Οι Ταλιμπάν προελαύνουν, το Αφγανιστάν καταρρέει. Οι Δυτικοί εγκαταλείπουν όπως- οπως τη χώρα. Μπορεί κανείς να δει πού οδηγεί αναπόφευκτα αυτή η κρίση. Η ταλαιπωρημένη πομπή που φεύγει από το Αφγανιστάν δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να κατευθυνθεί προς την Ευρώπη. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αρχίζουν να περνούν τα σύνορα με το Ιράν. Με κατεύθυνση την Τουρκία. .Πρώτος ευρωπαϊκός σταθμός τους θα είναι η Ελλάδα. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η προσφυγική κρίση του 2015 θεωρήθηκε ως ένα εξαιρετικό περιστατικό, το οποίο δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Έτσι δικαιολογήθηκαν τα γεγονότα στο ευρωπαϊκό κοινό. Ήταν μια εσφαλμένη παραδοχή, η οποία τώρα θα τεθεί σε δοκιμασία. Υπάρχει χρόνος και σχέδιο για να σταματήσει αυτή η νέα εν εξελίξει ανθρωπιστική κρίση; Αυτό μένει να το δούμε. Μια ανθρωπιστική κρίση που έχει να κάνει και με την τύχη των γυναικών, των κοριτσιών, των σχολείων, των όποιων θεσμών είχαν καταφέρει να συγκροτηθούν μέσα από τα τραύματα των τελευταίων δεκαετιών.
Υπάρχει χρόνος και σχέδιο;
