Πλησιάζοντας στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου μία σειρά από επιλογές για επίλυση του ζητήματος του ελληνικού χρέους βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το πρακτορείο Bloomberg παρουσιάζει τις βασικές επιλογές που έχουν μπροστά τους οι εταίροι, προκειμένου να δημιουργήσουν τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα και την όσο το δυνατόν πιο ασφαλή επιστροφή της στις αγορές.
Το Bloomberg παρουσιάζει τα βασικά υπό συζήτηση μέτρα που ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για τον τύπο, το μέγεθος και τους όρους μίας δυνητικής ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Επέκταση ωριμάνσεων
Η επέκταση των ωριμάνσεων θεωρείται δεδομένο πως θα μπει στη συμφωνία, αλλά εδώ υπάρχει μία σημαντική διαφορά ανάμεσα σε ΔΝΤ και Γερμανία. Το Ταμείο προτείνει έως και 15 χρόνια επέκταση, αλλά η Γερμανία πιέζει για τρία χρόνια, με το επιχείρημα ότι σήμερα η Ελλάδα δεν χρειάζεται περισσότερα για να γίνει το χρέος βιώσιμο. Το Bloomberg εκτιμά πως τελικά θα υπάρξει συμβιβασμός σε έναν αριθμό ετών κοντά σε υψηλό μονοψήφιο αριθμό.
Κέρδη των Κεντρικών Τραπεζών
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης έχουν στην κατοχή τους 12,8 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα, τα κέρδη από τα οποία αναδιανέμονται στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης. Αυτή τη φορά τα κέρδη που υπολογίζονται σε 4 δισ. ευρώ μέχρι το 2022, αναμένεται να δοθούν στην Ελλάδα, ώστε να βοηθηθεί όσον αφορά το βάρος του χρέους. Το ποσό θα χωριστεί πιθανότατα σε ετήσιες εκταμιεύσεις και θα χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο για να προχωρήσει η Ελλάδα στις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έχει δεσμευθεί.
Επαναγορά χρέους
Μέχρι το τέλος του προγράμματος διάσωσης, η Ελλάδα θα έχει περίπου 27,4 δισ. ευρώ σε δάνεια που δεν έχει χρησιμοποιήσει από το πιο τελευταίο πρόγραμμα ύψους 86 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό το φθηνό χρήμα (σ.σ. πολύ χαμηλό επιτόκιο) για να αποπληρώσει κάποια από τα ακριβότερα δάνεια που λήγουν συντομότερα, όπως τα 10,4 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ, τα 12,8 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ και τα 52,9 δισ. ευρώ από τα διμερή δάνεια του πρώτου προγράμματος βοήθειας.
Οποιαδήποτε επαναγορά χρέους θα βοηθήσει στην εξυπηρέτηση του χρέους της, ιδιαίτερα τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια και θα μειώσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας σε επίπεδο που δεν θα χρειαζόταν να αναζητήσει κεφάλαια από αγορές ομολόγων. Ωστόσο, η Γερμανία είναι αντίθετη με αυτό το μέτρο.
Μαξιλάρι ρευστότητας
Αυτό το μέτρο είναι ήδη γνωστό και όπως ανακοίνωσε ο Κλάους Ρέγκλινγκ κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας, η Ελλάδα για τη διευκόλυνση της επιστροφής της στις χρηματοοικονομικές αγορές, θα λάβει μία τελική δόση γύρω στα 12 δισ. ευρώ, αλλά και ένα «μαξιλάρι ρευστότητας» που εκτιμάται ότι θα φτάσει τα περίπου 20 δισ. ευρώ. Αυτό το buffer, αν χρειαστεί, μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα στις χρηματοοικονομικές της ανάγκες μέχρι το 2021, σημειώνουν Έλληνες αξιωματούχοι.
Μηχανισμός Προσαρμογής Ανάπτυξης
Πολλά έχουν ακουστεί και γι` αυτό το μέτρο που συνδέει την πορεία της ελληνικής οικονομίας με το χρέος. Θα υπάρξει δηλαδή μηχανισμός διασύνδεσης της αποπληρωμής του χρέους με την οικονομική επίδοση. Αυτό σημαίνει ότι αν η οικονομία πηγαίνει καλά, η Ελλάδα θα αποπληρώνει περισσότερο χρέος, αν πηγαίνει χειρότερα θα πάρει περισσότερη ελάφρυνση χρέους με προσαρμογή του μήκους της συμφωνημένης επέκτασης.
Step-Up Margin
Αυτό το μέτρο αφορά άρση ποινής επί δανείων 11,3 δισ. ευρώ από τη διαδικασία επαναγοράς τίτλων το 2012. Η ακύρωση του πέναλτι θα εξοικονομούσε περίπου 220 εκατ. ευρώ ετησίως.
Μακροπρόθεσμη δέσμευση
Στο πλαίσιο του συμβιβασμού και για να ικανοποιηθούν όλες οι πλευρές και να δοθεί σήμα στις αγορές ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο, στη συμφωνία θα υπάρξει μία δέσμευση ότι όποτε χρειαστεί η ευρωζώνη θα παρέμβει και πάλι και θα κινήσει διαδικασίες για επιπλέον ελάφρυνση του χρέους στο μέλλον.
