο και το κόστος των υλικών καθαριότητας τα οποία βρίσκονται επίσης σε ειδικούς φωριαμούς στην κουζίνα, ήταν κατά πολύ μικρότερο από αυτό, που τόσα χρόνια γνώριζε, δεδομένου ότι πραγματοποιούσε όλες τις αγορές των τροφίμων και των προϊόντων καθαριότητας της επιχείρησης, καθ’ υπόδειξη της μηνυόμενης.
Με την επαναπρόσληψή της τον Φεβρουάριο του 2011, της ανέθεσε και πάλι τα ίδια ακριβώς καθήκοντα, μη δίνοντας σημασία στα όσα διαπίστωσε, θεωρώντας «αφελώς», όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι ίσως οι παραπάνω διαπιστώσεις της να οφείλονταν σε συμπτώσεις και στον τρόπο με τον οποίο η ίδια μαγείρευε και καθάριζε, χωρίς να συμβαίνει κάτι το επιλήψιμο ή παράνομο.
Οι απώλειες σε τρόφιμα και υλικά καθαριότητας άρχισαν να επαναλαμβάνονται από τις αρχές του Ιουνίου του 2012, αφού σε καθημερινή βάση η μηνύτρια αναγκαζόταν να αγοράζει περισσότερα τρόφιμα και υλικά καθαριότητας της τάξεως των 30 ευρώ περίπου παραπάνω ημερησίως.
Οι υποψίες της, όπως ισχυρίζεται, ότι κάτι περίεργο συνέβαινε στην κουζίνα της επιχείρησης, επιβεβαιώθηκαν κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, όταν η μηνυόμενη αναχώρησε για την πατρίδα της για χρονικό διάστημα 15 ημερών.
Αποφάσισε έτσι αφενός μεν να εγκαταστήσει εντός του παιδικού σταθμού αλλά και στην κουζίνα κάμερες, έχοντας γνωστοποιήσει την απόφασή της αυτή σε όλο το προσωπικό αλλά και στην ίδια την εγκαλούμενη, τοποθετώντας μάλιστα στην είσοδο του κτηρίου, αλλά και στην περίφραξη του οικοπέδου, όπου στεγάζεται η επιχείρηση, ευανάγνωστες και εμφανέστατες σχετικές πινακίδες οι οποίες ανέφεραν ότι ο χώρος παρακολουθείται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης και από ηλεκτρονικά μέσα για λόγους ασφαλείας όλο το 24ωρο.
Από την έρευνά τους όπως ισχυρίζονται, προέκυψε ότι η μηνυόμενη μαζί με τον σύζυγό της αφαιρούσε καθημερινά σχεδόν τρόφιμα και υλικά καθαριότητας. Από τα βίντεο διαπιστώθηκε ότι άνοιγε συσκευασίες τροφίμων, όπως ρύζι, καφέ, λάδι, ζάχαρη, αλάτι, μπαχαρικά, πουρέ, ζυμαρικά, κριθαράκι κλπ και τις άδειαζε σε σακούλες και τάπερ στην τσάντα της.
Ομοίως αφαιρούσε φρούτα (ροδάκινα, μήλα κλπ). Επίσης τις ημέρες που ερχόταν ο σύζυγός της (κάθε Τρίτη και Πέμπτη της εβδομάδας), δήθεν με το πρόσχημα ότι πήγαινε εκεί για να παραλάβει το ανήλικο τέκνο τους από την πίσω πόρτα της κουζίνας, έβαζε και σε δική του τσάντα, εκτός από τα παραπάνω προϊόντα και συσκευασίες κρεάτων, σαλτσών, κιμά, κοτόπουλων, αλλά και ολόκληρα κουτιά με γάλα και πολλές φορές και ψωμιά, καθώς και συσκευασίες με μαρμελάδες και ξύδι. Ομοίως η πρώτη των εγκαλουμένων αφαιρούσε καθημερινά και είδη καθαριότητας, όπως χλωρίνες, απορρυπαντικά πιάτων, σαπούνια, σφουγγάρια καθαρισμού, βετέξ, Azax, ακόμη και πάνες αλλαγής μωρών (pumpers), κλπ.
Οπως υποστηρίζει η μηνύτρια το θράσος των δύο εγκαλουμένων ξεπέρασε κάθε όριο, όταν διαπιστώθηκε ότι πολλές φορές χρησιμοποιούσαν και την τσάντα του ανηλίκου τέκνου τους, που αφιλοκερδώς φιλοξενούσε στον παιδικό σταθμό, προκειμένου να μεταφέρουν επιπλέον ποσότητες από τα όσα προϊόντα έκλεβαν καθημερινά.
Η πλευρά των κατηγορουμένων αρνείται κατηγορηματικά τα όσα καταγγέλθηκαν σε βάρος τους και υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μεθόδευση προκειμένου να την αναγκάσουν να μην ζητήσει αποζημίωση ύψους 10.000 ευρώ από οφειλές της μηνύτριας από την παροχή εργασίας της και τη νόμιμη αποζημίωση της.
Εκλεβαν διάφορα είδη από παιδικό σταθμό;
