Χρειάστηκαν μόνο επτά χρόνια, από το 2010 έως το 2016, για να χάσουν τα ελληνικά νοικοκυριά όσα είχαν αποκτήσει από το 2000 κι έπειτα, και ακόμη περισσότερα. Είναι η ίδια επταετία μέσα στην οποία διευρύνθηκε το χάσμα ανάμεσα στους Ελληνες πολίτες και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, και ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη «ανέρρωνε» από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, τα ελληνικά νοικοκυριά συνέχιζαν να μετρούν τεράστιες απώλειες στο εισόδημά τους.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες η Eurostat, την περίοδο 2000 – 2016 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα υποχώρησε κατά 9%, ενώ την ίδια περίοδο στην Ευρωπαϊκή Ενωση αυξήθηκε κατά 17,1%.
Η εικόνα γίνεται πιο αποκαλυπτική εάν δούμε τι συνέβη σε Ελλάδα και Ευρώπη μέχρι το 2009 και πώς εξελίχθηκε η κατάσταση από το 2010 κι έπειτα. Την περίοδο 2000 – 2009 καταγράφεται σωρευτική αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος στην Ελλάδα κατά 29,3%, όταν την ίδια ώρα στην Ε.Ε. η αύξηση είναι σχεδόν η μισή, 15%. Υπήρχαν, μάλιστα, χρονιές στη διάρκεια αυτής της περιόδου των «παχιών αγελάδων», των συνεχών μισθολογικών αυξήσεων, χωρίς ανάλογη αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, της διάθεσης πολλών κοινοτικών κονδυλίων, συχνά χωρίς έλεγχο για την πραγματική αξιοποίησή τους, όπου το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα «έτρεχε» σχεδόν με πενταπλάσιο ρυθμό από τον μέσο ρυθμό αύξησης στην Ε.Ε. Η Ελλάδα σημείωσε αυτό το ρεκόρ ένα χρόνο πριν από την Ολυμπιάδα της Αθήνας, το 2003, όταν το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 7,3%, ενώ ο αντίστοιχος ρυθμός αύξησης στην Ε.Ε. ήταν 1,6%.
Το 2009 είναι η μοναδική χρονιά που καταγράφεται ίδιος ρυθμός αύξησης, για να ακολουθήσει το 2010 όπου το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα καταποντίζεται, υποχωρώντας κατά 11,3%, όταν στην Ε.Ε. καταγράφεται οριακή μείωση 0,6%. Σωρευτικά το διάστημα 2010 – 2016 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά περίπου 40%, καθώς όλη αυτή την περίοδο –με εξαίρεση μία μικρή ενίσχυση κατά 1,6% το 2014– βρισκόταν διαρκώς σε καθοδική πορεία. Αντιθέτως, σε επίπεδο Ε.Ε. απώλειες υπήρξαν έως το 2012, με συνέπεια η περίοδος 2010 – 2016 να κλείσει με θετικό πρόσημο, ενίσχυση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος κατά 2,1%.
Αποτέλεσμα του παραπάνω ήταν να διευρυνθεί τα τελευταία χρόνια και ένα ακόμη χάσμα μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε. Σύμφωνα, επίσης, με τα στοιχεία της Eurostat, ενώ το 2010 το ποσοστό του πληθυσμού στην Ελλάδα που βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ήταν 27,7% –όχι πολύ μακριά δηλαδή από το 23,8% της Ε.Ε.–, το 2016 το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είχε εκτοξευτεί στο 35,6%, ενώ στην Ε.Ε. είχε υποχωρήσει ελαφρώς, σε 23,5% και στην Ευρωζώνη σε 23,1%. Πρόκειται μάλιστα για το τρίτο υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού σε φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό που καταγράφεται μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., με τη Βουλγαρία να βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση (40,4%) και να ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Ρουμανία (38,8%).
