Βελτιώσεις στο φορολογικό νομοσχέδιο, στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει, εισηγήθηκαν οι Ροδίτες δικηγόροι κ.κ. Στέλιος Αλεξανδρής και Νίκος Σαμαράς.
Ο κ. Αλεξανδρής επισημαίνει ειδικότερα στην πρότασή του ότι στην ρύθμιση οφειλών που προβλέπεται, επιβάλλεται να υπαχθούν και οι οφειλές φυσικών προσώπων που είχαν συμμετοχή στη διοίκηση νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, υπό το καθεστώς του άρθρου 115 του ν.2238/1994.
Ο κ. Σαμαράς προτείνει παραπέρα την κατωτέρω ενσωματούμενη προσθήκη στο τέλος της προτεινόμενης από το Υπουργείο Οικονομικών τροπολογίας, με την αιτιολογία που παραθέτει:
«Άρθρο 28 Τροποποίηση άρθρου 50 ΚΦΔ 1. Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Τα πρόσωπα, που είναι εκτελεστικοί πρόεδροι, διευθυντές, γενικοί διευθυντές, διαχειριστές, διευθύνοντες σύμβουλοι, εντεταλμένοι στη διοίκηση και εκκαθαριστές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για την πληρωμή του φόρου εισοδήματος, παρακρατούμενου φόρου, κάθε επιρριπτόμενου φόρου, Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες, ανεξάρτητα από τον χρόνο βεβαίωσής τους, ως και για τους τόκους, πρόστιμα, προσαυξήσεις και οποιεσδήποτε διοικητικές χρηματικές κυρώσεις επιβάλλονται επ’ αυτών, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι κατωτέρω προϋποθέσεις:
α. τα ανωτέρω πρόσωπα είχαν μια από τις ανωτέρω ιδιότητες είτε κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου είτε κατά τον χρόνο λύσης, διάλυσης ή συγχώνευσής του,
β. οι οφειλές αυτές γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους υπό κάποια εκ των ανωτέρω ιδιοτήτων – και
γ. οι υπό παρ. 1 οφειλές δεν καταβλήθηκαν ή δεν αποδόθηκαν στο Δημόσιο από υπαιτιότητα των ανωτέρω προσώπων.
Με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύνανται να ορίζονται μαχητά τεκμήρια έλλειψης υπαιτιότητας.
2. Στα νομικά πρόσωπα που συγχωνεύονται, ευθύνεται αλληλεγγύως με τα υπό παρ. 1 πρόσωπα για την πληρωμή των οφειλομένων φόρου εισοδήματος, παρακρατούμενου φόρου, κάθε επιρριπτόμενου φόρου, Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και των επ’ αυτών τόκων, προστίμων, προσαυξήσεων και οποιωνδήποτε χρηματικών κυρώσεων του διαλυόμενου νομικού προσώπου και εκείνο που το απορρόφησε ή το νέο νομικό πρόσωπο που συστήθηκε, ανεξάρτητα από τον χρόνο βεβαίωσής τους.
3. Οφειλές, που κατά την θέση σε ισχύ του παρόντος έχουν βεβαιωθεί σε βάρος προσώπων ως αλληλεγγύως και προσωπικά ευθυνομένων για οφειλές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 1 και 2, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του από την παρ. 1 του παρόντος, παύουν να βαραίνουν τα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα, εφόσον τα τελευταία δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τις διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος άρθρου για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης.
Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, υποβάλλεται αίτηση στην αρχή που προέβη στις σχετικές ενέργειες αναζήτησης της ευθύνης του οικείου προσώπου εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος. Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών υπό την έννοια του Άρθρου 72 παρ.50 του Ν. 4174/2013, όπως ισχύει, «καθώς και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών σε βάρος προσώπων ως αλληλεγγύως και προσωπικώς ευθυνομένων για οφειλές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 115 του ν.2238/1994 και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που είχαν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότησή του, μέχρι την έναρξη ισχύος του ν. 4174/2013, εφ’ όσον συμμετείχαν στη διοίκηση εταιρειών ή νομικών οντοτήτων, οι οποίες έχουν υπαχθεί ή τελούν υπό την ειδική εκκαθάριση των νόμων 1386/1983,1892/1990 και 2000/1991».****
2. Οι παρ. 4, 5 και 8 του Άρθρου 50 του ν. 4174/2013 καταργούνται και οι παράγραφοι 6, 7 και 9 αναριθμούνται σε παρ. 4, 5 και 6 αντίστοιχα».
****ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Η προτεινόμενη στο τεθέν σε δημόσια διαβούλευση ως άνω προσθήκη με έντονη γραφή, στο τέλος της προτεινομένης τροπολογίας (1.3 αυτής), καθιστά την προτεινόμενη ρύθμιση πληρέστερη, αποκαθιστά την συνταγματική αρχή ισότητας, δικαιοσύνης και ίσης μεταχείρισης του Νόμου, ενισχύει την αίσθηση ενότητας και ασφαλείας του Δικαίου, αποσαφηνίζει και ρυθμίζει ενιαία και διαχρονικά την αλληλέγγυο ευθύνη των διοικούντων νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, είτε αυτή προσδιορίζεται με βάση τον Νόμο 2238/1994, είτε με βάσει το Νόμο 4174/2013 και ταυτόχρονα ευθυγραμμίζεται με τις αντίστοιχες διατάξεις των αναπτυξιακών Νόμων 1386/1983, 1892/1990 και 2000/1991. Επί πλέον εξυπηρετεί την καταπολέμηση φαινομένων φοροδιαφυγής και την διασφάλιση των δημοσίων εσόδων και επίσης εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα την αληθινή βούληση του Νομοθέτη, με γνώμονα τις βασικές αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του φορολογουμένου».
