Ζητήματα για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στη Μεσόγειο, συζητήθηκαν στο χτεσινό πρώτο Σεμινάριο του 3ου «Κύκλου της Ρόδου» όπως ονομάζεται, με καλεσμένο ομιλητή τον κ. Γεώργιο Σαββαΐδη –πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης Τουρκίας, πρώην πρέσβη / μόνιμο αντιπρόσωπο του ΝΑΤΟ και πρώην πρέσβη στην Ουάσιγκτον.
Το σεμινάριο είχε πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς ο κ. Σαββαΐδης ανέπτυξε τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να διεξάγεται η διπλωματική διαχείριση των εθνικών μας ζητημάτων και όχι μόνον, ενώ προέβη σε πολύ ενδιαφέρουσες και βαρύνουσες, ιστορικά, αποκαλύψεις για τις σχέσεις της Ελλάδας με όμορες χώρες, με την Τουρκία, με τις ΗΠΑ και την θέση της στο ΝΑΤΟ.
Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχει ξεκινήσει από το 2017, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου με τη Μονάδα Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Τις ενέργειες συντονίζει η εντεταλμένη περιφερειακή σύμβουλος και πρόεδρος του ΚΕΚ Γεννηματάς, κα Χαρούλα Γιασιράνη, μαζί με τον καθηγητή κ. Σωτήρη Ντάλη και μέχρι στιγμής έχουν έρθει στη Ρόδο, πολλές εξέχουσες προσωπικότητες της διπλωματίας.
Πρόκειται για τον 3ο Κύκλο των Σεμιναρίων του «Κύκλου της Ρόδου» που θα συνεχιστούν μέχρι και τον Μάιο του 2020, στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου.
Το σεμινάριο παρακολούθησαν μεταπτυχιακοί φοιτητές, ερευνητές, στελέχη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, νομικοί, στρατιωτικοί και πτυχιούχοι ΑΕΙ και ΤΕΙ ενώ έδωσαν το ‘παρών’ ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου κ. Σάββας Χατζησάββας, ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ Δωδεκανήσου κ. Παύλος Μπακίρης, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Γιάννης Φλεβάρης κ.ά.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
Ανοίγοντας τις εργασίες, τοποθετήθηκαν η πρόεδρος του ΚΕΚ Γεννηματάς κα Χ.Γιασιράνη και η πρόεδρος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών κ. Αικατερίνη Φαντζή.
Η κα Γιασιράνη, εμφανίσθηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένη από την εξέλιξη της συνεργασίας της ΠΝΑι με το Πανεπιστήμιου Αιγαίου, λέγοντας πως «θα θέλαμε, το ακροατήριο να είναι πολυπληθέστερο. Ωστόσο, πρόκειται για μια εξαιρετική ευκαιρία για τους συμμετέχοντες να ενημερωθούν σε πολύ σοβαρά ζητήματα».
Στην τοποθέτησή του, ο κ. Σωτήρης Ντάλης, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την συνέχιση του «Κύκλου της Ρόδου» και αναφέρθηκε αφενός στο πλουσιότατο βιογραφικό του κ. Σαββαΐδη και αφετέρου, στο νέο του βιβλίο το οποίο αποτελεί ένα κοινό πόνημα: «Έρχεται να ενισχύσει την συνεργασία και την φιλία που έχει αναπτυχθεί με τον κ. Πρέσβη αφού κατάφερα να τον πείσω να γράψουμε ένα βιβλίο μαζί. Εκείνος το ετοίμασε κι έχω την τιμή να το δημοσιεύσω στη σειρά που διευθύνω. Ο τίτλος είναι ‘Ανάλεκτα Εθνικής Διπλωματίας’».
Η ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ Γ. ΣΑΒΒΑΪΔΗ
«Τα σχετικά ζητήματα και οι προκλήσεις αντιμετώπισής του υπήρχαν, υπάρχουν και θα ανακύπτουν και στο μέλλον. Η εξωτερική και η αμυντική πολιτική μιας χώρας μας θα χαράσσεται και θα εφαρμόζεται σχεδόν πάντοτε σε ένα ασταθές, δύσκολο και απρόβλεπτο περιβάλλον. Η Ελλάς χρειάζεται υψηλή στρατηγική στους τομείς αυτούς και πεπειραμένα και αφοσιωμένα στο εθνικό συμφέρον στελέχη για την επιτυχή προώθηση και εφαρμογή τους. Το γεγονός ότι η χώρα επανακάμπτει με φιλοδοξίες στο διεθνές γίγνεσθαι, μετά την πικρή δεκαετία της οικονομικής κρίσεως, επαυξάνει τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αντιμετωπίσεώς τους». Αυτή ήταν το παρατήρηση του κ. Σαββαϊδη –το απαύγασμα της πολύ ενδιαφέρουσας ομιλίας που ανέπτυξε, με θέμα «Προετοιμασία και Διεξαγωγή Διαπραγματεύσεων επί Ζητημάτων Εθνικού Ενδιαφέροντος».
Η ομιλία, είχε δύο μέρη: α. Οι έννοιες, τα πρόσωπα, τα ζητήματα και β. Ενδεικτικά παραδείγματα διαπραγματεύσεων επί Ζητημάτων Εθνικού Ενδιαφέροντος.
Στο πρώτο μέρος, ο κ. Σαββαϊδης ανέπτυξε:
• Την οριοθέτηση του θέματος. Τι εννοούμε με τον όρο «Ζητήματα Εθνικού Ενδιαφέροντος»
• Εάν υπόκεινται αυτά σε διαπραγμάτευση
• Ο χαρακτήρας των ζητημάτων αυτών
• Οι διαχειριστές των ζητημάτων αυτών
• Η εκτίμηση συνθηκών και διεθνούς περιβάλλοντος
• Απαραίτητη η ύπαρξη και εκδήλωση πολιτικής βούλησης και υποστήριξης στο αντικείμενο της διαπραγμάτευσης
• Απαραίτητη η ενημέρωση της κοινής γνώμης
Ειδικά για το τελευταίο, ο κ. Σαββαΐδης υπογράμμισε μεταξύ άλλων: «Η έγκαιρη, συνεχής και συστηματική ενημέρωση της κοινής γνώμης αποτελεί επίσης αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχία του όλου δομήματος των διαπραγματεύσεων. Βεβαίως, δεν νοείται διαπραγμάτευση μέσω μεγαφώνων ή δημόσιας ρητορικής. Επιδιωκτέα πάντοτε η εθνική ομοψυχία ή τουλάχιστον η συναντίληψη μεταξύ των πολιτικών φορέων του τόπου προς αποφυγή πολιτικής εκμετάλλευσης του τύπου ‘προδοσία, μειοδοσία, ξεπούλημα κ.λπ.’ Τέλος, επίγνωση του γεγονότος ότι πολιτική βούληση της ηγεσίας για διαπραγμάτευση ενός ζητήματος εθνικού ενδιαφέροντος και οι επικρατούσες αντιλήψεις της κοινής γνώμης επί του ιδίου θέματος, έχουν χαρακτήρα συγκοινωνούντων δοχείων υπό τη μορφή αλληλοπεπηρασμού».
Ακολούθως, ο κ. Σαββαΐδης, μίλησε για την κατανόηση του τι σημαίνει διαπραγμάτευση επί Ζητημάτων Εθνικού Ενδιαφέροντος, η οποία «θα ήταν ελλιπής και θεωρητική εάν δεν συνοδευόταν από την παράθεση ορισμένων συγκεκριμένων παραδειγμάτων» όπως είπε και ανέφερε τρία παραδείγματα.
• Οι Διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωών της Ελλάδας με τις όμορες χώρες (πλην Τουρκίας).
• Δεύτερο παράδειγμα διαπραγματεύσεων επί Ζητημάτων Εθνικού Ενδιαφέροντος αποτελούν κατά καιρούς ελληνοαμερικανικές συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
• Τρίτο παράδειγμα διαπραγματεύσεων επί Ζητημάτων Εθνικού Ενδιαφέροντος αποτελούν τα δύο Στρατηγεία του ΝΑΤΟ που το 1999 εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα.
Αναπτύσσοντας αυτά τα παραδείγματα, ο κ. Σαββαΐδης προέβη σε αρκετές λεπτομέρειες ιστορικού χαρακτήρα, για το τι συνέβη με τα ζητήματα αυτά, με τις όμορες χώρες όπως η Ιταλία, η Λιβύη και η Αίγυπτος αλλά και η καθοριστική περίοδος ‘απραξίας’ της χώρας μας στο γειτονικό μας πεδίο (και όχι στο διεθνές). Επιπλέον, μίλησε για τις προσπάθειες και διαπραγματεύσεις που έγιναν, α) με την Αλβανία με την Συμφωνία του 2009, η οποία «επιβάλλεται σήμερα η άμεση κύρωσή της χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση διότι είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ» όπως τόνισε, β) με την Λιβύη (με πολλές δυσκολίες αφού δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα) και γ) με την Αίγυπτο που έχει κυρώσει την Σύμβαση του Δικαίου της Θαλάσσης και πρέπει να οριοθετήσει τις θαλάσσιες χώνες της τόσο με την Κύπρο όσο και με την Ελλάδα.
Τέλος να σημειωθεί ότι ιδιαίτερη βαρύτητα είχε η αποκάλυψη για την εγκατάσταση στην Ελλάδα, των δύο Στρατηγείων του ΝΑΤΟ το 1999 και την συμμετοχή της σε αυτό που ήταν κμβικής σημασίας σε ό,τι έχει να κάνει με την παρουσία και τον ρόλο της χώρας μας στην περιοχή και κυρίως στην εξέλιξη των σχέσεων με την Τουρκία.