O Παύλος Πολάκης δεν πρόκειται να μάθει τώρα, κοντά στα γεράματα, τα στοιχειώδη της αστικής ευγένειας και της ευπρεπούς συμπεριφοράς. Αυτά τα μαθαίνεις μικρός. Δεν αξίζει ούτε τον κόπο ούτε το χρόνο να αποδομήσεις τις θέσεις, τη συμπεριφορά και την αισθητική ενός «νταή» μαυροπουκαμισά, με το τσιγάρο στο χέρι, το κινητό στη ζώνη και που μας κάνει χάρη που δεν κυκλοφορεί με τα κουμπούρια. Όλα αυτά όμως, δείχνουν κάτι για το κριτήριο και την αισθητική εκείνου που του έδωσε το χαρτοφυλάκιο Δεν υπάρχει Παύλος Πολάκης, υπάρχει Αλέξης Τσίπρας. Οσοι μετέχουν στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα έχουν την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού. Μεταξύ τους και ο Παύλος Πολάκης. Ένας πολιτικός που αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσαμε να τον φανταστούμε. Προφανώς ο πρωθυπουργός μέχρι αυτή την ώρα, έτσι είχε φανταστεί έναν υπουργό του. Κάτι σε αγροίκο. Σε διαφορετική περίπτωση όχι απλά θα είχε πάει σπίτι του, αλλά δεν θα υπήρχε εξ αρχής. Τόσο απλό. Όλα τα άλλα είναι της εποχής Τσιτσάνη όταν τραγουδούσε τον « Mαχαλόμαγκα»: Τον ξέρετε μωρέ παιδιά/της γειτονιάς το βλάμη/τον λένε μαχαλόμαγκα/μυαλό δεν έχει δράμι…
Μαχαλόμαγκας
που έχει χαλάσει την πιάτσα με τα λαμόγια και τα κρυφά κεφάλαια προς ναυτιλομένους και λοιπούς… Αλήθεια, για να αναμεταδώσεις μια είδηση ad hominem πόσο κοστίζει;