Οι Έλληνες μπορούν να σώσουν την Ευρώπη, αν δεν χάσουν την ψυχραιμία τους, γράφει η εφημερίδα Die Welt σε άρθρο γνώμης
Οι Έλληνες μπορούν να σώσουν την Ευρώπη, αν δεν χάσουν την ψυχραιμία τους, γράφει η εφημερίδα Die Welt σε άρθρο γνώμης με τίτλο «Η Ελλάδα επιτυγχάνει αυτό που η Γαλλία και η Ιταλία δεν καταφέρνουν – την εξυγίανση του προϋπολογισμού».
«Ο Τσίπρας δεν θα υπογράψει τίποτα». «Υπόσχεται στους Έλληνες να τους επιστρέψει την ήδη μια φορά κατεστραμμένη χώρα»
Ο αρθρογράφος παίρνει ως παράδειγμα την ανάπτυξη του Πειραιά μετά την έλευση της Cosco για να επισημάνει ότι «όπως ο Πειραιάς, έτσι και ολόκληρη η Ελλάδα είναι σχεδόν αγνώριστη, περίπου πέντε χρόνια μετά την δήλωση χρεοκοπίας» και να προσθέσει: «Οι Έλληνες ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά και κατόρθωσαν να φθάσουν ψηλότερα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί: σε μια οικονομική ανάπτυξη υψηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρώπης εντός του έτους, σε καλύτερες προοπτικές για το μέλλον, όπως εκτιμά ο ΟΟΣΑ. Η ανεργία αρχίζει να πέφτει. Η Ελλάδα σημείωσε τελευταία την υψηλότερη σε όλη την Ευρώπη αύξηση στην απασχόληση σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο. Ο προϋπολογισμός έχει εξυγιανθεί σε μεγάλο βαθμό, από ένα έλλειμμα 15%, οι Έλληνες έφθασαν σε λίγα χρόνια σε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρωζώνη».
Σε ό,τι αφορά τη διαμάχη με την τρόικα, ο αρθρογράφος τονίζει ότι «οι Έλληνες είχαν ήδη συχνά δίκιο και την περασμένη χρονιά, όταν προέβλεψαν πλεόνασμα 1% και το πέτυχαν».
«Αυτό που κατόρθωσαν οι Έλληνες αξίζει κάθε αναγνώριση. Όλα όμως διακυβεύονται για άλλη μια φορά σε μία κρίση η οποία θα μπορούσε ήδη αυτή την εβδομάδα να επιδράσει αρνητικά, κατά τον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογής από το ελληνικό κοινοβούλιο. Η απόφαση της κυβέρνησης να επισπεύσει την αναμέτρηση για την εξουσία με την αντιπολίτευση ήταν τολμηρή. (Η απόφαση) φρόντισε να γίνουν προχριστουγεννιάτικες αναταράξεις στα χρηματιστήρια και τις αγορές, όχι όμως λόγω της επίσπευσης, αλλά επειδή έτσι κατέστη συγκεκριμένος ο φόβος για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ. (Οι αναταράξεις) είναι απλώς πρώιμα σημάδια του κραχ, το οποίο θα έπρεπε να αναμένεται στην περίπτωση – εάν δεν εκλεγεί Πρόεδρος – αναγκαστικών πρόωρων εκλογών και νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, όποια έκταση και αν έχει», συνεχίζει ο αρθρογράφος και επισημαίνει ότι στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πλειοψηφία, αλλά μπορεί να αναδειχθεί πρώτη δύναμη.
«Ακόμη και εάν δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση εναντίον του (ενν. του ΣΥΡΙΖΑ), σύντομα θα επικρατούσε το χάος”, εκτιμά.
Σύμφωνα με τον συντάκτη, «στην δυσαρέσκεια για την Τρόικα είχε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς την δική του συμβολή, μιλώντας πολύ πρόωρα για το τέλος του προγράμματος στήριξης και αργότερα ντροπιάστηκε», ενώ «και οι απαιτήσεις που ακούγονται από την πλευρά της Γερμανίας για την συναίνεση του Αλέξη Τσίπρα με υπογραφή των όρων για περαιτέρω βοήθεια, είναι κατανοητές αλλά όχι χρήσιμες», καθώς αποδεικνύουν περιορισμένη γνώση των ελληνικών ευαισθησιών. «Είναι μια πάσα για τον επαναστάτη εναντίον της ‘λιτότητας’: επί στρατιωτικής δικτατορίας η ‘υπογραφή’ έγινε, ως προϋπόθεση για την αποφυλάκιση από την πολιτική κράτηση, σύμβολο για ατιμωτική άρνηση των πιστεύω σου», συνεχίζει ο αρθρογράφος και προβλέπει ότι «ο Τσίπρας δεν θα υπογράψει τίποτα». «Υπόσχεται στους Έλληνες να τους επιστρέψει την ήδη μια φορά κατεστραμμένη χώρα.
«Το να τα ακυρώσεις όλα πάλι, θα σήμαινε να επαναλάβεις τα ίδια λάθη, όχι από αμέλεια ή από ανικανότητα, αλλά από πρόθεση»
Ο δημόσιος τομέας ήταν πολύ μεγάλος για την μικρή Ελλάδα, για αυτό έπρεπε να περικοπεί ριζικά. Το μισθολογικό κόστος παραήταν υψηλό για να μπορούν οι επιχειρήσεις να είναι ανταγωνιστικές. Ηκαθημερινή διαφθορά και η φοροδιαφυγή ήταν τόσο ευρείς, ώστε το κράτος δεν άξιζε να αποκαλείται κράτος. Δεν ήταν η κακία της Τρόικας η οποία επέβαλε στους Έλληνες τις μεταρρυθμίσεις, αλλά απλούστατα η ίδια η δική τους αποτυχία (ενν. των Ελλήνων). Το να τα ακυρώσεις όλα πάλι, θα σήμαινε να επαναλάβεις τα ίδια λάθη, όχι από αμέλεια ή από ανικανότητα, αλλά από πρόθεση», συνεχίζει και τονίζει ότι κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο, αφού «θα τρέπονταν σε φυγή ξένοι επενδυτές, όπως επίσης και Έλληνες επιχειρηματίες» και «θα έμεναν μόνο οι ούτως ή άλλως χαμένοι». «Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει αυτή την κρίση, η οποία θα οδηγούσε, μέσω αναταράξεων στις αγορές, δυσβάσταχτων τόκων και εικασιών για έξοδο από την νομισματική ένωση, κατευθείαν στον κίνδυνο να γίνει πάλι λόγος για Grexit, την πιο αγαπημένη ψευδολύση εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ελληνική υπερπροσπάθεια των τελευταίων ετών», σημειώνει ο αρθρογράφος και εκτιμά ότι ο κίνδυνος για την Ευρωζώνη βρίσκεται αλλού, ενώ, στην χειρότερη περίπτωση, οι αναταραχές στην Αθήνα θα ήταν ευπρόσδεκτες για κάποιους, διότι θα αποσπούσαν την προσοχή από την ανικανότητα της γαλλικής κυβέρνησης να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και από το δημόσιο χρέος της Ιταλίας.
«Αυτές οι χώρες διαμαρτύρονται για την λιτότητα και ακόμα δεν έχουν βιώσει, ούτε εφαρμόσει τη δημοσιονομική προσαρμογή. Ανταμείφθηκαν όμως με την αναβολή των ληξιπρόθεσμων κυρώσεων για την παραβίαση του Συμφώνου Σταθερότητας. Πρόκειται για μια ακόμα απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία θα πρέπει να εξοργίσει τους Έλληνες» υποστηρίζει ο Γερμανός αρθρογράφος και καταλήγει αναφερόμενος στην αυξανόμενη απόσταση μεταξύ Βορρά και Νότου στην Ευρώπη, η οποία, όπως λέει, παραπαίει.
«Η Γαλλία είναι αδύναμη. Οι Βρετανοί απομακρύνονται από την ΕΕ. Στην Ουγγαρία το κράτος δικαίου υποχωρεί. Στην Ισπανία και την Πορτογαλία οι υποθέσεις διαφθοράς απειλούν την εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα. Τα κράτη της ΕΕ καταφέρνουν με πολύ κόπο να διατηρήσουν την ομοφωνία τους απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα.
Μια νέα αντιπαράθεση για την συνοχή της Νομισματικής Ένωσης είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται τώρα η ΕΕ, η οποία όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα προκειμένου να ματαιωθεί μια τέτοια αντιπαράθεση. Αυτή τη φορά όμως μπορούν οι Έλληνες να σώσουν την Ευρώπη».
http://www.thetoc.gr
