Της Νεκταρίας Μπίλλη
Η χώρα καταφέρνει να βγει σταδιακά από τον ασφυκτικό κλοιό των περιοριστικών μέτρων με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας άντεξε και φάνηκε ανθεκτικό μέσα από την προσπάθεια του μάχιμου προσωπικού του καταγράφοντας μετρημένες απώλειες συγκριτικά με άλλες χώρες όπου κατέγραψαν τραγωδίες. Οι υπεύθυνοι μηχανισμοί του κράτους βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους ετοιμότητας και όλοι ευελπιστούμε ότι οι συνθήκες πλέον θα είναι ευνοϊκές ώστε να περιορίσουν τη μετάδοση και τη διασπορά αυτής της τόσο επιθετικής και φονικής νόσου. Ωστόσο οι επιστήμονες βρίσκονται ενώπιον ενός άγνωστου αόρατου εχθρού, δεδομένο που καθιστά την εξίσωση σύνθετη με πολλούς αγνώστους. Επομένως τίποτα δεν έχει τελειώσει, δεν έχει διασφαλιστεί ακόμη, αφού ο φόβος ενός πισωγυρίσματος είναι υπαρκτός, ενέχει επισφάλειες και κρατά σε εγρήγορση τους ειδικούς.
Πολλά έχουν γραφτεί για την επόμενη μέρα μιας πανδημίας που έπληξε τον πλανήτη προκάλεσε τεκτονικές αλλαγές και ασύμμετρες συνέπειες. Η χώρα μας από αυτή την κρίση δεν βγαίνει αλώβητη.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται αντιμέτωπη με διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική χωρίς πολλούς διαθέσιμους πόρους.
Η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε άμεσα στις επιταγές και στην πρόκληση της πανδημίας επιλέγοντας αξιόπιστους διαχειριστές, λαμβάνοντας τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα. Και για το λόγο αυτό εισπράττει θετικά σχόλια και κατέχει περίοπτη θέση στη διεθνή ειδησεογραφία.
Με την οικονομία όμως να έχει συνθλιβεί ο σχεδιασμός για την επόμενη μέρα γίνεται σύνθετος πολυπαραγοντικός και με απροσδιόριστες παραμέτρους.
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι η πανδημία ενέσκηψε σε μια κομβική στιγμή, μόλις η χώρα βγήκε από τον αναπνευστήρα πληγωμένη από την δεκαετή οικονομική κρίση, μέσα από τη λαίλαπα που προκάλεσαν τα μνημόνια και η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.
Οι προκλήσεις της επόμενης μέρας είναι πολλές και πολυποίκιλες για την κυβέρνηση η οποία πρέπει να προχωρήσει στην κατάρτιση ενός σχεδίου συνολικού για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στον οικονομικό, τουριστικό και εργασιακό τομέα.
Η εξίσωση όπως προαναφέρθηκε είναι πολυπαραγοντική και δημιουργεί απρόβλεπτες παραμέτρους. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα αντιδράσουν οι δοκιμαζόμενοι πολίτες σε περίπτωση επιβολής μιας νέας καραντίνας αλλά και στην επιβολή αναγκαστικών μέτρων για τη διάσωση της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Με τις νέες συνθήκες οι οποίες ανέκοψαν την όποια προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης και σταθερής ανάπτυξης, με τους ελάχιστους χρηματοδοτικούς πόρους αντιλαμβάνεται κανείς ότι η βοήθεια των εταίρων μας στην Ευρώπη γίνεται επιτακτικότερη όσο ποτέ.
Όλα θα εξαρτηθούν από την αμεσότητα και τα αντανακλαστικά που θα επιδείξουν Βρυξέλλες και Βερολίνο, οι οποίοι εκ παραδόσεως μας έχουν συνηθίσει σε δυστοκίες, αναβλητικότητα και σε δελφικού τύπους εξαγγελίες του «ήξεις αφίξεις».
Η 9η Μάιου έκαστου έτους έχει καθιερωθεί και εορτάζεται ως η «Ημέρα της Ευρώπης».
Φέτος συμπληρώθηκαν 70 χρόνια όταν ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν, προτείνοντας τον από κοινού έλεγχο παραγωγής άνθρακα και χάλυβα, έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός υπερεθνικού θεσμού που οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια περίοδος όπου η Ευρώπη προσπαθούσε να επουλώσει τραύματα και πληγές από τη δίνει ενός φρικτού πολέμου, με ιδιαίτερους συμβολισμούς τέθηκαν οι βάσεις της συνεργασίας, της ειρήνης και της αλληλεγγύης.
Φέτος η επέτειος συμπίπτει με τη δίνη που επέφερε η πανδημία και έπληξε τα κράτη μέλη σε όλους τους τομείς με εκατόμβες νεκρών και καταρρακωμένες οικονομίες. Δυστυχώς όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρέθηκε απροετοίμαστη στην αντιμετώπιση ενός τέτοιου φαινομένου.
Μέχρι σήμερα δεν έχει επιδείξει δείγματα συντονισμού, δεν έχει προβεί σε μια ενιαία στρατηγική προκειμένου να αντεπεξέλθει στις επικρατούσες δυσμενείς συνθήκες αντιθέτως έκλεισε τα σύνορα και άφησε τα πληγέντα μέλη της να εφαρμόζουν το καθένα διαφορετικές πολιτικές.
Η αντιφατικές στάσεις και δηλώσεις δημιουργούν άσχημους συνειρμούς συνθηκών που βιώσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια.
Δηλαδή την αντιπαλότητα των χωρών του Βορά και του Νότου, της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων και των πολύπλοκων σχέσεων.
Για να επιτευχθεί ο στόχος μιας Ευρώπης Ενωμένης με πολιτική, οικονομική, πολιτιστική συνοχή πρέπει οι επικεφαλής να αλλάξουν ρότα και να εμβαθύνουν στο θεσμό και στις αρχές της διακήρυξης του. Ελπίζουμε αυτό να γίνει άμεσα.
