Το ενδεχόμενο εγκατάστασης τις επόμενες μέρες στην Ειδομένη επιτροπής του υπουργείου Εσωτερικών σε ρόλο συντονιστικού οργάνου εξετάζει η κυβέρνηση, έστω και καθυστερημένα, σε μια προσπάθεια να θέσει τέλος στο χάος που επικρατεί στον εκεί καταυλισμό.
Τούτο σημαίνει ότι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς δεν προβλέπεται άμεση απομάκρυνση των δεκατεσσάρων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών. Αλλωστε, πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι ο κ. Μουζάλας κατά την επίσκεψή του χθες στην Ειδομένη, όταν τοπικοί παράγοντες του επισήμαναν την ανάγκη να εκκενωθεί ο καταυλισμός, φέρεται να συνέστησε υπομονή, καθώς, όπως είπε, αυτό θα γίνει σε είκοσι με τριάντα ημέρες.
Ομως μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, η κατάσταση οδεύει προς πλήρη εκτροχιασμό, καθώς απουσία κέντρου συντονισμού της καθημερινότητας και των δραστηριοτήτων των εμπλεκόμενων φορέων και οργανώσεων, επικρατεί ένας απίστευτος και άκρως επικίνδυνος «βαβελισμός», όπου ο κάθε ένας κάνει αυτό που θέλει.
Πέρα από τις συγκινητικές εικόνες για το δράμα των εγκλωβισμένων, στην «γκρίζα πλευρά του φεγγαριού» συμβαίνουν καθημερινά πράγματα και αναπτύσσονται δραστηριότητες που δεν τιμούν τη χώρα και τα οποία είναι εν πολλοίς απόρροια της απουσίας κρατικού συντονισμού και ελέγχου.
Η διανομή του πολυσυζητημένου χάρτη για τη μαζική είσοδο στην ΠΓΔΜ, προσφύγων και μεταναστών, ανέδειξε το «σάπιο» που υπάρχει στο «βασίλειο της απελπισίας». Ποιος σχεδίασε τον χάρτη και το όλο εγχείρημα; Οι παροικούντες την Ειδομένη δείχνουν προς τον γαλαξία των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον καταυλισμό και που ξεπερνούν τις δέκα και οι οποίες, μολονότι προσφέρουν υπερπολύτιμο έργο, ούτε συντονίζονται ούτε ελέγχονται από πουθενά. Κυκλοφόρησαν εκατοντάδες αντίτυπα του χάρτη στον καταυλισμό και δεν αντελήφθη τίποτα κανείς;
Αλλά ας περιδιαβούμε κάποια σκοτεινά «μονοπάτια» της Ειδομένης. Ανθρωποι σε απόγνωση μπήκαν στο κοινοτικό κατάστημα στην πλατεία του χωριού, σπάζοντας τις πόρτες και πέρασαν τη νύχτα αφού έκαψαν καρέκλες, τραπέζια και άλλα έπιπλα για να ζεσταθούν.
Οι κάτοικοι του χωριού, παρόλη την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, αδυνατούν να καλλιεργήσουν τα κατειλημμένα χωράφια τους και εγείρουν τώρα αξιώσεις για αποζημιώσεις, ενώ «φρουρούν» πλέον τα σπίτια τους φοβούμενοι κατάληψή τους από απελπισμένους πρόσφυγες. Φορτηγά με τρόφιμα και είδη ρουχισμού που καταφθάνουν καθημερινά στον καταυλισμό, μοιράζουν τη βοήθεια καταμεσής του δρόμου εν μέσω πανζουρλισμού και όποιος προλάβει να πάρει ό,τι μπορέσει.
Πολλά από τα είδη (αλάτι, ζάχαρη, μακαρόνια, αφρόλουτρα, κ.λπ.) κάνουν την εμφάνισή τους σε λίγο απλωμένα σε σεντόνια προ πώληση από εκείνους που πρόλαβαν να πάρουν περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζονταν, κουβέρτες και ρούχα χρησιμοποιούνται σαν καυσόξυλα και άλλα πετιούνται στην πλατεία του χωριού, ενώ το πακέτο με τσιγάρα πωλείται έναντι πέντε ευρώ από πρόσφυγες.
Στις αρχές της εβδομάδας φορτηγό αυτοκίνητο με φρούτα από τη λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης άλλαξε πέντε φορές σημείο διανομής για να μην παίρνουν τα σακουλάκια με τα πορτοκάλια και τα μήλα οι ίδιοι και οι ίδιοι και τα πωλούν στη συνέχεια.
Πλανόδιοι από την κεντρική Μακεδονία συρρέουν στον καταυλισμό και πωλούν τρόφιμα αμφιβόλου ποιότητας με χαρακτηριστική περίπτωση, χθες, κατά την οποία έμπορος διέθετε εντόσθια πουλερικών και νωπών κοτόπουλων χωρίς να είναι γνωστό εάν είχαν ελεγχθεί και από ποιον.
Και βέβαια ουδείς έχει αναλάβει την ευθύνη να καταγράψει τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και να ενημερώσει τους πολίτες που θέλουν να βοηθήσουν. Αποτέλεσμα; Φτάνουν στην Ειδομένη γυναικεία δωδεκάποντα παπούτσια, δαντελένιες γυναικείες φούστες και σατέν πιτζάμες. «Οποια θέλει να αδειάσει την γκαρνταρόμπα και θέλει να ξεφορτωθεί τα άχρηστα, τα στέλνει στους πρόσφυγες, που όμως δεν τους είναι χρήσιμα», λέει στην «Κ» μέλος ανθρωπιστικής οργάνωσης.
Μέσα σ’ αυτό το χάος και απουσία κρατικής εξουσίας, μοιραίο είναι σε μια «κοινότητα» δεκατεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων να κάνουν την εμφάνισή τους αόρατες παράλληλες δομές συγκροτούμενες από πρόσφυγες και μετανάστες.
Κοινώς, οργανωμένες ομάδες, όχι όλες σε εθνοτική βάση, που ρυθμίζουν υπογείως δραστηριότητες της καθημερινότητας στον καταυλισμό και επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες, συνήθως προς ίδιον συμφέρον.
Η αστυνομία
Οσο για την αστυνομία, οι διμοιρίες των ΜΑΤ που είναι ανεπτυγμένες ανάμεσα στις σκηνές και τη σιδηροδρομική γραμμή πασχίζουν να διατηρήσουν στοιχειωδώς την τάξη, όταν, όπως καταγγέλλεται, λίγο παρακάτω, στο κέντρο φιλοξενίας στο Χέρσο του Κιλκίς αστυνομικοί χρησιμοποιούνται ως σερβιτόροι ή στο πλύσιμο των πιάτων.
Καθημερινή
