Στο 4ο Συμπόσιο Διεθνούς Δικαίου και Διεθνούς Πολιτικής για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με θέμα «40 χρόνια από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay 1982», που διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων στη Ρόδο, παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου ειπώθηκαν σημαντικές απόψεις.
Αν κάτι όμως ξεχώρισε ιδιαίτερα και συζητήθηκε, ήταν η αναφορά του Δημάρχου Ρόδου και Προέδρου της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου Αντώνη Καμπουράκη, για την αντιμετώπιση των μειονεκτημάτων της ακριτικής νησιωτικότητας. Είναι προφανές, ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, πως ο πολιτικός λόγος για ζητήματα που αγγίζουν την εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Παράλληλα δεν πρέπει να είναι ένας πολιτικός λόγος χωρίς ουσία και περιεχόμενο, αλλά τέτοιος που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και την μεγάλη εικόνα. Δυστυχώς δεν ήταν λίγες οι φορές που αντιμετωπίστηκε η νησιωτικότητα, σε σχέση με τον εθνικό ρόλο που διαδραματίζει, επιφανειακά και χωρίς προτάσεις από εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης.
Ο Αντώνης Καμπουράκης έθεσε καίρια ζητήματα, όπως αυτό της ενίσχυσης της ανάπτυξης των ακριτικών νησιών, μέσω ειδικών φορολογικών κινήτρων και εργαλείων χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, ως αντίδοτο στα μειονεκτήματα που αντιμετωπίζουν. Μίλησε για τη διπλωματία των λαών μέσω του τουρισμού και για ευρωπαϊκό διακύβευμα, εκεί που κάποιοι το αντιμετωπίζουν ως εθνικό.
Ας μη γελιόμαστε. Τέτοιες λύσεις απαιτούνται και δεν αφορούν μόνο στους έχοντες τα ηνία στη χώρα μας αλλά και στη μεγάλη Ευρωπαίκή οικογένεια της οποίας είμαστε ισότιμα μέλη. Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψη τη μεγάλη εικόνα και τη θέση της χώρας μας στον ευρωπαϊκό χάρτη, που έχει τέτοια παραδείγματα να μας διδάξει.
Τα νησιά μας είναι μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας και απαιτούνται σήμερα λύσεις για την ανάπτυξή τους, ώστε να ισχυροποιηθούν και να λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας. Βιώσαμε στο παρελθόν έκτακτες λύσεις σε έκτακτες καταστάσεις και σήμερα πρέπει έτσι να αντιμετωπιστούν τα νησιά μας. Οι δυσκολίες της ακριτικής νησιωτικότητας οφείλουν να παρακαμφθούν μέσα από ειδικά κίνητρα, ώστε να αναπτυχθούν το συντομότερο δυνατό. Η μείωση των φορολογικών συντελεστών αποτελεί μονόδρομο, που ήδη θα έπρεπε να διανύουμε. Ειδικές χρηματοδοτήσεις και διευκολύνσεις έπρεπε να είναι ήδη σε ισχύ. Δεν αποτελούν ούτε χάρη, ούτε πολιτικό ρουσφέτι, παρά μόνο αναγκαιότητα αντιμετώπισης των δυσκολιών.
Η συγκυρία που διανύουμε δεν επιτρέπει εφησυχασμό, ούτε παραπομπή στο μέλλον τέτοιων δράσεων. Οι λύσεις υπάρχουν και οφείλουμε να τις ακολουθήσουμε. Ειναι μάλιστα υπαρκτές σε άλλα μέρη της Ευρώπης, όπως σωστά επισήμανε ο Αντώνης Καμπουράκης στην ομιλία του. Οι εξαιρέσεις τέτοιου τύπου δεν είναι αθέμιτος ανταγωνισμός, αλλά εθνικός και ευρωπαϊκός δρόμος στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Είναι η ασπίδα προστασίας της ακριτικής νησιωτικότητας.
