Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, εξετάζοντας υπόθεση που αφορά σοβαρή μόνιμη αναπηρία νεογνού, διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για την εξακρίβωση της ευθύνης και την αξιολόγηση των ζημιών, πριν εκδώσει την οριστική του απόφαση.
Η υπόθεση ξεκίνησε το 2019, όταν οι γονείς ενός αγοριού, που υπέστη σοβαρές βλάβες κατά τη γέννησή του, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι ο μαιευτήρας-γυναικολόγος που ανέλαβε τον τοκετό προέβη σε λανθασμένους χειρισμούς. Το νεογνό διαγνώστηκε με υποξαιμική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια και σπαστική τετραπάρεση, εξαιτίας δυστοκίας ώμων που δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως.
Οι γονείς υπέβαλαν αγωγή καταλογίζοντας ευθύνες τόσο για τις επιλογές και τους χειρισμούς της γυναικολόγου όσο και για τις συνθήκες στον χώρο της κλινικής. Υποστήριξαν ότι η επιμονή στον φυσιολογικό τοκετό, παρά τις ενδείξεις κινδύνου, οδήγησε στην τραγική έκβαση.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την απόφαση 61/2021, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή των γονέων. Έκρινε ότι η γυναικολόγος φέρει ευθύνη για την πρόκληση της βλάβης λόγω αμέλειας και ότι η ιδιωτική κλινική φέρει επίσης ευθύνη ως προστήσασα την ιατρό.
Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση συνολικού ύψους 348.026,15 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας και τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, απορρίπτοντας όμως ορισμένα αιτήματα των γονέων ως πρόωρα ή μη επαρκώς τεκμηριωμένα.
Οι αποφάσεις του Πρωτοδικείου προκάλεσαν εφέσεις από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η κλινική υποστήριξε ότι δεν φέρει ευθύνη, καθώς η γυναικολόγος δεν ήταν έμμισθο προσωπικό αλλά ανεξάρτητη συνεργάτιδα.
Από την πλευρά της, η γυναικολόγος υποστήριξε ότι οι ενέργειές της ήταν σύμφωνες με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και πως οι επιπλοκές ήταν αναπόφευκτες. Οι γονείς, με τη σειρά τους, κατέθεσαν έφεση, ζητώντας υψηλότερη αποζημίωση και διεκδικώντας ποσά για μελλοντικές δαπάνες θεραπειών.
Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, κατά την εκδίκαση των εφέσεων, έκρινε ότι η υπόθεση απαιτεί περαιτέρω τεχνική διερεύνηση για να προσδιοριστεί με ακρίβεια:
• Αν η καθυστέρηση ή οι επιλογές της γιατρού ήταν ασύμφωνες με τα ιατρικά πρωτόκολλα.
• Η ακριβής έκταση των βλαβών που υπέστη το νεογνό.
• Οι μελλοντικές ιατρικές ανάγκες και το κόστος αποκατάστασης.
Με τη διάταξη πραγματογνωμοσύνης, το Εφετείο ζητά από ειδικούς να εξετάσουν τα ιατρικά δεδομένα, τα πρωτόκολλα που εφαρμόστηκαν και τις ενδεχόμενες παραλείψεις που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Η απόφαση του Εφετείου αναδεικνύει τη σημασία της επιστημονικής τεκμηρίωσης σε υποθέσεις ιατρικής αμέλειας. Οι πραγματογνώμονες καλούνται να αξιολογήσουν όχι μόνο τα ιατρικά σφάλματα αλλά και τις πιθανές επιπτώσεις αυτών στη ζωή του ανηλίκου και της οικογένειάς του.
Η πραγματογνωμοσύνη αναμένεται να αποσαφηνίσει κρίσιμα ερωτήματα, όπως:
• Αν η διενέργεια καισαρικής τομής θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τις βλάβες.
• Ποια ήταν η προβλεψιμότητα της δυστοκίας ώμων και αν έπρεπε να είχαν ληφθεί προληπτικά μέτρα.
• Ποιος φέρει την κύρια ευθύνη: η γυναικολόγος ή η κλινική ως προστήσασα την ιατρό.
Οι ενάγοντες εκπροσωπούνται από την δικηγόρο κα. Αικατερίνη-Μαρία Μαραγκού και οι εναγόμενοι από τον δικηγόρο κ. Γρηγόρη Μοράρη.
Παραγγέλθηκε πραγματογνωμοσύνη για υπόθεση ιατρικής αμέλειας
