Ρόδιος ασφαλιστής κατηγορείται για υπεξαίρεση αντικειμένου μεγάλης αξίας

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων θα καθίσει Ροδίτης ασφαλιστής κατηγορούμενος για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, που του το είχαν εμπιστευθεί με την ιδιότητα του εντολοδόχου κατ’ εξακολούθηση.
Ο μηνυτής ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα στον τομέα των ασφαλειών και ασφαλιστικών συμβάσεων και διατηρεί ασφαλιστικό γραφείο στη Ρόδο.
Στα πλαίσια της ανωτέρω επαγγελματικής του δραστηριότητας συνήψε τον Νοέμβριο του 2007 με τον κατηγορούμενο σύμβαση συνεργασίας.
Του ανέθεσε συγκεκριμένα υπηρεσίες ανεξάρτητου συνεργάτη κι εκείνος ανέλαβε τη συμβατική υποχρέωση προς υποστήριξη κι υποβοήθηση του μηνυτή ασφαλιστή στα πλαίσια της επαγγελματικής τους συνεργασίας, γνωρίζοντας και συστήνοντας πελάτες στον ασφαλιστή και στη συνέχεια συνάπτοντας στο όνομα και για λογαριασμό του ασφαλιστή ασφαλιστικές συμβάσεις με τους πελάτες, να εισπράττει για λογαριασμό του τα ασφάλιστρα και να τα αποδίδει μέσα σε χρονικό διάστημα δύο μηνών από την έναρξη εκάστου ασφαλιστικού συμβολαίου.
Συνομολογήθηκε δε μεταξύ τους, ο κατηγορούμενος, ως ασφαλιστικός σύμβουλος – συνεργάτης, να λαμβάνει επί του καθαρού ασφαλίστρου τη συμφωνηθείσα μεταξύ του ιδίου και του μηνυτή «προμήθεια», η οποία ανερχόταν σε ποσοστό 15% επί του καθαρού ασφαλίστρου μειωμένου κατά τον αναλογούντα επί της προμήθειας φόρο ποσοστού 30%, το δε υπολειπόμενο ποσό, το οποίο προκύπτει από το μαθηματικό τύπο [μικτά ασφάλιστρα – (προμήθεια – φόρος προμήθειας)], να το αποδίδει ο κατηγορούμενος στον ασφαλιστή.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που έχει σχηματιστεί, ο κατηγορούμενος φέρεται να εισέπραξε από 93 ασφαλισμένους πελάτες για λογαριασμό του μηνυτή ασφαλιστή μικτά ασφάλιστρα συνολικού ποσού 13.069,81 ευρώ κι ενώ όφειλε να αποδώσει στον ασφαλιστή συνολικά το χρηματικό ποσό των 12.189,18 ευρώ εντός δύο μηνών από την έναρξη εκάστου εκ των συναφθέντων ασφαλιστηρίων συμβολαίων δεν το έπραξε.
Τα ανωτέρω φέρονται να προκύπτουν τόσο από την επισυναπτόμενη στην έγκληση καρτέλα του μηνυτή αναφορικά με την κίνηση του λογαριασμού του κατηγορουμένου για κάθε μια απο τις ασφαλιστικές εταιρείες με τις οποίες είχε συμβληθεί για λογαριασμό της εγκαλούσας εταιρείας, όσο και από την από 27-3-2012 ανωμοτί εξέταση του πολιτικώς ενάγοντoς και τις από 27-10-2011 ένορκες καταθέσεις δύο μαρτύρων.
Ο κατηγορούμενος, απολογούμενος αρνήθηκε την κατηγορία, που του αποδίδεται, και ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος προμηθευόταν ασφαλιστήρια, όχι ως εντολοδόχος του εγκαλούντος προκειμένου να τα πωλήσει για λογαριασμό του προς τρίτους και να αποδώσει σε αυτόν το αντίτιμο, αλλά επί πιστώσει και κατά κυριότητα για λογαριασμό του κατόπιν παραγγελίας (excharge order) προκειμένου να τα μεταπωλήσει σε διάφορους πελάτες του για δικό του λογαριασμό έναντι του συμφωνηθέντος με τον εγκαλούντα ποσοστού κέρδους, και όχι έναντι συμφωνηθείσας «προμήθειας».