Ο καιρός τα Χριστούγεννα, λένε οι μετεωρολόγοι, θα θυμίζει περισσότερο Πάσχα εξού και ο καθόλου εύηχος όρος «Πασχούγεννα» που βλέπουμε σε αντίστοιχα δημοσιεύματα. Όμως στους ανθρώπους αρέσει να φαντάζονται λευκά τα Χριστούγεννα. Δεν υπάρχει ευχετήρια κάρτα ή χριστουγεννιάτικες εικονογραφήσεις που να μην έχουν χιονισμένα τοπία και βιτρίνες που να μην χρησιμοποιούν διακοσμητικό ψεύτικο χιόνι. Γιατί όμως μας αρέσουν τα χιονισμένα Χριστούγεννα, ακόμη και σε περιοχές με ήπιους χειμώνες και σπάνιο έως καθόλου χιόνι; Οι μελετητές πιστεύουν ότι όλο αυτό οφείλεται σε πολιτιστικά μηνύματα και βασικά στην πολύ παγωμένη δεκαετία του 1810. Με τη σειρά τους, ήρθαν και τα έργα του Ντίκενς που έφεραν στη φαντασία μας εικόνες από χιονισμένα τοπία. Ο Κάρολος Ντίκενς «μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της ψυχρότερης δεκαετίας που είδε η Αγγλία από το 1690 και τόσο οι “Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες” του όσο και τα “Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα” φαίνεται ότι είχαν επηρεαστεί πολύ από εκείνα τα χρόνια» λένε οι μελετητές. Η κατασκευή του στερεοτύπου των «λευκών Χριστουγέννων» δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που έχει προστεθεί στην πορεία των αιώνων στην γιορτή αυτή. Ενα άλλο χαρακτηριστικό είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο, που εμφανίστηκε κατά την Αναγέννηση στις γερμανικές χώρες, με τον Μαρτίνο Λούθηρο να παίζει κεντρικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη (και τον καθηγητή του Χάρβαρντ, Charles Follen, που στόλισε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αμερική, σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι στο σπίτι του το 1832). Γενικά τα Χριστούγεννα αποτελούν ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα σταδιακών μετατροπών και μετατοπίσεων όχι μόνο ως προς τα εξωτερικά τους στοιχεία, αλλά και ως προς το ουσιαστικό του νόημα, που βέβαια παραμένει πολύπλευρο.
Λευκά Χριστούγεννα
