Για εκδίκηση και ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας από μέρους του Δήμου Ρόδου μίλησε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου κ. Γιάννης Πάππου στη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου που έδωσε το μεσημέρι της Τρίτης από κοινού με τον πρόεδρο της ΕΞΡ κ. Αντώνη Καμπουράκη, τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου κ. Νίκο Μπόνη και τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών κ. Νίκο Τσούλλο, στα γραφεία του Επιμελητηρίου.
Η συνέντευξη δόθηκε ως απάντηση των παραγωγικών τάξεων της Ρόδου στην αναιτιολόγητη και ενάντια στις διαβεβαιώσεις του ιδίου του δημάρχου, ενέργεια της δέσμευσης του ΑΦΜ και των τραπεζικών λογαριασμών 89 συνολικά επιχειρηματιών, αλλά και στην ανακοίνωση του αρμοδίου αντιδημάρχου ότι εντός των ημερών πρόκειται να σταλούν 500 ακόμη κατασχετήρια.
Ο κ. Πάππου ανέφερε ότι η οικονομική δυσπραγία του Δήμου Ρόδου, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για ενέργειες που οδηγούν τους επιχειρηματίες στο εκτελεστικό απόσπασμα, αντί να τους δώσει την δυνατότητα ένταξης στην ρύθμιση οφειλών και πρόσθεσε ότι «ένας δήμος δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν οι επιχειρηματίες του τόπου είναι κατεστραμμένοι οικονομικά».
Ο κ. Πάππου τόνισε ακόμη ότι ο Δήμος Ρόδου και προσωπικά ο δήμαρχος είχε δώσει την διαβεβαίωση ότι θα προχωρούσε στην άρση του «κλειδώματος» των ΑΦΜ και της κατάσχεσης των τραπεζικών λογαριασμών, για τους επιχειρηματίες που θα ενταχθούν στην ρύθμιση των 100 δόσεων.
«Η κατάσχεση των τραπεζικών λογαριασμών δυστυχώς έρχεται δύο εβδομάδες πριν από την λήξη της προθεσμίας που έχει δοθεί για την υπαγωγή των οφειλετών του Δήμου στη ρύθμιση των 100 δόσεων» ανέφερε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου και σημείωσε ότι ο Δήμος Ρόδου με την ενέργειά του αυτή, όχι μόνο εκδικείται και ποινικοποιεί την επιχειρηματικότητα, αλλά επιπλέον δίνει τη χαριστική βολή στους επιχειρηματίες, οι οποίοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στην πρωτοφανή οικονομική αβεβαιότητα των τελευταίων μηνών, που έχει «παγώσει» κάθε οικονομική δραστηριότητα.
Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου ζήτησε από τον Δήμο να επικρατήσει η λογική στις ενέργειες και τις αποφάσεις του, να στηρίξει και όχι να διαλύσει τον παραγωγικό ιστό της περιοχής, σε μια περίοδο που η συλλογική προσπάθεια και η συνοχή της τοπικής κοινωνίας είναι περισσότερο αναγκαία από κάθε άλλη φορά, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτή η πρωτοφανώς δύσκολη κατάσταση.