Ν. Ζωίδης: «Φεύγω από την πολιτική με ένα αίσθημα ανολοκλήρωτης προσπάθειας»

Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου

Αποφασισμένος να μην ασχοληθεί ξανά με την πολιτική, εμφανίζεται ο κ. Νίκος Ζωίδης –διατελέσας γ.γ. στο υπουργείο Αιγαίου, πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου του Πασόκ, πρώην αντινομάρχης.
«Φεύγω από την πολιτική με ένα αίσθημα ανολοκλήρωτης προσπάθειας», όπως δηλώνει. Στην συνέντευξη που ακολουθεί, μιλάει για την σχέση του με την πολιτική, για τα δημόσια αξιώματα που υπηρέτησε εδώ και πολλά χρόνια στα Δωδεκάνησα και για τις διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά και για τους υποψηφίους που διεκδικούν την αρχηγία του νέου πολιτικού φορέα.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Ζωίδη έχετε υπηρετήσει πολλά χρόνια τόσο την δημόσια διοίκηση όσο και σε αιρετά αξιώματα. Πώς προέκυψε η πολιτική για εσάς;
Το βασικότερο ‘προσόν’ που θα επιδαψίλευα στον εαυτό μου, είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που ήταν επί 35 χρόνια στην παραγωγή –και στην οικοδομή, στο ‘γιαπί’ που λένε όντας πολιτικός μηχανικός. Για μένα η πολιτική προέκυψε στην πορεία και μάλιστα προέκυψε με μια σχέση… ρομαντική και όχι απαραίτητα επαγγελματική. Παρά ταύτα, επειδή λόγω επαγγελματικής ιδιότητας, έχω μάθει με ό,τι καταπιάνομαι να φτάνω σε ένα αποτέλεσμα, νομίζω ότι κάπου… άφησα το στίγμα μου. Φεύγω από την πολιτική με ένα αίσθημα ανολοκλήρωτης προσπάθειας
• Πώς βλέπετε τις διαδικασίες στην Κεντροαριστερά; Δεν σας φαίνεται λίγο περίεργο το γεγονός πως ξεκινούν όλα με εκλογή αρχηγού και μετά με συνέδριο θέσεων; Τι κόμμα, ή πολιτικός φορέας θα αναδειχθεί από αυτό και με δέκα υποψήφιους;
Κατ’ αρχήν να συμφωνήσουμε στην αναγκαιότητα που εγώ βλέπω ότι υφίσταται όσον αφορά το πολιτικό στερέωμα της χώρας, να επαναδραστηριοποιηθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς. Ο χώρος αυτός του πολιτικού φάσματος ο οποίος υπέστη μεγάλα βάσανα, που έφτασε μέχρι στο σημείο να κινδυνεύει να εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη απεδείχθη πλέον ότι είναι απαραίτητος όχι τόσο για τον ίδιο τον χώρο και τους ανθρώπους που εκφράζονται μέσα από αυτόν, όσο για την ίδια την χώρα. Απεδείχθη ότι δεν μπορεί να σταθεί το πολιτικό σύστημα χωρίς μια ισχυρή Κεντροαριστερά. Βλέπουμε το δίπολο, την αναβίωση ενός ψευδούς διπολισμού (χωρίς να είναι ο δικομματισμός του παρελθόντος) επειδή και τα δύο κόμματα είναι ψευδεπίγραφα όσον αφορά το περιεχόμενό τους, θέλοντας να παίξουν τον ρόλο του δικομματισμού. Ο Τσίπρας ξεκίνησε λέγοντας ότι εκπροσωπεί την Αριστερά και ότι εγκαθίδρυσε στην Ελλάδα την ‘πρώτη φορά Αριστερά’ –με συνεταίρο στην κυβέρνηση έναν άνθρωπο που καμία σχέση δεν έχει με τον χώρο. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά, σε κρίσιμα σημεία. Και από την άλλη, υπάρχει μια Ν.Δ. με επικεφαλής έναν άνθρωπο ο οποίος αυτό-τιτλοφορείται ως μεταρρυθμιστής, άνθρωπος του Κέντρου και της Κεντροδεξιάς, που επίσης διαθέτει στις τάξεις του ανθρώπους οι οποίοι μόνο στο Κέντρο δεν ανήκουν –τόσο όσον αφορά τις θέσεις τους, όσο και την εκφορά του πολιτικού τους λόγου, που εκφράζει αυτός ο χώρος. Επομένως, ο συνδετικός ιστός που θα δέσει αυτό που λέμε πολιτικό σύστημα της χώρας και θα προβληματίσει τους πολίτες για το πώς θα πρέπει να βγει η χώρα από τα αδιέξοδα της κρίσης, προφανώς είναι ο χώρος της Κεντροαριστεράς που βεβαίως, πρέπει να ξαναβρεί τον βηματισμό της και να παίξει τον ρόλο που πρέπει.

• Πάντως κύριε Ζωίδη, έχετε εγκαταλείψει τον όρο ‘Σοσιαλισμός’. Μιλάτε μόνον για Κεντροαριστερά τώρα πια. Ακόμη και τα σύμβολα εγκαταλείφθηκαν…
Κοιτάξτε, δεν είναι η εποχή των συνθημάτων και των συμβόλων. Αρκετά με αυτά. Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις. Υπάρχουν άνθρωποι από τον δικό μου χώρο, που δηλώνουν ότι προτιμούν ένα μικρό, συνεκτικό καθαρό Πασόκ, παρά τον νέο φορέα που θα προκύψει από αυτές τις διαδικασίες, και τους καταλαβαίνω. Προσωπική μου αίσθηση όμως, με βάση όλα όσα είπα για το πώς πρέπει να πορευτεί η χώρα όσον αφορά τις πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράσουν τα συμφέροντά της, είναι ότι το παλιό, μικρό, καθαρό Πασόκ δεν φτάνει. Με ρωτούν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ήδη 10 υποψήφιοι…Το ερώτημα όμως είναι αλλού. Ότι δεν φαίνεται ποιος θα είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης.

• Πάντως, δεν ξέρω αν υπάρχουν πλέον ηγέτες με τα δεδομένα που έχουμε στο μυαλό μας περασμένων δεκαετιών…
Ναι, η αλήθεια είναι ότι έχουμε ‘καεί’ από ηγέτες και τους πληρώνουμε ακριβά. Για μένα, αδιαμφισβήτητος ηγέτης είναι ο κ. Τσίπρας. Είναι πετυχημένος τον οποίο όμως, πληρώνουμε ως χώρα και ως πολίτες.

• Θεωρητικά, ίσως να είναι πετυχημένος αφού έφτασε έως εδώ μέσα σε ένα μικρό κόμμα αλλά στην πράξη, δεν απέδειξε κάτι τέτοιο. Ίσως να ήταν σε καλύτερη μοίρα και να ήταν αυτός που θα ηγείτο της Κεντροαριστεράς εάν δεν είχε πει τόσα ψέματα και δεν είχε κάνει αυτά που έκανε.
Κυρίως αν δεν είχε αυτή τη συμπεριφορά που έχει μέχρι τώρα στην πολιτική.

• Κύριε Ζωίδη, πώς βλέπετε τον εαυτό σας στην πολιτική από εδώ και στο εξής; Σας ενδιαφέρει να πολιτευτείτε ξανά;
Προσωπικά, είμαι ικανοποιημένος επειδή φρόντισα να κρατήσω μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Και δεν είπα ποτέ ψέματα σε κανέναν. Είχα αρχές. Αν μπορούσα να βοηθήσω κάποιον, τον βοηθούσα αρκεί να μην έθιγα κάποιον άλλον. Και ποτέ δεν ρώτησα κανέναν τι ψήφισε. Θέλω να πω, εάν βέβαια η παράταξή μου είχε κάποιες υπερβολές στα εξαγγελόμενά της, τότε μπορώ να πω είχα κι εγώ κάποια συμμετοχή σε αυτό.

• Τα κόμματα πάντως, πρέπει να αλλάξουν. Διανύουμε την δεύτερη μεταπολίτευση και βλέπουμε ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους πολίτες για την πολιτική. Τα ποσοστά των κομμάτων είναι πλέον πολύ χαμηλά. Συνεπώς, απαιτούνται οι αλλαγές. Η Κεντροαριστερά θα τα καταφέρει κατά την άποψή σας;
Το πολιτικό σύστημα της χώρας, έχει υποστεί μια ταπεινωτική αντιμετώπιση από τους πολίτες –και όχι αδίκως. Οι πολίτες είναι και εκνευρισμένοι, και πικραμένοι και θυμωμένοι. Κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρουσιάζονται φαινόμενα που αποτυπώνονται στην κάλπη και στην Βουλή όπως π.χ. η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων και άλλα συναφή. Και να μένουν καθηλωμένα κόμματα ή άλλες πολιτικές δυνάμεις που έχουν μια πολιτική γραμμή. Από εκεί και πέρα, το 45 και το 50% δεν πρόκειται να τα ξαναδεί κανένας… Όσον αφορά τον δικό μας χώρο, την Κεντροαριστερά, την Σοσιαλιστική Κεντροαριστερά αν θέλετε, θα εξαρτηθούν όλα από δύο πράγματα: πρώτα την ειλικρίνεια όλων όσοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο εγχείρημα αυτό. Και δεύτερον, σωστή στελέχωση και δουλειά. Είναι δίκοπο μαχαίρι αυτό που πάμε να κάνουμε, το ξέρω. Πρώτα ο αρχηγός και μετά το κόμμα. Όμως έτσι έπρεπε να γίνει.

• Πώς βλέπετε την σημερινή Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Παρά το γεγονός (όπως έχω ξαναπεί) κάπου εκεί μέσα στη Νομαρχία, έχω αφήσει την ψυχή μου, μπορώ να σας πώ ότι από ένα σημείο και μετά, δεν με ενδιαφέρει όπως με ενδιέφερε κάποτε. Έγιναν βαθιές τομές και στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εμείς θεσπίσαμε πολλούς θεσμούς τόσο στον α’ όσο και στον β’ βαθμό Τ.Α. Ήθελα να αποτελούν αποκεντρωμένες μικρές κυβερνήσεις, με πλήρεις και ουσιαστικές αρμοδιότητες και πόρους. Δυστυχώς, αφήσαμε το εγχείρημα μισό. Οι αιρετοί ακόμη είναι ‘επαίτες’ στο κεντρικό κράτος.

• Για τον κ. Χατζηδιάκο και για τον κ. Χατζημάρκο τι θα λέγατε;
Και οι δύο φαίνεται ότι έχουν προβλήματα με τις παρατάξεις τους. Αυτά πέραν της εγγενούς δυσκολίας που υπάρχει. Πιστεύω ότι οι ηγέτες εάν δεν έχουν το τσαγανό να ελέγξουν τους συνεργάτες τους, να κάνουν καλύτερες επιλογές, θα έχουν πρόβλημα. Να προσέξουν από την αρχή και να μην έχουν μοναδικό κριτήριο το πόσες ψήφους θα φέρει ο καθένας.

• Σας ενδιαφέρει να ξανασχοληθείτε με την πολιτική;
Το βλέπω πολύ δύσκολο. Κι αυτό γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος της ‘κωλοτούμπας’ και δεν πρόκειται να αλλάξω παράταξη. Θα μείνω σταθερός στις θέσεις του πολιτικού χώρου που με ανέδειξε. Όσον αφορά την Τ.Α. είναι μια μεγάλη ιστορία που πρέπει κανείς να το σκεφτεί πολύ σοβαρά για να το συζητήσουμε –και φυσικά, μετά την αλλαγή του εκλογικού νόμου….