Την απόλυτη φρίκη βίωναν δύο ανήλικοι και ένα ενήλικος στο νησί της Λέρου.
Θύτες οι γονείς, 52 και 47 ετών, θύματα τα παιδιά τους τα οποία δέχονταν ακραία σεξουαλική κακοποίηση.
Οι κατηγορίες της αποπλάνησης παιδιού που δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα και δεκατέσσερα έτη, τετελεσμένη και σε απόπειρα, κατά μόνας και κατά συναυτουργία, κατά συρροή, άπαξ και κατ’ εξακολούθηση, της κατάχρησης σε ασέλγεια κατά μόνας και κατά συναυτουργία, κατ’ εξακολούθηση, της ασέλγειας μεταξύ συγγενών κατά μόνας και κατά συναυτουργία, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, της απλής συνέργειας κατ’ εξακολούθηση σε αποπλάνηση παιδιών που δεν συμπλήρωσαν τα δώδεκα και δεκατέσσερα έτη, κατά μόνας κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, της απλής συνέργειας κατ’ εξακολούθηση σε κατάχρηση σε ασέλγεια κατά μόνας και κατ’ εξακολούθηση κατά συρροή και της απλής συνέργειας κατ’ εξακολούθηση σε ασέλγεια μεταξύ συγγενών κατά μόνας, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση θα αντιμετωπίσουν ενώπιον Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Περιφέρειας του Εφετείου Δωδεκανήσου, οι «γονείς».
Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα έχει ως εξής:
Οι κατηγορούμενοι είναι σύζυγοι και κατοικούν στην περιοχή Πλάκα Λέρου, μαζί με τα δύο ανήλικα τέκνα τους, (γεν. στις 17.10.2004) και (γεν. στις 24.12.2008), καθώς και τον ενήλικο υιό, ο οποίος πάσχει από ψυχωσική συνδρομή και ήπια προς μέτρια νοητική υστέρηση.
Σε μη επακριβώς προσδιορισθείσες ημερομηνίες, κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2015 έως τις 26.5.2018, ο πρώτος κατηγορούμενος ενήργησε επανειλημμένα σε βάρος της ανήλικης κόρης του (γεν. στις 17.10.2004) ασελγείς πράξεις περισσότερες της μιας φορές και συγκεκριμένα είτε της αφαιρούσε τα ρούχα και εσώρουχα είτε την εύρισκε γυμνή στο υπνοδωμάτιο και στο μπάνιο και εν συνεχεία την θώπευε στο στήθος και στα γεννητικά της όργανα. Σε άλλη δε περίπτωση, σε μη εξακριβωθείσα ημερομηνία, αλλά τουλάχιστον μέχρι το Μάιο του έτους 2017, ο πρώτος κατηγορούμενος επιχείρησε να έλθει σε παρά φύσει συνουσία με την ανήλικη μετά το μπάνιο, χωρίς να επιτύχει τον σκοπό του λόγω της αντίδρασης της παθούσας, που αρνήθηκε να υποστεί την ολοκλήρωση της ασελγούς πράξης από μέρους του και αποχώρησε.
Άλλωστε, όπως προέκυψε, σε μη προσδιορισθείσα ημερομηνία, αλλά εντός του χρονικού διαστήματος από 1.1.2018 έως τις 26.5.2018, στις ασελγείς πράξεις εις βαρος της ανήλικης συμμετείχε και η μητέρα της. Με εντολή, προτροπή και καθοδήγηση του πρώτου κατηγορούμενου, η ανήλικη κόρη τους, αφαίρεσε τα ρούχα της και η μητέρα της, δεύτερη κατηγορούμενη, την θώπευσε στο στήθος και στα γεννητικά της όργανα προς ικανοποίηση της γενετήσιας τους επιθυμίας.
Περαιτέρω, όπως προέκυψε, ο πρώτος κατηγορούμενος σε μη επακριβώς προσδιορισθείσα ημερομηνία, σε κάθε περίπτωση όμως κατά το χρονικό διάστημα από 1-1-2017 μέχρι 26-5-2018, επιχείρησε ασελγή πράξη και σε βάρος του ανήλικου υιού του.
Επιπρόσθετα, σε μη επακριβώς προσδιορισθείσες ημερομηνίες και πάντως εντός του χρονικού διαστήματος από την 1.1.2015 έως την 26.5.2018, ο πρώτος κατηγορούμενος ενεργούσε ασελγείς πράξεις, με άγνωστο αριθμό επαναλήψεων, και εις βάρος του ενήλικου υιού του, ο οποίος έπασχε από ψυχωσική συνδρομή και ήπια προς μέτρια νοητική υστέρηση και ήταν για το λόγο αυτό ανίκανος να αντισταθεί.
Κατά το ίδιο δε χρονικό διάστημα, σε μη επακριβώς προσδιορισθείσα ημερομηνία, η δεύτερη κατηγορούμενη επιχείρησε και η ίδια, από κοινού με τον σύζυγό της, πρώτο κατηγορούμενο, ασελγείς πράξεις εις βάρος του ψυχικά πάσχοντος υιού της.
Ο πρώτος κατηγορούμενος ομολογεί τις ανωτέρω πράξεις στην προανακριτική απολογία του, ενώ με την απολογία του κατά την κύρια ανάκριση ανακαλεί εν μέρει την προηγούμενη ομολογία του ως προς ορισμένα περιστατικά και κυρίως ως προς τη συχνότητα τέλεσης των ως άνω πράξεων, ισχυριζόμενος ότι ομολόγησε τα παραπάνω υπό καθεστώς πίεσης από τους προανακριτικούς υπαλλήλους. Ωστόσο, ο εν λόγω ισχυρισμός δεν κρίθηκε βάσιμος από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Κω. Όπως προκύπτει από την απλή ανάγνωση της προανακριτικής απολογίας του, ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε στις εν λόγω πράξεις του εξαιρετικά λεπτομερώς και μάλιστα τοποθετώντας αυτές σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δηλαδή ανέφερε στοιχεία που ήταν άγνωστα στους προανακριτικούς υπαλλήλους και συνεπώς τα όσα ανέφερε δεν θα μπορούσαν να αποτυπωθούν καθ’ υπόδειξη ή πίεση των τελευταίων. Αντίθετα, προκύπτει ότι ο πρώτος κατηγορούμενος ανέφερε αυθόρμητα τα όσα περιλαμβάνονται στην προανακριτική απολογία του. Τα εν λόγω συμπεράσματα ενισχύονται και από τα όσα αναφέρονται σε έκθεση πραγματογνωμοσύνης ψυχιάτρου.
Σε ομολογία των πράξεων που αποδίδονται στην ίδια προέβη και η δεύτερη κατηγορούμενη στην προανακριτική απολογία της. Ωστόσο, στην απολογία της κατά την κύρια ανάκριση δηλώνει ότι αρνείται ορισμένες εκ των ανωτέρω πράξεις, με τρόπο όμως αόριστο. Υποπίπτει δε σε αντιφάσεις όταν απαντά σε ερωτήσεις της Ανακρίτριας του Πρωτοδικείου Κω ως προς τα γεγονότα που έχουν συμβεί. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός της ότι δεν έλεγξε τι ανέφερε η προανακριτική της απολογία πριν την υπογράψει δεν κρίνεται βάσιμος, δεδομένου ότι η τελευταία περιείχε περιστατικά με λεπτομέρειες και αναφορά σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, δηλαδή περιείχε στοιχεία που είναι προφανές ότι κατατέθηκαν αυθόρμητα από την ίδια. Επίσης μη πειστικός κρίνεται και ο ισχυρισμός της εν λόγω κατηγορούμενης ότι τέλεσε τις ως άνω πράξεις επειδή φοβόταν το σύζυγό της, καθόσον η ίδια στην ανακριτική απολογία της δήλωσε ότι δεν είχε απειλές από αυτόν. Άλλωστε, όπως αναφέρει σε άλλο σημείο της απολογίας της, σε ένα από τα περιστατικά ασελγούς πράξης (θωπεία στήθους) που τέλεσε η ίδια σε βάρος της ανήλικης κόρης της δεν ήταν μπροστά ο σύζυγός της, γεγονός που αποδυναμώνει τον ισχυρισμό της ότι τέλεσε τις εν λόγω πράξεις υπό την απειλή και τον φόβο του συζύγου της.
Ως συνήγορος πολιτικής αγωγής παρίσταται ο δικηγόρος κ. Παναγιώτης Αβρίθης.
Απόλυτη φρίκη από την σεξουαλική κακοποίηση τριών παιδιών από τους γονείς τους στη Λέρο
