Μετά από πολλά χρόνια διασκογραφικής απουσίας, ο Σταύρος Ξαρχάκος επιστρέφει με τον νέο του δίσκο «7 Ελεγείες και Σάτιρες» – έργο για πιάνο και φωνή, για επτά καινούργια τραγούδια που μελοποίησε ο Σ. Ξαρχάκος σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, του Θοδωρή Γκόνη και της Λίνας Νικολακοπούλου. Το συνοδευτικό σημείωμα του Ξαρχάκου στο νέο του δίσκο, ιδανικό για όλα τα απίθανα που παρακολουθήσαμε μόνον σε διάστημα μιας εβδομάδας : Από την υποδοχή του «ήρωα» Ντάνου από κοτζάμ Δήμο, μέχρι το προσκύνημα ενός κάστανου κι από τον νταή του Καλλιμάρμαρου, μέχρι την υποδοχή του εθνικού μας ζεύγους στο Προεδρικό Μέγαρο :
« Θεωρῶ ὅτι ὁ κάθε τόπος ἒχει τό δικό του «Τσερνόμπιλ».. Τρέμω μέ τήν ἰδέα ἑνός ἐφιαλτικοῦ σχεδίου ἀφανισμοῦ τῆς πολιτιστικῆς κοινότητας τῶν ἐθνῶν. Στή χώρα μας συνέβη πρίν κάποια χρόνια. Ἒτσι μεταλλάχθηκε ὁ πολιτισμικός ἱστός τῆς χώρας καί τό pH τῆς κοινωνίας. Ἒκτοτε ἀκολούθησαν πολιτικές τερατογεννέσεις. Τελευταῖα ἀσχολοῦνται μαζοχιστικά μέ τό πρωτογενές πλεόνασμα. Κανέναν δέν ἒχω ἀκούσει νά ψελλίζει ἒστω καί μιά λέξη γιά τό πρωτοφανές πνευματικό ἒλλειμμα. Μιά τηλεορασόπληκτη κοινωνία «ἐπιβιώνει πνευματικά» χωρίς νά ἒχει καταλάβει ὅτι ἒχει μεταμορφωθεῖ σέ ζόμπι. Κάποτε ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος γιά νά ἀναγνωρίσει τήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ λαοῦ μας θά πρέπει νά ἀνατρέξει στίς μετρήσεις τηλεθέασης Καί τά παιδιά; Ἄφρονες Ἕλληνες, παράφρονες πολιτικοί, δέν ἀφουγκράζεστε τήν ἀγωνία καί τήν ὀργή τους; Καί ὅλα αὐτά ἐν ὀνόματι μιᾶς ἐπικίνδυνης οὐτοπίας: τῆς ἐξουσίας, ὅποιας ἐξουσίας. Νά τή χαίρεστε. Ὃμως: ἡ πολιτική εἶναι ἓρμαιο τοῦ χρόνου. Ἡ δημιουργική τέχνη εἶναι ἄχρονη. Kαί γιά νά τελειώνουμε: ὁ Παπανδρέου πέθανε, ὁ Βαμβακάρης ζεῖ.»
