Οι τίτλοι βαρύγδουποι «βιβλική καταστροφή», «Σάρωσε τη Σύμη η Ευριδίκη», «Σοκ-Εικόνες αποκάλυψης», για να περιγράψουν τα αποτελέσματα της προχθεσινής καταιγίδας στο νησί. Οι δρόμοι έγιναν ποτάμια, παρασύροντας ότι έβρισκαν μπροστά τους και αυτοκίνητα κατέληξαν στη θάλασσα. Πάλι τα «ακραία καιρικά», πάλι «το ύψος της βροχής», πάλι «θεομηνία» για να περιγραφεί η ανεπάρκεια, η έλλειψη σεβασμού στη φύση και στον άνθρωπο. Ρέματα, χείμαρροι, ποτάμια μπαζώνονται, χτίζονται και κλείνουν τρόπους διαφυγής του φυσικού φαινομένου βροχή, το οποίο όσο έντονο και να είναι δεν θα έφτανε στο σημείο να «εξαφανίζει» περιοχές ολόκληρες κάτω από τα νερά. Βίαιες παρεμβάσεις του ανθρώπου που σε συνδυασμό με την αδιαφορία αρμοδίων κάνουν ένα εκρηκτικό μείγμα για εικόνες «αποκάλυψης».
«Μια αιτία της καταστροφής ίσως να μπορεί να εντοπιστεί στα μπάζα από τις διανοίξεις των δρόμων του νησιού από την παλιά ΜΟΜΑ, που από τότε δεν είχαν απομακρυνθεί.» είπε ο Δήμαρχος της Σύμης. Για να συμπληρώσει «Το θέμα δεν είναι να βρούμε ποιος φταίει. Δεν είναι θέμα αντιπλημμυρικών έργων. Είναι θέμα ότι το νερό που έπεσε ήταν πρωτοφανές. Εντάξει παντού υπάρχει θέμα. Φρεάτια κλπ, σίγουρα χρειάζονται έργα υποδομής να γίνονται και η γραφειοκρατία σε τέτοια έργα να παρακάμπτεται για να προχωράνε.»
Είναι τα μπάζα, εντάξει υπάρχουν θέματα, εντάξει χρειάζονται έργα υποδομής, αλλά το θέμα είναι πως το νερό που έπεσε ήταν πρωτοφανές! Η φύση λοιπόν ούτε εκδικείται, ούτε προκαλεί. Απλά παλεύει να επανακτήσει το χώρο που της αφαιρέθηκε, της ανήκει και που ο άνθρωπος βίαια έχει «απαλλοτριώσει» με μπάζα, σκουπίδια και ότι του περισσεύει. Μας δείχνει και με ποιό τρόπο οι κακοτεχνίες, η έλλειψη προνοητικότητας, οι βιασύνες, μπορούν να γίνουν σωρός, σαν τα τουβλάκια lego, οι δρόμοι ποτάμια τα οδοστρώματα λίμνες και τα αυτοκίνητα βάρκες.
Υ.Γ. Λυπάμαι , που θα διαφωνήσω με τον Δήμαρχο, αλλά το θέμα είναι να βρούμε ποιος φταίει. Δεν μπορεί όλα να τα ρίχνουμε στο «πρωτοφανές ύψος της βροχής», ενώ από την άλλη παραδεχόμαστε τις ανεπάρκειες. Τώρα θα μου πείτε: άντε να βρεις άκρη, ποιος φταίει, έτσι κι αρχίσουν να παίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι «πινγκ-πονγκ ευθυνών». Εδώ θρηνήσαμε νεκρούς στη Ρόδο κι ακόμη το μπαλάκι πάει από τον έναν στον άλλο.
