Η διαδρομή είναι γνωστή. Όπως κάθε μέρα, έτσι και στις μέρες του τσουχτερού κρύου, η γυναίκα ξεκίνησε με τα πόδια κουκουλωμένη στα φθαρμένα ρούχα της από την Παλιά Πόλη μέχρι το Ροδίνι, εκεί όπου στεγάζεται ο Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Αγία Σοφία» για να πάρει δωρεάν μια φρατζόλα ψωμί και να γυρίσει στο σπίτι της.
Αυτή τη διαδρομή κάνει κάθε μέρα, επί εβδομάδες, μήνες… Για να πάρει δωρεάν μια φρατζόλα ψωμί και ό,τι άλλο μπορεί να κουβαλήσει με τα αδύναμα χέρια της.
«Κανείς δεν έρχεται από την Παλιά Πόλη με τα πόδια για να πάρει μια φρατζόλα ψωμί αν δεν έχει πραγματική ανάγκη», δηλώνει στη «δ» η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Σοφία Μανιά.
Η Ρόδος, δεν έχει ζήσει ποτέ τέτοια εξαθλίωση λέει η ίδια, γι αυτό και τα μέλη του συλλόγου, ανέλαβαν να σιτίζουν περίπου 15 άτομα καθημερινά από το φαγητό που μαγειρεύουν για τις οικογένειές τους, τα οποία αν δεν τους πάρει φαγητό ένα από τα μέλη δεν θα έχουν να φάνε ούτε μια φέτα ψωμί, είτε γιατί είναι ανήμποροι ηλικιωμένοι, είτε άτομα με κινητικά προβλήματα είτε βαριά άρρωστοι που δεν έχουν κανέναν να τους κοιτάξει.
Με μέριμνα του Συλλόγου στεγάστηκαν τρείς άστεγοι Ρόδιοι τους τελευταίους μήνες, με το φόβο ότι θα αυξηθούν μέσα στο επόμενο διάστημα λόγω της κατάστασης που επικρατεί, αφού όπως λέει η κ. Μανιά, κάθε μέρα εγγράφονται στο Σύλλογο νέα άτομα. Οι οικογένειες που στηρίζονται από τον Σύλλογο παίρνοντας κάθε μήνα τα τρόφιμά τους, ξεπερνούν τις 350. Και ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται.
Το λυπηρό, σύμφωνα με την κ. Σοφία Μανιά είναι ότι πολλές επιχειρήσεις πετούν τα τρόφιμα που τους περισσεύουν, με τα οποία θα μπορούσαν να σιτιστούν δεκάδες άτομα γι αυτό και απευθύνει έκκληση, στη δύσκολη αυτή περίοδο, τα καταστήματα εστίασης που λειτουργούν αλλά και τα σούπερ μάρκετ, αντί να πετούν στους κάδους απορριμμάτων τα τρόφιμα κάθε βράδυ, να τα συγκεντρώνουν για να μπορεί ο Σύλλογος να καλύψει τις ανάγκες που υπάρχουν σε φαγητό αλλά και σε σνακ για να παίρνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλιώς, θα μείνουν νηστικά, γιατί δεν υπάρχουν άλλες επιλογές.
Αυτή την περίοδο, της μεγάλης κρίσης εν μέσω της πανδημίας, της ανεργίας και της αβεβαιότητας, υπάρχουν άνθρωποι λέει η κ. Σοφία που βοηθούν τον Σύλλογο ακόμα και από το υστέρημά τους, αλλά κι αυτή η βοήθεια πλέον δεν είναι αρκετή.
Η ίδια, εργάζεται τρεις φορές την εβδομάδα σε σούπερ μάρκετ, μετά από μια μεγάλη περίοδο ανεργίας, για να μπορεί να καλύπτει τα έξοδα του Συλλόγου και τα καύσιμα που απαιτούνται για την παραλαβή αλλά και τη διανομή φαγητού σε ανήμπορους συμπολίτες μας…
«Στενοχωριέμαι να βλέπω φαγητά να καταλήγουν στα σκουπίδια, όταν ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που στερούνται ακόμα και το γάλα για τα παιδιά τους. Τις ημέρες που μοιράζουμε τα φαγητά του μήνα στις οικογένειες που είναι γραμμένες στο σύλλογό μας, έρχονται κάθε φορά και επιπλέον άνθρωποι που λένε ότι δεν μπορούν πια να τα βγάλουν πέρα. Τα ψωμιά, τα σνακ και τα γλυκά που παίρνω καθημερινά από καταστήματα εστίασης, πηγαίνουν σε οικογένειες για να τα παίρνουν τα παιδιά στο σχολείο, να έχουν κάτι να φάνε στο διάλειμμα. Αλλιως θα μείνουν νηστικά, αυτή είναι η πραγματικότητα. Μακάρι να είχαμε περισσότερα να δίναμε στον κόσμο. Κάνω έκκληση μέσω της εφημερίδας σας, έχουμε ανάγκη και το ένα ψωμάκι. Οποιος καταστηματάρχης έχει την καλή διάθεση, ας μας πάρει ένα τηλέφωνο να περνάμε εμείς να τα παίρνουμε…». Όπως λέει η πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Συλλόγου «Αγία Σοφία», η παρατεταμένη ανεργία έχει οδηγήσει στην ανέχεια πολλούς Ροδίτες. Χρωστούν ενοίκια, ηλεκτρικό ρεύμα ενώ πολλοί είναι εκείνοι που ζουν χωρίς ρεύμα επί μήνες.
«Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά, δεν έχουν ανάγκη μόνο το φαγητό. Θέλουν τα σχολικά τους, τα ρουχαλάκια τους, τα παιχνίδια τους. Τα παιδιά πρέπει να μπορούν να ζουν ανέμελα. Πολλά παιδάκια στη Ρόδο, έχουν χάσει την παιδικότητά τους, το χαμόγελό τους εξαιτίας των δυσκολιών που περνούν οι οικογένειές τους. Λόγω του κορωνοϊού δεν μπορούμε να δώσουμε ούτε ρούχα στα παιδιά, καθώς απαγορεύεται. Πρέπει να περάσει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μέχρι τα μεταχειρισμένα ρούχα να μπορούν να πάνε σε κάποιο παιδάκι ή σε κάποιον ενήλικα», δηλώνει η κ. Σοφία Μανιά που όπως λέει, προσπαθεί εκτός από φαγητό να εξασφαλίζει για τα παιδιά, διάφορα σνακ και γλυκίσματα, για να μην τα στερούνται. «Ερχονται πολλοί γονείς, που ζητάνε φαγητό για τα παιδιά τους, για να παίρνουν μαζί τους στο σχολείο μια τυρόπιτα, ένα σάντουιτς, ένα κρουασάν…».
Ολο και περισσότεροι άνθρωποι, όπως λέει, αντί να τελούν μνημόσυνο για τους δικούς τους ανθρώπους, λόγω και του κορωνοϊού, διαθέτουν τρόφιμα ή χρήματα για την αγορά τροφίμων, ώστε να εξασφαλίσουν το φαγητό σε συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. «Ο,τι προσφέρουμε σε αυτόν τον κόσμο, τα λαμβάνουν οι ψυχές των δικών μας ανθρώπων που είναι στον ουρανό», λέει η κ. Σοφία Μανιά.
Πολλοί Ρόδιοι, ανώνυμα και αθόρυβα, συνεισφέρουν στην τεράστια προσπάθεια του Φιλανθρωπικού Συλλόγου να καλυφθούν ανάγκες δεκάδων οικογενειών. «Ξέρετε πόσοι άνθρωποι που ζουν με μια μικρή σύνταξη, έρχονται και μου φέρνουν ένα πακέτο ζάχαρη κι έναν καφέ, για συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη… Και πρέπει να γνωρίζετε ότι ο καφές για εμάς είναι είδος πολυτελείας. Μοιράζουμε πολλά πράγματα, όπως γάλα, ζάχαρη, λάδι, αβγά, κρέας, ψάρια, σάλτσες, ό,τι είναι αναγκαίο… Καφέ δεν μοιράζουμε τακτικά κι όμως, λείπει κι αυτός από το τραπέζι. Εχω άνθρωπο που μου φέρνει κάθε μήνα περισσότερα από 300 αβγά για να μοιράσω στις οικογένειες».
Θα πρέπει να σημειωθεί, πως μέλη του Συλλόγου με επικεφαλής τον κ. Σπύρο Σπυρόπουλο, προχώρησαν στη σύσταση ομάδας που μεριμνά για την αγορά φαρμάκων συμπολιτών μας που είτε δεν είναι ασφαλισμένοι είτε αδυνατούν να καλύψουν οι ίδιοι το κόστος της συμμετοχής, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που αναγκάστηκαν να διακόψουν τη θεραπεία τους ακόμα και για σοβαρές ασθένειες διότι δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν τα φάρμακά τους.
Με μέριμνα του Συλλόγου κάθε μήνα, τουλάχιστον μια φορά, μοιράζονται γλυκίσματα στους εργαζόμενους του νοσοκομείου της Ρόδου ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια προσφορά τους, όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας.
