Σοβαρές διαστάσεις φαίνεται πως παίρνει πλέον η υπόθεση με το ψάρεμα Τούρκων αλιέων στα ελληνικά χωρικά ύδατα, καθώς σύμφωνα με καταγγελίες που γίνονται από Έλληνες αλιείς, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, ειδικά δε τις τελευταίες μέρες περισσότερες από τριάντα ανεμότρατες έχουν πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής το Αγαθονήσι!!!
Όπως καταγγέλλει ο δήμαρχος Αγαθονησίου Ευάγγελος Κόττορος, μιλώντας στη «δ» οι Τούρκοι αλιείς έχουν κυριολεκτικά περικυκλώσει το νησί!
«Όταν υπάρχει άπνοια στον οικισμό, ακούγονται οι συνομιλίες των πληρωμάτων των τουρκικών σκαφών. Περισσότερα από 30 ψαράδικα – ανεμότρατες βρίσκονται αυτές τις μέρες γύρω από το νησί. Σχεδόν 100 μέτρα από το λιμάνι» τονίζει πικραμένος ο κ. Κόττορος, εκφράζοντας την αγανάκτηση και τον προβληματισμό του για την κατάσταση. «Μόλις χθες το πλωτό του Λιμενικού επιχείρησε να αποτρέψει τους Τούρκους ψαράδες από την περιοχή του λιμανιού, όμως είναι τόσο μεγάλος ο στόλος, που όταν πλησιάζει το Λιμενικό μας, τα τουρκικά αλιευτικά κινούνται προς τα διεθνή ύδατα» αναφέρει ο δήμαρχος.
Οι Τούρκοι έχουν αποθρασυνθεί
«Οι Τούρκοι τώρα πια έχουν αποθρασυνθεί. Είναι σαν να θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα το να ψαρεύουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Εμείς ανεχόμαστε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, ενώ γνωρίζουμε ότι έχουν μειωθεί δραματικά τα ιχθυοαποθέματα και σε αυτά τα νερά. Δεν υπάρχει πλαίσιο διαχείρισης, τα πάντα δίνουν την εικόνα στους Τούρκους ότι η προστασία των θαλασσών μας έχει καταντήσει ξέφραγο αμπέλι» δηλώνει στη «δ» η διευθύντρια ερευνών του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», Αναστασία Μήλιου.
«Ναυμαχίες» σε γαλάζια νερά
Όπως είναι προφανές, η τουρκική κινητικότητα μέσω «αλιευτικών» δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Πολλώ δε μάλλον ότι λαμβάνει χώρα σε μια χρονική περίοδο που οι ελληνοτουρικές σχέσεις βρίσκονται στο ιδανικό σημείο και οι παραβιάσεις του FIR και οι αναχαιτίσεις αεροσκαφών έχουν ουσιαστικά μηδενιστεί. Όμως στην θάλασσα οι «ναυμαχίες» καλά κρατούν.
Θεωρητικά και μόνον φαίνεται πως είναι πλέον τα σύνορα των ελληνικών χωρικών υδάτων σε πολλά σημεία του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς μια ολόκληρη αρμάδα μεγάλων τουρκικών αλιευτικών σκαφών ψαρεύει συστηματικά εντός αυτών. Μάλιστα, στα ολοένα και περισσότερα περιστατικά που καταγγέλλουν ντόπιοι αλιείς, μοιάζει να υπάρχει και μια de facto σιωπηρή ανοχή των ελληνικών αρχών, καθώς η έλλειψη μέσων και προσωπικού σε συνδυασμό με τον φόβο κλιμάκωσης της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτρέπουν τους συστηματικούς ελέγχους. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, φέτος όμως έχει ξεφύγει από κάθε προηγούμενο, αναφέρουν αλιείς στη θαλάσσια περιοχή που οριοθετείται βορείως από τη Κω και ανατολικά από την Πάτμο.
Τα τουρκικά αλιευτικά όμως δεν κινούνται μόνο στην παραμεθόριο και σε περιοχές που υπάρχουν διεθνή ύδατα (που απέχουν δηλαδή περισσότερο από 6 ναυτικά μίλια από τη φυσική ακτογραμμή), αλλά πλησιάζουν ελληνικά νησιά και βραχονησίδες σε αποστάσεις ακόμα και μικρότερες του ενός μιλίου, αμφισβητώντας εμπράκτως την εθνική κυριαρχία.
«Νιώθουμε εγκαταλειμμένοι, καθώς οι Τούρκοι νέμονται τα δικά μας ιχθυοαποθέματα, γεγονός που δημιουργεί πονοκέφαλο στους ντόπιους ψαράδες» τονίζει ο δήμαρχος Αγαθονησίου που έχει λάβει πολλές υποσχέσεις, αλλά συνεχίζει να παλεύει με την ελληνική γραφειοκρατία για τα αυτονόητα.
«Σε λίγες μέρες θα μείνουμε και από καύσιμα. Το βενζινάδικο έκλεισε, αφού ο νόμος δεν διακρίνει σε ποια περιοχή δραστηριοποιόταν η επιχείρηση. Ο ιδιώτης που ενοικιάζει το δημοτικό βενζινάδικο δεν μπορεί να ανταποκριθεί και το νησί θα «στεγνώσει» από καύσιμα με συνέπεια να μείνουν στους δρόμους τα απορριμματοφόρα του δήμου, αυτοκίνητα, σκάφη κλπ.» αναφέρει ο κ. Κόττορος, φανερά προβληματισμένος.
Οι διεθνείς συνθήκες
Ηδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Οπως αναφέρεται στις ιστοσελίδες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών «σκοπός αυτής της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας ήταν και είναι η μεταβολή του εδαφικού status quo, που προβλέπεται σε διεθνείς συνθήκες καθώς και του νομικού καθεστώτος στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο που πηγάζει από το διεθνές δίκαιο και δη το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS)». Η πολιτική των αυξανόμενων αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων της Τουρκίας μεταξύ άλλων σταδιακά περιέλαβε, σύμφωνα με το ΥΠΕΞ, την αμφισβήτηση των θαλάσσιων συνόρων, την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά και παραβίασή της ακόμα και στην περίπτωση κατοικημένων περιοχών.
Ομως τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι σαφώς οριοθετημένα. Ειδικότερα: νοτίως της Σάμου, μεταξύ της Δωδεκανήσου και των τουρκικών ακτών, τα θαλάσσια σύνορα είναι οριοθετημένα βάσει της Συμφωνίας της 4ης Ιανουαρίου 1932 και του Πρωτοκόλλου της 28ης Δεκεμβρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας. Η Ελλάδα υπεισήλθε ως διάδοχο κράτος στις σχετικές ρυθμίσεις των συμφωνιών αυτών, βάσει του άρθρου 14 (1) της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947 που εκχωρεί την κυριαρχία των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.
