Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συμφώνησε σ’ ένα τρίτο μνημόνιο που όποιος το διαβάσει, θα συμφωνήσει πως έχει μέτρα που ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν θα τολμούσε, ούτε θα μπορούσε ποτέ να φέρει στην Βουλή. Συμπέρασμα 1.Tα σκληρά μέτρα περνάνε πιο εύκολα από κυβερνήσεις που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικές, σοσιαλιστικές, αριστερές . Δεν ξέρω εάν συμβαίνει αυτό αλλού, αλλά εδώ αυτό συμβαίνει. Συμπέρασμα 2. Οι προηγούμενοι έφερναν τα μνημόνια με τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται σε διάγγελμα και με πλερέζα. Η κυβέρνηση της Αριστεράς εκδίδει ανεπίσημες ανακοινώσεις σε πανηγυρικό τόνο. «Η συμφωνία αυτή είναι η καλύτερη από τις προηγούμενες δύο, στα δημοσιονομικά προβλέπει ήπια προσαρμογή, δεν είναι καθόλου ασφυκτική, αφήνοντας χώρο στην ανάπτυξη.» Είναι απίστευτο πόσα θετικά σημεία εντοπίζουν. Τους ακούς και νομίζεις πως αποτελεί πανάκεια διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν και απορείς γιατί επί χρόνια το καταδίκαζαν, κι ήθελαν μάλιστα να το καταργήσουν. Στο Μαξίμου αποφεύγουν την λέξη «Μνημόνιο» για να είναι και συνεπείς στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Το αποκαλούν με τον ουδέτερο όρο «δανειακή σύμβαση» ή «Συμφωνία». Σε λίγο προκειμένου να πείσουν εαυτούς και αλλήλους οι αναφορές στην… «Συμφωνία» θα γίνονται ενώ θα παίζει η 3η Συμφωνία του Μπετόβεν, η επονομαζόμενη «Ηρωική». Συμπέρασμα 3. Η μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα (η σημερινή ή η αυριανή), ακολουθώντας τις ίδιες πολιτικές συμπεριφορές των προηγούμενων, θα διαχειρίζεται τις τύχες μας. Χωρίς δυστυχώς καμιά ελπίδα να φαίνεται έστω στο βάθος του ορίζοντα και με ψαλιδισμένες πολλές προσδοκίες πολλών ανθρώπων που νοιώθουν προδομένοι. Για μια ακόμα φορά…
3η Συμφωνία: H Ηρωϊκή
