Αναγγέλλεται μια πρωτοφανής κινητοποίηση αστυνομικών δυνάμεων για την Κυριακή του Πάσχα, με τον κίνδυνο να μην πεισθούν κάποιοι για το μεγάλο στοίχημα που όλοι μας έχουμε βάλει. Οι άνθρωποι της επιτροπής, οι επιδημιολόγοι και οι άλλοι γιατροί πιστεύουν ότι αν περάσει το Πάσχα ακίνδυνα, ένα μεγάλο μέρος της μάχης θα έχει κερδηθεί. Είναι κάπως υποτιμητική για την συλλογική μας αξιοπρέπεια, για την αίσθηση κοινωνικής ευθύνης που μοιραζόμαστε, όλη αυτή η κινητοποίηση και οι απαγορεύσεις για το αυτονόητο. Θα έπρεπε να είναι περιττή. Και ναι είναι αλλιώτικο αυτό το Πάσχα. Πρέπει να είναι. Σε μια εποχή που όλοι νιώθουμε ισχυρότερη την ανάγκη της αλληλεγγύης, της κοινωνικότητας, της επαφής, πρέπει να κρατήσουμε τους άλλους μακρυά μας. Η κοινωνικότερη από όλες τις γιορτές ακοινώνητη. Η γιορτή της άνοιξης εσώκλειστη. Σε μια συγκυρία που έχουμε πολλοί την ανάγκη μιας μεταφυσικής παρηγοριάς, βρίσκουμε την ασφάλεια στον ορθό λόγο που εκπροσωπούν οι επιστήμονες, οι ειδικοί. Αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό, θα μας μείνει αλησμόνητο. Αντιστεκόμαστε στο σκοτάδι, στο φόβο, στην αγωνία, στη θλίψη και στον πόνο ο καθένας με το δικό του τρόπο. Ανατρέχουμε σε όσα μας τρέφουν, μας κρατούν ακμαίους, ενωμένους, ζωντανούς. Αυτά είναι η ιστορία μας, αυτά η παράδοσή μας. Αυτά και η ξεχωριστή ταυτότητά μας.
Αυτό το διαφορετικό Πάσχα
