Συνταγματική και με τη «βούλα» του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι η κατάσχεση υπέρ του Δημοσίου (εφορία, ΙΚΑ κ.τ.λ.) χρηματικών ποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς οφειλετών, χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή τους.
Παρά το γεγονός ότι προ μηνών η 5μελής σύνθεση του Στ΄ Τμήματος του ΣτΕ είχε εξαγάγει εκ διαμέτρου αντίθετη κρίση, τρεις μήνες μετά, η επταμελής σύνθεση του ιδίου τμήματος τάχθηκε υπέρ της συνταγματικότητας αυτής της πρακτικής ανοίγοντας «παράθυρο» για μαζικές κατασχέσεις τραπεζικών μισθών, ενοικίων, πληρωμών προμηθευτών για χρέη προς το Δημόσιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2013 οι κατασχέσεις εις χείρας τρίτων αυξήθηκαν κατά 40,4% σε σχέση με το 2012, με αποτέλεσμα να εισπραχθούν 687 εκατ. ευρώ από ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο.
Στο σκεπτικό της απόφασης της 7μελούς σύνθεσης του Στ΄ Τμήματος του ΣτΕ (2082/2014 απόφαση) γίνεται μνεία στις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων και στον Κώδικα Δικονομίας και επισημαίνεται ότι βάσει των προβλεπομένων, ο οφειλέτης μπορεί να προσφύγει δικαστικά με τη διεξαγωγή διαγνωστικής δίκης, ενώ παράλληλα έχει πληροφορηθεί το χρέος του. Σύμφωνα με την επίμαχη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, «ο οφειλέτης γνωρίζει ευθέως πότε το βεβαιωμένο χρέος του καθίσταται ληξιπρόθεσμο» και «από την επομένη της ημέρας κατά την οποία το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο, είναι δυνατή η λήψη εις βάρος του αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους».
Μάλιστα, εάν ο οφειλέτης δεν είναι συνεπής, σύμφωνα με τον Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων, συντάσσεται το κατασχετήριο το οποίο δεν κοινοποιείται σε εκείνον, παρά μόνον στην τράπεζα.
Οπως επισημαίνουν οι σύμβουλοι του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου, η πρόβλεψη αυτή αποσκοπεί στο να μην προλάβει να άρει τις καταθέσεις του. «Η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη οφείλεται στον προφανή λόγο ότι εάν αυτός επληροφορείτο την επικείμενη λήψη του μέτρου, θα έσπευδε να εισπράξει από τον τρίτο τα οφειλόμενα σε αυτόν χρήματα ή απαιτήσεις ή θα ανελάμβανε τα εις χείρας τρίτου κινητά του, με συνέπεια βεβαίως να καθίσταται αδύνατη η εξ αυτών ικανοποίηση της αξιώσεως του Δημοσίου».
Ως εκ τούτου, οι σύμβουλοι Επικρατείας καταλήγουν στην απόφασή τους ότι «η μη πρόβλεψη στον νόμο και πρόσθετης υποχρεώσεως για μια τρίτη, ενδιάμεση, κοινοποίηση προς τον οφειλέτη πριν από την ενεργοποίηση του δικαιώματος του Δημοσίου να λάβει εις βάρος του μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, δεν παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις, αφού καθιδρύεται, πάντως, στον νόμο πλήρες και αποτελεσματικό σύστημα έννομης προστασίας του οφειλέτη του Δημοσίου».
