Ο Γιώργος Χατζημάρκος είχε σήμερα συνάντηση με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, κ. Νικόλαο Τσούνη, ο οποίος και θα εξετάσει το αίτημα
Με τον Αρχηγό ΓΕΝ, Αντιναύαρχο κ. Νικόλαο Τσούνη, συναντήθηκε σήμερα το μεσημέρι ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος, στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού στην Αθήνα.
Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η υποβολή αιτήματος εκ μέρους του Περιφερειάρχη, για τον κατάπλου στο λιμάνι της Ρόδου, του ιστορικού πλοίου – σύμβολο, «Γεώργιος Αβέρωφ», στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου, στις 7 Μαρτίου.
Όπως προέκυψε από τη συνάντηση, το αίτημα του Περιφερειάρχη θα εξεταστεί από τη ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, λαμβανομένων υπ’ όψιν των αντικειμενικών, τεχνικών δυσκολιών που υπάρχουν, ως προς την μετακίνηση του πλοίου – μουσείου, από το Φάληρο όπου σήμερα βρίσκεται.
Η πρόταση που υπέβαλε ο Περιφερειάρχης, έρχεται να αναδείξει τη σχέση του ιστορικού πολεμικού πλοίου με τα Δωδεκάνησα και ειδικότερα με την πορεία προς την Ενσωμάτωσή τους στον εθνικό κορμό.
Το Θωρακισμένο Καταδρομικό «Γ. Αβέρωφ», επονομαζόμενο και ως «πλοίο της νίκης», αποτελεί το πλέον ένδοξο πλοίο της νεώτερης ναυτικής ιστορίας της Ελλάδας. Η ιστορία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα, όπου έκανε και το τελευταίο του ταξίδι, στις 15 Μαΐου 1945, αλλά και με την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, προπομπός της οποίας, υπήρξε το τελευταίο ταξίδι του Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ», πριν παροπλιστεί.
Του ιστορικού ταξιδιού του «Γ. Αβέρωφ» στη Ρόδο είχε προηγηθεί η κατάληψη της Σύμης από δύναμη του Ιερού Λόχου και των S.B.S.(Special Boat Services) και η υπογραφή της παράδοσης των Γερμανών στην Σύμη, που σηματοδότησε και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 8 Μαΐου 1945. Θα ακολουθήσει η επιστροφή στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα της εξόριστης Ελληνικής κυβέρνησης με το «Γ. Αβέρωφ» και η έπαρση της σημαίας του πλοίου στον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Λίγες μέρες μετά. στις 15 Μαΐου 1945, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού το Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ» μεταφέρει στην Ρόδο τον Αντιβασιλέα Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό για την προπαρασκευή της επανένωσης των Δωδεκανήσων με την μητέρα Ελλάδα, που θα γίνει πραγματικότητα δυο χρόνια μετά, τον Μάιο 1947. Είναι ο πρώτος Έλληνας αρχηγός που επισκέπτεται τα ελεύθερα Δωδεκάνησα. Ο πληθυσμός, μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού, υποδέχεται τον Έλληνα Αντιβασιλέα, θεωρώντας τον ως τον προπομπό και προάγγελο της οριστικής ένωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Τότε ήταν και η τελευταία φορά που το “Αβέρωφ” έπλευσε με τις μηχανές του.
Είναι αμφίβολο αν στην παγκόσμια ιστορία του πολεμικού ναυτικού συναντάται άλλο πολεμικό πλοίο που να συνδέθηκε για σχεδόν μισό αιώνα με την ιστορία και τα πεπρωμένα ενός έθνους. Το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», μοναδική ίσως εξαίρεση, μαζί με την προσωπικότητα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τη διαμόρφωση ιστορικών γεγονότων εθνικής εμβέλειας χωρίς ουδέποτε να γνωρίσει την ήττα.
Είναι το πλοίο που αποτέλεσε τεχνολογικό επίτευγμα της εποχής του και συνετέλεσε καταλυτικά στη νίκη των Ελλήνων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, υπό την χαρισματική ηγεσία του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη.
Είναι το μοναδικό, «εν ζωή», πολεμικό πλοίο που συμμετείχε ενεργά στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και ολοκλήρωσε την αποστολή που ανέλαβε το 1912 στο Αιγαίο, συμμετέχοντας πανηγυρικά το 1945 στους πρώτους εορτασμούς της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.
Κατασκευάσθηκε στα ναυπηγείο Orlando του Λιβόρνο, καθελκύσθηκε στις 12 Μαρτίου 1910 και η παραλαβή του έγινε στις 16 Μαΐου 1911. Στοίχισε με τα πυρομαχικά του περίπου 1 εκατομμύριο αγγλικές λίρες. Το 1/3 του ποσού καλύφθηκε από το κληροδότημα του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ του οποίου έλαβε και το όνομα, ενώ το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου και από έρανο των απανταχού Ελλήνων, εντός και εκτός Ελλάδας.
Πρόκειται για το μοναδικό δείγμα του τύπου (θωρακισμένο καταδρομικό) που διατηρείται στον κόσμο ως σήμερα. Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο (Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ») και το μετέφερε στο Φάληρο. Εκεί βρίσκεται από τότε και τιμά με την παρουσία του το Ελληνικό Ναυτικό και την ναυτική κληρονομιά της Ελλάδος.
