Αντιμέτωποι με την πείνα, παρέα με κοπάδια δελφινιών, ανάμεσα στα χαλάσματα του ιταλικού ναυτικού, συμμετέχοντας σε σκληρές δοκιμασίες, μία από τις οποίες ήθελε να καταναλώσουν και μια κατσαρόλα… πατσά με ολόκληρα αρνίσια κεφαλάκια, βρέθηκαν 20 νέοι, ηλικίας μέχρι 25 χρόνων από πέντε χώρες της Ευρώπης.
Τον περασμένο Οκτώβριο και πριν ακόμη επιλεγούν οι ακτές της Πούντα Κάνα, στον εξωτικό Αγιο Δομίνικο, για το ελληνικό Survivor, στην εσχατιά του Αιγαίου, στο ακατοίκητο νησάκι Αλιμιά, μεταξύ Ρόδου και Χάλκης, γυρίστηκε ένα βελγικό Survivor και 20 παίκτες έζησαν σαν ερημίτες σε δύο παραλίες, στις οποίες δεν είχε μείνει άνθρωπος τα τελευταία 75 χρόνια.
Το παιχνίδι επιβίωσης είχε αρκετές διαφορές με το «Survivor», ωστόσο και σε αυτό οι παίκτες κλήθηκαν να συμβιώσουν με άγνωστα άτομα, να διεκδικήσουν έπαθλα και ατομική ασυλία και να φτάσουν μέχρι τον μεγάλο τελικό. Ηταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του παιχνιδιού που προβλήθηκε διαδικτυακά και έκανε πάταγο σε Βέλγιο και Ολλανδία, ώστε οι παραγωγοί ανακοίνωσαν πριν από λίγες μέρες ότι επιστρέφουν στην Αλιμιά τον Οκτώβριο και μάλιστα θα κάνουν δύο κύκλους παιχνιδιών με 20 παίκτες κάθε φορά.
«Ουρά» για μια αίτηση
Ηδη ξεκίνησαν οι αιτήσεις συμμετοχής μέσω του εξειδικευμένου τουριστικού πρακτορείου Beyond Borders με έδρα το Βέλγιο και η ανταπόκριση είναι τεράστια, καθώς έχουν υποβληθεί χιλιάδες βιογραφικά.
Μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο κανείς στην Ευρώπη και ελάχιστοι στην Ελλάδα γνώριζαν την Αλιμιά, το μεγαλύτερο από τα μικρότερα ακατοίκητα νησιά στη θαλάσσια περιοχή της Χάλκης. Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης έκαναν αναφορά σε αυτήν το καλοκαίρι του 2014 όταν ο πρίγκιπας Κάρολος και η σύζυγός του, Δούκισσα της Κορνουάλης, Καμίλα, έκαναν ολιγοήμερες διακοπές στο νησί, στο κότερο ενός φίλου τους.
Οταν ο επικεφαλής της βελγικής ομάδας παραγωγής, Γιόρις Μέερμανς, έφτασε στην Αλιμιά, πριν από περίπου έναν χρόνο, μαγεύτηκε από το φυσικό περιβάλλον και βρήκε εκεί το ιδανικό μέρος για τη διαμονή των παικτών. Το παιχνίδι ονομάστηκε «The Island», καθώς αφενός δεν είχε τα δικαιώματα του «Survivor», αφετέρου είχε διαφορές με το αυθεντικό παιχνίδι. Οι 20 παίκτες ήταν από την Αυστρία, τη Γερμανία, την Αγγλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες των 10 ατόμων και μοιράστηκαν στις παραλίες του Αγίου Γεωργίου και του Εμπορειού. Δεν ήταν «Διάσημοι» και «Μαχητές», αλλά «Ομάδα 1» και «Ομάδα 2». Είχαν τις κόντρες τους, δεν έκρυβαν τις αντιπάθειές τους και στα αγωνίσματα τα έδιναν όλα για να κερδίσουν και να πάρουν φαγητό. Δεν υπήρχαν αποχωρήσεις, απλώς κάθε παίκτης, ανάλογα με την απόδοσή του, κέρδιζε πόντους.
Οι 8 παίκτες με τη μεγαλύτερη απόδοση έφτασαν μέχρι τον τελικό διεκδικώντας το πιο πρωτότυπο έπαθλο που δόθηκε ποτέ σε παιχνίδι τύπου «Survivor»: οι συμμετέχοντες πλήρωσαν περίπου 2.000€ για τα εισιτήριά τους, τη διαμονή τους και κάποια ατομικά έξοδα. Ο νικητής πήρε πίσω τα χρήματα αυτά συν ένα μπόνους 500€. Οσο για τις δοκιμασίες, οι περισσότερες ήταν μέσα στη θάλασσα. Υπήρχαν αγωνίσματα δεξιότητας, ταχύτητας, αυτοσυγκέντρωσης. Οι παίκτες τα πήγαν καλά, ωστόσο δεν μπορούσαν να καταπολεμήσουν την πείνα τους. Τις δύο πρώτες μέρες έκαναν σήματα στα καΐκια των ψαράδων και ζητούσαν τρόφιμα, την τρίτη μέρα πολλά σκάφη μαζεύτηκαν στις δύο ακτές για να δουν τις παρέες των νεαρών που πεινούν και τότε παρενέβη η παραγωγή και παρακάλεσε μέσω των αλιευτικών συλλόγων να μην προσεγγίζουν στην Αλιμιά όσο καιρό διαρκεί το παιχνίδι.
Η «τρελή σούπα»
Εκείνο πάντως που προκάλεσε… σοκ στους παίκτες ήταν η δοκιμασία του πατσά. Δύο μεγάλες κατσαρόλες με πατσά και ολόκληρα τα αρνίσια κεφαλάκια στήθηκαν μπροστά στις ομάδες και οι παίκτες έπρεπε να φάνε όσο περισσότερο μπορούσαν. Κάποιοι που ήταν vegeterian, μήτε που το δοκίμασαν, κάποιοι μόλις είδαν τα αρνίσια κεφάλια έστρεψαν το κεφάλι, κάποιοι πιο τολμηροί πήραν μεγάλες κουταλιές, αλλά στη μυρωδιά του σκόρδου και στην αίσθηση του μπούκοβου, εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Οι κατσαρόλες άδειασαν, αλλά ακόμη και αυτοί που πήραν τους πολλούς πόντους, υποσχέθηκαν να μη δοκιμάσουν ποτέ ξανά αυτήν την «τρελή σούπα». «Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει την Αλιμιά. Μόνο κάποιοι πλούσιοι που έρχονται με τα κότερά τους, τουρίστες που κάνουν ημερήσιες εκδρομές και περίεργοι που την ερωτεύονται ξαφνικά, μιλούν για το νησί αυτό. Ενας Βέλγος μού ζήτησε να του παραχωρήσω ένα μεγάλο κομμάτι του νησιού για να μείνει εκεί, ένας ιταλικός επενδυτικός όμιλος μάς έδινε 70 εκατ. ευρώ για να φτιάξει έναν πρότυπο τουριστικό οικισμό και γενικά κατά καιρούς έρχονται διάφορες προτάσεις. Τους εξηγώ ότι το νησί δεν είναι δικό μου και ότι είναι ενταγμένο στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών ”Natura 2000” ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο δήμαρχος της Χάλκης, Μιχάλης Πατρός, που βοήθησε ωστόσο πάρα πολύ τη βελγική παραγωγή και συμμετείχε ως? κριτής και στο αγώνισμα του πατσά. Η απόφαση να παραχωρήσει και μάλιστα δωρεάν στον βελγικό τουριστικό οργανισμό την Αλιμιά για δέκα μέρες, όσο κράτησαν τα γυρίσματα, ήταν σε συνεννόηση με την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Γλέντι σε ταβέρνα
Την τελευταία μέρα, μετά τον τελικό, έγινε ένα μεγάλο γλέντι, στην ταβέρνα «Κάνια» στην ομώνυμη παραλία της Χάλκης. Η ιδιοκτήτριά της, Γαρυφαλλιά Πατρού, ακόμη θυμάται την… πείνα που είχαν οι νεαροί παίκτες.
«Δεν προλαβαίναμε να σερβίρουμε. Οταν ήρθαν ήταν πεινασμένα τόσο πολύ τα παιδιά που έπεσαν με τα μούτρα στο ψωμί και στις σαλάτες. Μετά χαλάρωσαν, χόρεψαν με την ψυχή τους και μετά τα μεσάνυχτα, παρά το κρύο, βούτηξαν στη θάλασσα», λέει η κ. Πατρού στο «Εθνος της Κυριακής». Ο δήμαρχος Χάλκης τούς έδωσε από μία σακούλα με αναμνηστικά και τους κάλεσε να επισκεφτούν ξανά το νησί.
‘ΑΚΡΙΒΗ’ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Τα γυρίσματα για τον νέο κύκλο του παιχνιδιού Η πρώτη περίοδος με 20 παίκτες έχει οριστεί για τις 19 με 29 Οκτωβρίου και η δεύτερη θα γίνει μέσα στον Νοέμβριο. Η συμμετοχή κοστίζει περίπου 2.000€ και πρέπει να δοθούν τα πρώτα 700€ για να κλειστούν τα αεροπορικά εισιτήρια. Τα υπόλοιπα χρήματα θα καταβληθούν μέχρι την 1η Ιουλίου και φυσικά ο νικητής θα πάρει πίσω όσα έχει δώσει και άλλα 500€.
ΛΙΓΑ ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΑ ΟΙ «ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ»
Το άγονο νησί των… σκαφάτων
Η Αλιμιά βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Χάλκης, είναι ορεινό νησί με λίγες εύφορες πλαγιές γύρω από τον λόφο του κάστρου. Οι οικισμός στον Αγιο Γεώργιο εγκαταλείφθηκε μετά τον
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σήμερα στο νησί «περιφέρονται» μόνο λίγα αιγοπρόβατα. Το καλοκαίρι προσεγγίζουν τουριστικά σκάφη στις ακτές του, αλλά το εσωτερικό του, άγριο και απρόσιτο, παραμένει ανεξερεύνητο.
Ευρήματα
Η αρχαιολόγος Καλλιόπη Μπαϊράμη από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου έκανε πριν από μερικά χρόνια αυτοψία στην Αλιμιά και διαπίστωσε ότι η κατοίκηση ανάγεται στα νεολιθικά χρόνια, καθώς οι έρευνα αποκάλυψε νεολιθικό αψιδωτό κτίριο στη νότια πλαγιά του λόφου του κάστρου. Τα λαξευμένα στον βράχο νεώρια ανάγονται στους ελληνιστικούς χρόνους, όπως και το οχυρό στον λόφο του κάστρου. Στα μεσαιωνικά χρόνια το νησί ονομαζόταν και Limonia (Λειμώνια), ενώ μαζί με τη Χάλκη καταλήφθηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες το 1309. Η κατοίκηση συνεχίστηκε την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και στη συνέχεια το νησί πέρασε στην κυριαρχία των Ιταλών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τον όρμο του Αγίου Γεωργίου ως ναύσταθμο κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ-ΕΘΝΟΣ
