Χρηματική αποζημίωση ύψους 18.808,50 ευρώ νομιμοτόκως προς 6% ετησίως, από την επίδοση της αγωγής την 23η Ιουλίου 2008 και μέχρι την εξόφληση, επεδίκασε σε έναν γεωργό από τη Λέρο, το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου αναγνωρίζοντας ευθύνη του δημοσίου για την καταστροφή τμήματος του ελαιώνα του από βλήμα του στρατού!!
Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με την απόφαση έχει ως εξής:
Κατά το χρονικό διάστημα από 27.9.2000 έως 29.9.2000 το 588 ΤΕ (Τάγμα Εθνοφυλακής) εκτελούσε προγραμματισμένες βολές βαρέων όπλων στην περιοχή Πλεφούτι της Λέρου.
Τις βραδινές ώρες της 29ης Σεπτεμβρίου 2000 διεξήχθη βολή όλμων 4.2” με φωτιστικά βλήματα. Κατά την διάρκεια της βολής του τελευταίου βλήματος, αυτό, αντί να πέσει στη θάλασσα, κατέπεσε στην περιοχή Ασφούγγαρου και εντός αγροτεμαχίου εκτάσεως 6.709,51 τμ. ευρισκόμενο στη θέση «ΜΠΛΕΦΟΥΤΙ» της νήσου Λέρου, ιδιοκτησίας του ενάγοντος, με αποτέλεσμα να προκληθεί πυρκαγιά και να καούν τα υπάρχοντα σε αυτό δέντρα και συγκεκριμένα, κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, 115 ελαιόδεντρα, 30 χαρουπιές και 10 αμυγδαλιές.
Κατόπιν τούτου, ο ενάγων κατέθεσε την αριθ. πρωτ. 25566/28.5.2001 αίτηση προς την Υπηρεσία 588 ΤΕΘ με την οποία ζήτησε αποζημίωση συνολικού ποσού 5.877.502 δρχ, συνυποβάλοντας το με αριθ. πρωτ. Ζ2/16.3.2001 έγγραφο του Τμήματος Γεωργίας της Νομαρχίας Δωδεκανήσου και την από 10.10.2000 βεβαίωση του Γεωργικού Συνεταιρισμού Λέρου.
Ακολούθως, διεξήχθη ένορκη διοικητική εξέταση στο πλαίσιο της οποίας ελήφθησαν από τον αρμόδιο υπάλληλο, λοχαγό, δύο εκθέσεις εξετάσεως δύο υπολοχαγών μαρτύρων.
Ο πρώτος κατέθεσε τα εξής: «… Ήμουνα αξιωματικός βολής στους όλμους 4,2”, κατά τη διάρκεια της βολής ειδοποιήθηκα από τον παρατηρητή ότι το προτελευταίο βλήμα λόγω αυξημένης έντασης του αέρα έπεσε στην περιοχή Μπλεφούτι με αποτέλεσμα να προκαλέσει πυρκαγιά στην περιοχή. … Το βλήμα που προκάλεσε την πυρκαγιά, βλήθηκε με τα ίδια στοιχεία που είχαν βληθεί τα προηγούμενα, αλλά αυτό λόγω απότομης αύξησης της έντασης του αέρα έπεσε στην περιοχή Μπλεφούτι και όχι στη θάλασσα, όπως όλα τα προηγούμενα….».
Ο δεύτερος κατέθεσε τα εξής: «… Εκτελούσα καθήκοντα παρατηρητή κατά τη διάρκεια της βολής. Όλες οι βολές γίνονταν με τα ίδια στοιχεία και τα φωτιστικά βλήματα πέφτανε στη θάλασσα. Στο τελευταίο βλήμα φύσηξε άνεμος απότομα και άλλαξε την πορεία του βλήματος, με αποτέλεσμα αυτό να πέσει πάνω στο ύψωμα και να πάρει φωτιά. … Την προκάλεσε η απότομη αλλαγή της διευθύνσεως του ανέμου.…» και ενός Ταγματάρχη που κατέθεσε, μεταξύ άλλων, ότι: «…Την ημερομηνία εκείνη ήμουν επόπτης βολής.… Το τελευταίο φωτιστικό βλήμα παρασύρθηκε από ριπή αέρα και κατέπεσε γύρω στα 200 μέτρα νοτιότερα από τα άλλα (στην περιοχή Μπλεφούτι) με αποτέλεσμα να προκαλέσει πυρκαγιά.… Η πυρκαγιά προκλήθηκε από απρόβλεπτες μετεωρολογικές συνθήκες και ουδείς είναι υπεύθυνος από τους συμμετέχοντες για την πρόκλησή της.…».
Ταυτοχρόνως με την διεξαγωγή της ανωτέρω Ε.Δ.Ε. με το από 12.6.2001 έγγραφο του 588 ΤΕ συγκροτήθηκε Επιτροπή με τη συμμετοχή γεωπόνου προκειμένου να συντάξει και να υποβάλει πρακτικό εκτίμησης της ζημίας. Σύμφωνα με το από 9.9.2001 πρακτικό της, η Επιτροπή προσδιόρισε το συνολικό ποσό της αποζημίωσης που αφορά την έκταση που καταστράφηκε στην περιοχή Ασφούγγαρου, ιδιοκτησίας του ενάγοντος, συνεπεία πυρκαγιάς που προκλήθηκε σε βολή βαρέων όπλων του Πεζικού από το 588 ΤΕ κατά το Σεπτέμβριο του 2000, σε 1.600.000 δρχ.
Σημειώνεται ότι πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού του νησιού κατέθεσε μεταξύ άλλων ότι πριν από 25 χρόνια ο στρατός με ασκήσεις του είχε κάψει ξανά το κτήμα του ενάγοντος και του είχε κάψει μελισσοκυψέλες και ελαιόδεντρα τα οποία και φύτεψε και πάλι από την αρχή.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η απότομη μεταβολή των καιρικών συνθηκών με κύριο χαρακτηριστικό την απότομη μεταβολή του πνέοντος ανέμου, η οποία δεν ήταν δυνατόν – κατά τους ισχυρισμούς του Ελληνικού Δημοσίου- να προβλεφθεί και εξαιτίας της οποίας, όπως αναφέρεται στο πόρισμα της Ε.Δ.Ε., προκλήθηκε η πυρκαγιά στην ιδιοκτησία του ενάγοντος, δεν αποτελεί λόγο ανωτέρας βίας που καθιστά αναπόφευκτη την επέλευση του ζημιογόνου αποτελέσματος και τούτο διότι, κατά τα διδάγματα της κοινής λογικής και πείρας, στις νησιωτικές περιοχές, όπως στη Λέρο, είναι συνήθεις οι απότομες αλλαγές του ανέμου και του καιρού εν γένει, και ως, εκ τούτου, το εναγόμενο, κατά τα προεκτεθέντα όφειλε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των παρακείμενων ιδιωτικών εκτάσεων, όπως του ενάγοντος, κρίνει ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, στοιχειοθετείται αντικειμενική ευθύνη του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου διότι, δεν προέβη δια των αρμοδίων οργάνων του στη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ασφάλειας της ιδιοκτησίας του ενάγοντος και συγκεκριμένα τα αρμόδια όργανά του δεν προέβλεψαν και παρέλειψαν να λάβουν ριζικά μέτρα για την αποτροπή κινδύνου προερχόμενου από τη ρίψη φωτιστικών βολών δοθέντος άλλωστε ότι στο παρελθόν για την ίδια ακριβώς αιτία, από τα όργανα της ίδιας υπηρεσίας του εναγόμενου είχε προκληθεί ξανά πυρκαγιά στην ιδιοκτησία του ενάγοντος και συνεπώς όφειλαν ιδιαιτέρως να προβλέψουν το ενδέχομενο πρόκλησης νέας πυρκαγιάς.
Βλήμα του στρατού κατέστρεψε αγροτικές καλλιέργειες στη Ρόδο
