Οι περικοπές τα τελευταία χρόνια εξαιτίας και της κρίσης δεν συνέβαλαν μόνο στην αδυναμία συντήρησης και εκσυγχρονισμού κρίσιμων οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά ανέβασαν σημαντικά και τον μέσο όρο ηλικίας του μόνιμου προσωπικού.
Τα αποτελέσματα είναι πλέον κάτι παραπάνω από εμφανή και έχουν ήδη σημάνει συναγερμό ,ώστε να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο το αξιόμαχο κρίσιμων μονάδων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετοί επίλεκτοι κομμάντος ξεπερνούν τα 40 και δεν βλέπουν να μπαίνει «νέο αίμα» στις μοίρες για να τους αντικαταστήσει.
Το οξύτερο πρόβλημα εστιάζεται στα χαμηλόβαθμα στελέχη, τη ραχοκοκαλιά δηλαδή των Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίοι κατά γενική ομολογία είναι εκείνοι που «σέρνουν» καθημερινά το κάρο σε κρίσιμες ειδικότητες και στα τρία όπλα.
Αφορά κυρίως όμως όσους επανδρώνουν τις κορυφαίες μονάδες των ειδικών επιχειρήσεων και εκπαιδεύονται με τον πλέον επίπονο σωματικά τρόπο σε αέρα, στεριά και θάλασσα.
Εκεί όπου η φυσική κατάσταση και αντοχή αποτελούν προαπαιτούμενο για την εκτέλεση των αποστολών τις οποίες αναλαμβάνουν. Τα Γενικά Επιτελεία χτυπούν καμπανάκι ζητώντας άμεσα ενίσχυση με διαδικασίες εξπρές και μάλιστα δεν το κάνουν τώρα ωστόσο το θέμα παραπέμπεται συνεχώς στις καλένδες.
ΕΤΑ, Ζ’ ΜΑΚ, ΟΥΚ, ΕΤΕΘ στα νησιά και 31ΜΕΕΔ αποτελούν την αφρόκρεμα των ειδικών επιχειρήσεων.
Είναι οι μονάδες που συγκροτούν και την πανίσχυρη «Δύναμη Δ», τη δύναμη άμεσης επέμβασης που θα «φορτωθεί» πρώτη σε μεταγωγικά αεροσκάφη, ελικόπτερα ή πλωτά μέσα και θα σπεύσει όπου προκύψει απειλή.
Ιδιαίτερα έμπειροι μεν αλλά με τα χρόνια να «βαραίνουν» σιγά-σιγά τους σκληροτράχηλους μαχητές.
Όταν μιλήσει κανείς με αυτούς τους ανθρώπους που έχουν περάσει όλα τα σχολεία των Ειδικών Δυνάμεων αντιλαμβάνεται ότι και οι ίδιοι ανησυχούν πλέον και αναρωτιούνται πότε θα μεταδώσουν στους επόμενους πολύτιμες γνώσεις που απέκτησαν στο πεδίο των ασκήσεων, στις βραχονησίδες, στη θάλασσα.
Την τελευταία δεκαετία η ενίσχυση αυτών των μονάδων σε έμψυχο δυναμικό ήταν περιορισμένη με την ανανέωση να αποτελεί το ζητούμενο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η τελευταία σειρά Επαγγελματιών Οπλιτών που πέρασε την πύλη ήταν το 2005. Αλλά και από τις παραγωγικές σχολές αποφοιτούν όλο και λιγότερα στελέχη τα τελευταία χρόνια.
Ελάχιστο πλέον «νέο αίμα» κυλά στις φλέβες των Ειδικών Δυνάμεων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο μέσος όρος ηλικίας των ΕΜΘ (Εθελοντών Μακράς Θητείας) αγγίζει πλέον τα 42 έτη, ενώ των ΕΠΟΠ (πενταετούς υποχρέωσης) ξεπερνά τα 39 χρόνια.
Προσλήψεις δεν έχουν γίνει στα χρόνια της κρίσης αλλά αντίθετα καταγράφονται αποχωρήσεις.
Τουλάχιστον 1000 άτομα έχει άμεση ανάγκη αυτή τη στιγμή μόνο ο Στρατός Ξηράς. Τετρακόσιοι για να επανδρώσουν άμεσα τις επίλεκτες μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων με αυστηρά κριτήρια.
Οι υπόλοιπες προσλήψεις θα αφορούν κρίσιμες ειδικότητες σε άλλα όπλα αλλά και νοσηλευτικό προσωπικό για τα στρατιωτικά νοσοκομεία.
Οι επιτελείς προτιμούν προσλήψεις ΕΠΟΠ με τη δυνατότητα να εξειδικεύονται και να παραμένουν και πέραν των 5 ετών ώστε να έχουν κίνητρο να ενσωματωθούν στον κορμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Οι Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης αποτελούν έναν θεσμό ο οποίος δεν φαίνεται να αποδίδει καθώς οι νέοι σκέφτονται μακροπρόθεσμα το μέλλον τους και όχι σε ορίζοντα τριών ή το πολύ έξι ετών.
Ο χρόνος πλέον πιέζει αμείλικτα ώστε να ληφθούν άμεσα αποφάσεις.
