Συνέντευξη στη
Μαρία Χονδρογιάννη
«Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου έγινε παρακολούθημα της πιο συντηρητικής κυβέρνησης, με τους υπουργούς του να συμπεριφέρονται τις περισσότερες φορές σαν εκπρόσωποι τύπου της Ν.Δ., ενώ παράλληλα αγνοούσε τα αιτήματα της δικής του βάσης. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσα να είμαι πλέον μέλος του ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου».
Αυτό υπογραμμίζει, σε συνέντευξή του στη “δ”, ο υποψήφιος βουλευτής με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών κ. Θεόδωρος Καραγιάννης, εξηγώντας τους λόγους που τον ώθησαν να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ.
«Τα αίτια της διάσπασης του κόμματος θα πρέπει να αναζητηθούν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να μην αποδίδονται στην πρωτοβουλία δημιουργίας του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Αυτοί, λοιπόν, είναι που επανηλλειμένως προσπάθησαν να διαλύσουν και να διασπάσουν τον χώρο και το κόμμα, ακόμη και όταν αυτό ψυχοραγούσε στο 3 και 4 τοις εκατό, αφού προηγουμένως το κατέλαβαν πραξικοπηματικά το Νοέμβρη του 11. Εμείς προσπαθούμε να επανενώσουμε το 43% των πραγματικών δημοκρατών και σοσιαλιστών που υπάρχει εκεί έξω», τονίζει ο κ. Θεόδωρος Καραγιάννης.
Ο υποψήφιος βουλευτής εκφράζει την επιθυμία του όχι μόνο να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων αλλά να γίνει ένας σταθερός καμβάς για να υφαίνονται οι προσδοκίες και τα οράματα όλων .
«Δεν ζητώ να είμαι ένας ακόμη εκπρόσωπος. Είναι βαριά η καλογερική, και ας φαίνεται πια αυτονόητη, να μπορείς να μιλάς για λογαριασμό χιλιάδων ψυχών. Ζητώ μόνο να είμαι ένα σταθερός καμβάς για να υφαίνονται οι προσδοκίες και τα οράματα όλων μας», δηλώνει ο κ. Καραγιάννης.
Η συνέντευξη του κ. Θεόδωρου Καραγιάννη, αναλυτικά:
• Ποιός ήταν ο λόγος που ώθησε αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσουν από το κόμμα; Δεν θα βοηθούσε ίσως η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ;
Ο λόγος που ώθησε την πλειοψηφία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσουν από το κόμμα είναι λίγο πολύ γνωστός και έχει διατυπωθεί τόσο από μεμονωμένα μέλη όσο και από πολλά θεσμικά όργανα του κόμματος (Τ.Ο, Ν.Ε.). Εν συντομία, ο λόγος αυτός συνοψίζεται στα εξής δύο σημεία, πρώτον στις αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες λειτουργίας του κόμματος, όπως επί παραδείγματι η απόφαση συγκρότησης της ΕΛΙΑΣ καθώς και της ΔΗΠΑΡ χωρίς να έχει τεθεί αντίστοιχο ερώτημα στην βάση. Δεύτερον, η πολιτική απόλυτης ταύτισης με την πιο συντηρητική και αναμφισβήτητα πιο αναποτελεσματική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Το δεύτερο δε, πέρα από όλα τα υπόλοιπα αποτελεί υπέρτατη ύβρη για την ιστορία και την προσφορά του κινήματος.
Ένα συνέδριο που θα μας επέτρεπε να λύσουμε τις οποιεσδήποτε πολιτικές μας διαφορές καθώς και να επαναπροσδιοριστούν – επικαιροποιηθούν οι αρχές και οι αξίες μας θα ήταν ασφαλώς σωτήριο. Το συνέδριο αυτό ζητήθηκε επιμόνως από τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ πολύ πιο πριν τις τελευταίες Ευρωεκλογές. Όμως αντί αυτού η ηγεσία αποφάσισε τη δημιουργία της ΔΗ.ΠΑΡ., εγκαλώντας παράλληλα όλους όσοι δεν είχαν στηρίξει ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές, γεγονός που ήταν αδύνατο αφού για πρώτη φορά μετά το 1981 το ΠΑΣΟΚ δεν είχε δικό του ψηφοδέλτιο.Το ρήγμα επομένως είναι βαθύ, η πολιτική ηγεσία αγνοεί τη βάση, το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον ταυτοποιηθεί με τον ιστορικό εχθρό του και το χειρότερο, ο συμβολισμός του ΠΑΣΟΚ τελεί υπό ομηρία από μία ομάδα εξουσιαστών και παραγόντων η οποία εκμεταλλεύεται αυτό το γεγονός για να εξασφαλίσει το πολιτικό της μέλλον.
• Σε πρόσφατη συνέντευξή σας δηλώσατε πως δεν σας εκφράζει πλέον το ΠΑΣΟΚ. Γιατί έγινε αυτό;
Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου έγινε παρακολούθημα της πιο συντηρητικής κυβέρνησης, με τους υπουργούς του να συμπεριφέρονται τις περισσότερες φορές σαν εκπρόσωποι τύπου της Ν.Δ., ενώ παράλληλα αγνοούσε τα αιτήματα της δικής του βάσης. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσα να είμαι πλέον μέλος του ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
• Τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν πως με την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών επήλθε επίσημα η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ;
Όπως ανέφερα παραπάνω, το αίτημα της βάσης για συνέδριο είχε τεθεί έντονα πολύ πριν τις Ευρωεκλογές. Η ηγεσία ωστόσο, αγνόησε το αίτημα αυτό και προχώρησε στον σχηματισμό πολιτικών συνασπισμών χωρίς σαφές οργανόγραμμα, καθιστώντας ισάξιους και ισοδυνάμους συμμάχους του ΠΑΣΟΚ νεφελώδη σχήματα, που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν προσωπικες στρατηγικές όπως την “ΡΙΚΣΣΥ” του Λοβερδου και την “Δυναμική Ελλάδα” του Μόσιαλου και την κίνηση των 58. Επομένως, τα αίτια της διάσπασης του κόμματος θα πρέπει να αναζητηθούν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να μην αποδίδονται στην πρωτοβουλία δημιουργίας του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Αυτοί λοιπόν είναι που επανηλλειμένως προσπάθησαν να διαλύσουν και να διασπάσουν τον χώρο και το κόμμα, ακόμη και όταν αυτό ψυχοραγούσε στο 3 και 4 τοις εκατό αφού προηγουμένως το κατέλαβαν πραξικοπηματικά το Νοέμβρη του 11. Εμείς προσπαθούμε να επανενώσουμε το 43% των πραγματικών δημοκρατών και σοσιαλιστών που υπάρχει εκεί έξω. Η ίδρυση του Κινήματος είναι μία πράξη λύτρωσης και δημιουργικής ρήξης με το κομματικό κατεστημένο που έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση δυνάμεων που είχαν αποστασιοποιηθεί. Τώρα, όλοι εμείς έχουμε το δικό μας σπίτι, τώρα έχουμε το δικό μας κόμμα, το οποίο μας επιτρέπει να εκφραστούμε πολιτικά. Ένα χώρο όπου προστατεύουμε τις ιδέες και τις αρχές μας, όχι τους μισθούς και τις καρέκλες μιας θλιβερής και καταρρέουσας παραγοντικής νομενκλατούρας.
• Πώς σχολιάζετε τη θέση που έχει το κόμμα στις δημοσκοπήσεις; Ποια ποσοστά προσδοκά το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών να λάβει από τα Δωδεκάνησα;
Το παιχνίδι των δημοσκοπήσεων απέναντί μας φάνηκε απο τις εσωκομματικές εκλογές 2007 και είναι πλέον γνωστό. Να θυμίσω πως τότε οι δυνάμεις που εξέφραζε ο Γ. Παπανδρέου φέρονταν να κινούνται στο 15-17%. Το αποτέλεσμα ήταν τελικά 55% παρόλη την προπαγάνδα και τον ανήθικο πόλεμο. Όσον αφορά τα ποσοστά μας στα Δωδεκάνησα θα μπορέσει ο καθένας να το εξάγει αν πάρει το ποσοστό των πραγματικών προοδευτικών δυνάμεων του τόπου και αφαιρέσει την δύναμη που μπορεί να έχει ένας μηχανισμός συμφερόντων που επί κυβέρνησης ΝΔ, κατείχε κυβερνητικές θέσεις, έπαιρνε μισθούς και έχει τους δικούς του λόγους να συνεχίσει να είναι η ουρά της Δεξιάς των Μπαλτάκων και των Βορίδηδων.
• Με ποιό κριτήριο θα πρέπει να ψηφίσουν οι πολίτες; Ποιό θα πρέπει να είναι το διακύβευμα και τι δεν θα πρέπει να λησμονήσουν;
Μοναδικό κριτήριο, η διάσωση της χώρας και των πολιτών της απο την κρίση που κληρονόμησε απο την αλήστου μνήμης πενταετία Καραμανλή για τον οποίο κανείς δεν μιλάει. Ναι, σε συνεργασίες μεταξύ κομμάτων, με ξεκάθαρους όμως στόχους και προοδευτική ατζέντα, ναι σε μια νέα εθνική συμφιλίωση και έναν κοινό αγώνα που θα μπορέσει να γίνει κοινά αποδεκτός απο το σύνολο της κοινωνίας. Στην βάρκα αυτή είμαστε 11 εκατομμύρια ψυχές. Είμαστε όλοι μαζί. Ή ‘όλοι μαζί θα σωθούμε αλλάζοντας ριζικά, ή όλοι μαζί θα βουλιάξουμε. Και αυτό θα γίνει συνεχίζοντας τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν την διετία διακυβένησης Παπανδρέου και πάνω σε αυτό το πνεύμα, όχι τάζοντας λαγούς με πετραχήλια προς πάσα κατεύθυνση, όχι μπαρουφολογώντας όπως στα Ζάππεια 1-2-3.
Θα πρέπει, εμείς οι πολίτες, να επαναφέρουμε τον πραγματικό πολιτικό λόγο στο προσκήνιο. Να καταλάβουμε ότι η απολιτική συμπεριφορά που επέδειξε ο λαός μας ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες, αποτελούσε στην πραγματικότητα συστατικό στοιχείο της πολιτικής όπως αυτή οργανωνόταν από τις κυρίαρχες ελίτ. Η έλλειψη πληροφόρησης -όταν αγοράζαμε εφημερίδες cd- η διαστρεβλωμένη πληροφόρηση όταν βλέπαμε τηλεοπτικές ειδήσεις ή η αποθέωση του μεσημεριανού τηλεοπτικού ξεκατινιάσματος, ανήκουν κι αυτά σε ένα συγκεκριμένο είδος πολιτικής. Έτσι ακριβώς επικράτησαν η ρητορική μπουρδολογία και ο κομματικός καριερισμός που ανήκουν σε συγκεκριμένο είδος “πολιτικής” και που είναι ο κύριος παράγοντας επικράτησης πολιτικών σχηματισμών που επενδύουν στην απόγνωση και όχι στην γνώση.
• Για ποιούς λόγους θα πρέπει να επιλεγεί το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών από τους πολίτες;
Γιατί πρέπει να δημιουργηθεί ένα αρραγές εθνικό μέτωπο που να στηρίζει τις επιλογές που θέλουν επιτέλους ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, που να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και οι πολίτες του να ευημερούν, όχι όμως με δανεικά. Γιατί πρέπει να δημιουργηθεί ένα Ελληνικό Σχέδιο – δέσμευση για βαθιές μεταρρυθμίσεις. Για μία Μεγάλη Συμφωνία-Συμβόλαιο με τους εταίρους μας και τους λαούς των άλλων χωρών. Συμβόλαιο το οποίο οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουμε κάθε δικαίωμα να αποφασίσουμε με δημοψήφισμα. Γιατί μόνο αν ο πολίτης αισθανθεί πραγματικά συμμέτοχος, θα παλέψει για την επιτυχία της όποιας συμφωνίας. Η συλλογική μας απόφαση λοιπόν ως πολίτες είναι η καλύτερη εγγύηση επιτυχίας μιας Μεγάλης Συμφωνίας. Η πρόταση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας για το Ελληνικό Σχέδιο είναι βασισμένη σε τρεις άξονες, ένα αδιάσπαστο τρίπτυχο , Απελευθέρωση, Ανθρωπιά, Ανάπτυξη.
