Το ψυχρό λουτρό συνεχίζεται: Ύστερα από την γερμανική κυβερνητική πηγή, που απέκλεισε χθες μια στροφή της πολιτικής της Άνγκελα Μερκελ στο θέμα του χρέους λόγω της σχετικής παρέμβασης του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ήρθε σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Σάιμπερτ για να επιβεβαιώσει τον αποκλεισμό – μόνο με πιο διπλωματική γλώσσα.
«Πήραμε υπόψη μας τις δηλώσεις του προέδρου Ομπάμα για τη σημασία της ελάφρυνσης του χρέους στην Ελλάδα» είπε. Όμως, πρόσθεσε, το θέμα έχει δρομολογηθεί από το Eurogroup το Μάιο του 2016. Κι αυτό καθορίζει καταρχάς βραχυπρόθεσμες, και ύστερα, μετά το 2018, μεσοπρόθεσμες διευκολύνσεις. Δηλαδή, τίποτε άλλο.
Σχετικά με τη διαπίστωση του κ.Ομπάμα, ότι η λιτότητα δεν φέρνει από μόνη της ανάπτυξη, ο κ.Σάιμπερτ παρατήρησε ότι αυτή ανοίγει ανοικτές θύρες στο Βερολίνο. Η φράση «αντικατοπτρίζει και τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης ότι για να υπάρξει μακροπρόθεσμα βιώσιμη ανάπτυξη χρειάζονται αφενός υγειή δημοσιονομικά μέτρα, και αφετέρου δομικές μεταρρυθμίσεις. Στη βάση αυτή διαμορφώσαμε και την πολιτική για την Ελλάδα» είπε.
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο εκπρόσωπος του υπουργείου οικονομικών Γιούργκ Βαϊσμπέργκερ. «Δεν υπάρχει καμία νέα εξέλιξη. Η θέση μας δεν αλλάζει με την επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα. Υπάρχει η διαδικασία που αποφασίστηκε στο Eurogroup του Μαίου και επιμένουμε σ΄ αυτήν» τόνισε.
Στο Βερολίνο πολλοί αμφιβάλλουν πάντως για την ειλικρίνεια αυτών των δηλώσεων. Κι αυτό επειδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει, όπως και ο κ.Ομπάμα, σε ελάφρυνση του χρέους και ταυτόχρονα απειλεί, ότι αν αυτό δεν ανακοινωθεί σύντομα δεν θα πάρει μέρος μελλοντικά στο ελληνικό πρόγραμμα.
«Ο Σόιμπλε έχει ανάγκη το ΔΝΤ, επειδή έχει υποσχεθεί τη συμμετοχή του στο γερμανικό κοινοβούλιο, και ιδιαίτερα στους βουλευτές της παράταξής του, τους Χριστιανοδημοκράτες» λέει ηγετικό στέλεχος των Σοσιαλδημοκρατών, που θέλει να μείνει ανώνυμο. Ο ίδιος εξάλλου, προσθέτει, είχε παραδεχθεί στο παρελθόν, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο – εξ ου και η προσφορά του στους Έλληνες να αποχωρήσουν από την ευρωζώνη έναντι γενναίας οικονομικής βοήθειας.
Το συμπέρασμά του: Ο κ.Σόιμπλε πρέπει να εγκαταλείψει τη «ρητορική του αποκλεισμού», αν θέλει «να τα βρει» με το ΔΝΤ. Πότε; – αυτό, λέει, είναι δύσκολο να προσδιορισθεί αν ληφθεί υπόψη η κυκλοθυμική διάθεση του γερμανού υπουργού οικονομικών, που αποτυπώνεται συχνά και στην πολιτική του.
