Καθολικό και δίκαιο είναι το αίτημα φορέων, τάξεων και των κατοίκων της Ρόδου για την απόσυρση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Τουρισμού που προβλέπει την απαλλοτρίωση υπέρ του Υπερταμείου και την διαχείριση του μνημείου της Καλλιθέας.
Το ζήτημα πρέπει ωστόσο να αποτελέσει αφορμή για να μπει τάξη μια και δια παντός στο ιστορικό μνημείο, «προίκα» όλων των Ροδιτών και επιτέλους να ενσκήψει η δημοτική αρχή στα σοβαρά ζητήματα που αναδεικνύονται στην λειτουργία του.
Οπως έγραψε η «δημοκρατική», αρμοδίως έχει διαπιστωθεί ότι το ακίνητο των «ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ» στην περιοχή της Καλλιθέας, εκτάσεως 63.000 τ.μ. μετά των υπαρχόντων κτισμάτων, το οποίο έχει παραχωρηθεί επ΄ αόριστον στον πρώην Δήμο Καλλιθέας από το έτος 2012 (23.2.2012 Τεύχος 35Α), δεν έχει κτηματολογική μερίδα!!
Κανείς μέχρι σήμερα δεν μερίμνησε για την μεταγραφή του στο Κτηματολόγιο υπέρ του Δήμου Ρόδου με αποτέλεσμα πέραν της Υπουργικής Απόφασης που υφίσταται, να μην υπάρχει τίτλος ιδιοκτησίας!!
Επιπλέον η Μονάδα έχει παραχωρηθεί χωρίς ωστόσο να λειτουργεί ως ιαματική πηγή.
Πέραν όμως των ανωτέρω διαπιστώνεται μια παντελώς παράτυπη λειτουργία και εκμετάλλευσή του για εμπορικούς σκοπούς που μάλιστα αναδείχθηκε το πρώτον με παρέμβαση της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου το έτος 2011 και έκτοτε διαιωνίζεται!
Πιο συγκεκριμένα:
Όλη η έκταση, επί της οποίας ευρίσκεται το πολιτιστικό μνημείο, περιήλθε αρχικά στην πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή του Ελληνικού Δημοσίου ως διαδόχου του Ιταλικού Δημοσίου δια του ν.δ. 423 της 21/22 Οκτωβρίου 1947, με το οποίο κυρώθηκε «η μεταξύ των Συμμάχων και Συνησπισμένων Δυνάμεων και της Ιταλίας Συνθήκη Ειρήνης της 10ης Φεβρουαρίου 1947», και στη συνέχεια, μόνον κατά διοίκηση και διαχείριση, στον Οργανισμό Ακινήτου Περιουσίας του Δημοσίου εν Δωδεκανήσω σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2100/1952.
Στην πορεία το πολιτιστικό μνημείο άλλαξε εκ νέου καθεστώς διοίκησης και διαχείρισης και περιήλθε, αρχικά προσωρινά με τον ν. 2295/1953 και εν τέλει οριστικά με το ν.δ. 920/1971, όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από το ν. 162/1975, στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), στη δικαιοδοσία του οποίου παρέμεινε έως το έτος 1998, οπότε και ανέλαβε πλέον τη διοίκηση και διαχείρισή του η «ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Ε.Ο.Τ.» (και μετέπειτα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε.») σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 12 του ν. 2636/1998.
Με βάση τις εγγραφές στο Κτηματολόγιο Ρόδου μόνο ένα μικρό τμήμα του εν λόγω δημοσίου ακινήτου, επιφάνειας 7.296 τ.μ., το οποίο ανήκει στην κτηματολογική μερίδα 338 Γαιών Κοσκινού του Κτηματολογίου Ρόδου, έχει βεβαιωμένο κτηματολογικό καθεστώς, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του επιφανείας 55.704 τ.μ. ευρίσκεται εκτός χαρακτηρισμένης κτηματολογικής μερίδας και εκκρεμεί εδώ και πολλά έτη η κτηματολογική τακτοποίησή του.
Το έτος 1986 η τέως κοινότητα Κοσκινού και στη συνέχεια ο πρώην Δήμος Καλλιθέας προέβησαν στην εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών και στη συνέχεια στην εκτέλεση όλων ανεξαιρέτως των έργων του μνημείου.
Το σύνολο των κτηριακών εγκαταστάσεων του μνημείου αποτελούν διατηρητέα κτίσματα, χαρακτηρισμένα ως έργα τέχνης που χρειάζονται ειδική προστασία (Φ.Ε.Κ. 340/2β/31-5-85).
Ο πρώην Δήμος Καλλιθέας προέβη στις 7 Σεπτεμβρίου 2006 στη σύναψη έγγραφης σύμβασης με την «Ε.Τ.Α. Α.Ε.», με την οποία του παραχωρήθηκε όλη η έκταση που περιλαμβάνει το πολιτιστικό μνημείο «κατά διοίκηση και διαχείριση με κύριο σκοπό την ανάδειξη των ιαματικών πηγών ως πολιτιστικού μνημείου και πόλου τουριστικού ενδιαφέροντος».
Προς εκπλήρωση του σκοπού της παραχώρησης ο Δήμος Καλλιθέας προέβη στη συνέχεια, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του, η οποία εγκρίθηκε ως προς τη νομιμότητά της από το Γενικό Γραμματέα Νοτίου Αιγαίου με την υπ’ αριθμ. 2970/5-4-2007 απόφασή του, στην ίδρυση Μονομετοχικής Δημοτικής Ανώνυμης Εταιρείας.
Στις 14/5/2007 καταρτίστηκε σε εφαρμογή της παραπάνω απόφασης η υπ’ αριθμ. 8041 πράξη συμβολαιογράφου Ρόδου που αποτέλεσε το ιδρυτικό καταστατικό της δημοτικής ανώνυμης εταιρείας.
Στις 21/5/2007 εγκρίθηκε με το με αριθμό πρωτοκόλλου 2637 έγγραφο του Τμήματος Μισθώσεων & Παραχωρήσεων της Διεύθυνσης Εκμετάλλευσης & Ανάπτυξης της Ε.Τ.Α. Α.Ε. η ίδρυση της δημοτικής επιχείρησης που θα διοικούσε και θα διαχειριζόταν πλέον το μνημείο, ενώ στις 18/4/2008 συντάχθηκε σχετικό πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής της παραπάνω έκτασης από την Ε.Τ.Α. Α.Ε. στο δήμο Καλλιθέας Ρόδου.
Στην πορεία καταργήθηκε ο τέως Δήμος Καλλιθέας και υπεισήλθε στη θέση αυτού ως καθολικός διάδοχος ο ενιαίος πλέον Δήμος Ρόδου.
Ακολούθησε το έτος 2012 (23.2.2012 Τεύχος 35Α) η παραχώρηση κατά κυριότητα του ακινήτου.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2011 οι υπάλληλοι ελεγκτές της Κτηματικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου πραγματοποίησαν το πρώτον αυτοψία στην παραλιακή περιοχή των Πηγών Καλλιθέας, κατά τα ευρήματα της οποίας διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία καταλαμβάνει αυθαίρετα και παράνομα τμήμα κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας του Δημοσίου.
Έκτοτε οι αυθαιρεσίες στο μνημείο εξακολουθούν να υφίστανται και να λειτουργούν ενώ γίνεται εμπορική χρήση ευρείας κλίμακας χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου.
