Το θυμό της ελληνικής κοινότητας της Αυστραλίας έχει προκαλέσει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ράσελ Κρόου, το οποίο επιστρέφει στα γεγονότα της Καλλίπολης και παρουσιάζει τον ελληνικό στρατό ως «Satan’s Army».
Φαίνεται πώς ο Ράσελ Κρόου δεν προκάλεσε το μένος μόνο των γυναικών στο Χόλιγουντ αλλά τώρα ήρθε και η σειρά των Ελλήνων. Τουλάχιστον των Ελλήνων της Αυστραλίας, όπου το σκηνοθετικό του ντεμπούτο «The Water Diviner» έκανε πρεμιέρα μέσα στα Χριστούγεννα (στην Αμερική θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο, στην επέτειο της απόβασης στη χερσόνησο της Καλλίπολης).
ΑΝΖΑΚ, Έλληνες και Αρμένιοι
Το «The Water Diviner» αναφέρεται στην εκστρατεία των ΑΝΖΑΚ (ακρωνύμιο του στρατιωτικού εκστρατευτικού σώματος Αυστραλών και Νεοζηλανδών) στην Καλλίπολη, ή μάλλον, στις συνέπειές της. Ο Κρόου ερμηνεύει τον κεντρικό χαρακτήρα, έναν Αυστραλό αγρότη, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του ’20, αφήνει την πατρίδα του και ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη, αναζητώντας τα ίχνη των τριών αγοριών του που χάθηκαν στη μάχη της Καλλίπολης. Εκεί θα ακούσει από Τούρκους κυρίως αξιωματούχους τι συνέβη στους ΑΝΖΑΚ, όταν τους απέκρουσαν οι τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κεμάλ, συνεπικουρούμενες από γερμανικά και αυστριακά στρατεύματα.
Κι εδώ αρχίζει η διαμάχη. Σύμφωνα με τον δρ. Παναγιώτη Διαμαντή, καθηγητή Ιστορίας (ειδικευόμενο στις γενοκτονίες) στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, ο Κρόου και ο σεναριογράφος του Άντριου Αναστάσιος (στο βιβλίο του οποίου στηρίζεται η ταινία), στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα αντιπολεμικό μήνυμα «κατέληξαν να εμφανίζουν τα θύματα ως θύτες και τους σφαγιαζόμενους ως βαρβάρους».
Κι αυτό γιατί τόσο οι Αρμένιοι της περιοχής, όσο και οι ντόπιοι Ελληνες απεικονίζονται ως βάρβαροι κι αιμοβόροι κατακτητές, κι όχι ως ιθαγενείς που αμύνθηκαν στην εκστρατεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 1914.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα που υπογράφει ο δρ. Διαμαντής στην ελληνόφωνη εφημερίδα της Αυστραλίας «Νέος Κόσμος», οι Ελληνες στην ταινία χαρακτηρίζονται ως «Ο Στρατός του Σατανά», ως εχθροί και προδότες των Αυστραλών και οι ορθόδοξες εκκλησίες απεικονίζονται ως στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές.
Τί είχε πει ο Ράσελ Κρόου
O Ράσελ Κρόου είχε δικαιολογήσει την απόφασή του να πει την ιστορία της Καλλίπολης αλλιώς, θέλοντας να δικαιώσει τους γηγενείς κατοίκους που αμύνθηκαν εναντίον των ΑΝΖΑΚ. «Νομίζω ότι 100 χρόνα μετά, οι Αυστραλοί έχουν την ωριμότητα να ακούσουν και την αντίθετη γνώμη για το πώς έγιναν τα γεγονότα». Σύμφωνα με τον δρ. Διαμαντή όμως, τα «γεγονότα» του Κρόου είναι διαστρεβλωμένα.
Το άρθρο του ‘Eλληνα καθηγητή Ιστορίας
«Πρώτα από όλα κανένας Αυστραλός δε θα μπορούσε να περιηγηθεί στην Ανατολία το 1921, όταν η Τουρκία ήταν ένας εξαιρετικά εχθρικός κι επικίνδυνος τόπος για τους ξένους. Δεύτερον, ποιος είπε ότι οι Ελληνες των περιοχών αυτών δεν ήταν ιθαγενείς; Ο κύριος Κρόου θα πρέπει να ξεκινά την ταινία ζητώντας συγγνώμη από τους Αρμένιους, τους Ασσύριους και τους Ελληνες καθώς ξεκάθαρα δεν γνωρίζει ότι κατοικούσαν εκεί επί χρόνια. Τρίτον, οι Ελληνες ήταν σύμμαχοι των Αυστραλών και Νεοζηλανδικών δυνάμεων. Πάρα πολλοί επιζώντες έχουν ομολογήσει ότι κρύφτηκαν σε σπίτια Ελλήνων, φυγαδεύτηκαν από Ελληνες…»
Ο Δρ. Διαμαντής θεωρεί ότι δεν είναι ο μόνος που φωνάζει ότι η ταινία παραπλανά με τη δήλωσή της ότι «στηρίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα», κατονομάζοντας ως πηγές του τον άρθρο του Γκάι Γουόλτερς στη βρετανική «The Telegraph», αλλά και τις δηλώσεις του Μπάρι Τζον Κλαρκ, προέδρου των Βετεράνων Πολέμου Νέας Ζηλανδίας, και του πρώην Αυστραλού στρατηγού Ντέιβιντ ΜακΚλάχλαν, οι οποίοι χαρακτήρισαν το σενάριο «χωρίς καμία ιστορική βάση». Ο στρατηγός ΜακΛάχλαν μάλιστα αστειεύτηκε: «Ο Ρας θα έπρεπε να κοιμόταν βαθιά στο μάθημα Ιστορίας στο σχολείο».
matrix24/thetoc.gr
