Μπορεί ο Νίκος και ο Σπύρος να είναι αδέλφια και να έχουν ακολουθήσει και οι δύο το ναυτικό επάγγελμα, αλλά οι… θάλασσές τους δεν συναντώνται συχνά.
Ο ένας κυβερνήτης σε σκάφος του Λιμενικού και ο άλλος ύπαρχος σε πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού, δύσκολα βρίσκουν κοινά στην καθημερινότητά τους. Κι όμως. Η μοίρα και η προσφυγική κρίση, που είναι πια παντού στην Ελλάδα ορατή, τα έφεραν έτσι ώστε και οι δυο να γίνουν σχεδόν ταυτόχρονα «φύλακες-άγγελοι» για δύο από τα χιλιάδες μωρά που παίρνουν μαζί με τους γονείς τους τον δρόμο της προσφυγιάς.
Ξημερώματα Σαββάτου ο Σπύρος Μπαλοπήτος, ανθυποπλοίαρχος του Λιμενικού, τραβούσε πίσω στη ζωή από τα παγωμένα νερά του Φαρμακονησίου τον μόλις 40 ημερών Αχμάντ, τον μικρότερο από τους διασωθέντες πρόσφυγες της μεγάλης τραγωδίας που μετρά 34 νεκρούς, εκ των οποίων 15 παιδιά. Λίγα 24ωρα αργότερα, ξημερώματα Τετάρτης, ο Νίκος Μπαλοπήτος ξεγεννούσε εν πλω τη νεαρή προσφυγοπούλα από τη Συρία Μίντια Οσό, που έφερε στον κόσμο το παιδί της πάνω στο πλοίο «Αριάδνη». Δύο μωρά, δύο σωτήρες, δύο αδέλφια…
«Είμαστε νησιώτες, από Σαντορίνη. Καταγόμαστε από ναυτική οικογένεια, από πάππου προς πάππου», λέει στο «Εθνος» ο Νίκος. Η προσφυγική κρίση είναι κάτι που απασχολεί και τους δύο έντονα. «Είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε και οι δύο από διαφορετική σκοπιά. Εγώ μαζεύω τον κόσμο από τη θάλασσα και ο αδελφός μου τους μεταφέρει στον Πειραιά», παρατηρεί ο Σπύρος.
Η διάσωση του βρέφους, που κράτησε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος με νύχια και με δόντια στη ζωή, έχει σημαδέψει τη ζωή του Σπύρου. Οπως έγραψε χθες το «Εθνος», το μωρό ήταν παγωμένο όταν βγήκε από τη θάλασσα, το σκέπασαν αμέσως με κουβέρτες και το κράτησαν ζεστό με αερόθερμα.
Χθες τα ξημερώματα, ένα άλλο μωρό ήρθε να σημαδέψει τη ζωή του αδελφού του. «Ηταν μετά τα μεσάνυχτα, είχαμε φύγει από τη Χίο και με ειδοποίησαν πως έσπασαν τα νερά μιας ετοιμόγεννης. Αλλάξαμε αμέσως ρότα για Χίο και τη μεταφέραμε στο ιατρείο». Εκεί στο ιατρείο του πλοίου με τη βοήθεια μιας νοσηλεύτριας από το Τζάνειο, που έτυχε να ταξιδεύει, και δύο γυναικών δόκιμων πλοιάρχων, ο Νίκος Μπαλοπήτος ξεγέννησε τη γυναίκα από τη Συρία, που είναι γύρω στα 25. Ηταν το πρώτο παιδί της Μίντια, που ταξίδευε μαζί με τον άντρα της Αμπουλφατάχ Χαμέ κι άλλους συγγενείς της προς τον Πειραιά. Η γέννα δεν ήταν εύκολη. «Μόλις ξεκίνησε και είδαμε πρώτα τα ποδαράκια του, τα έχασα. Εχουμε κάνει μαθήματα πρώτων βοηθειών και τοκετού, όμως άλλα περιμέναμε και άλλα είδαμε. Επικοινωνούσαμε μέσω ασυρμάτου με την υπηρεσία ΥΕΝ – Medico του Ερυθρού Σταυρού και ακολουθούσαμε τις οδηγίες. Οταν τελείωσαν όλα καλά, ήταν μεγάλη ανακούφιση. Με το που έκλαψε πρέπει να πήρα 30 χρόνια ζωής».
Η Μίντια και ο Αμπουλφατάχ βάφτισαν το αγοράκι τους Νίκο, προς τιμήν του ανθρώπου που τους βοήθησε να το φέρουν στη ζωή. Γρήγορα, όμως, το άγχος του ταξιδιού τούς κατέλαβε ξανά. «Ρωτούσαν συνέχεια αν θα φτάσουν στον Πειραιά», λέει ο Νίκος. Το ζευγάρι αποβιβάστηκε στη Χίο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και το μωρό μπήκε σε θερμοκοιτίδα. Γεννήθηκε 2,7 κιλά. «Το μόνο που έχουν στο μυαλό τους οι δύο γονείς είναι να φύγουν, να πάνε στο Βερολίνο. Φοβούνται πως τα σύνορα θα κλείσουν τελείως», λέει η Ειρήνη Κάμπουρα, κοινωνική λειτουργός των «Γιατρών του Κόσμου», που ήρθε σε επαφή με το ζευγάρι με τη βοήθεια αραβόφωνου μεταφραστή από τη «Μετάδραση». Οι γονείς του Αμπουλφατάχ έχουν φύγει για Καβάλα και έχουν δώσει ραντεβού στα σύνορα με την ΠΓΔΜ για να συνεχίσουν μαζί το ταξίδι. Ο στόχος τους απέχει ακόμη πολλά χιλιόμετρα…
ΕΘΝΟΣ
