«Όταν οι αριστεροί εργολάβοι πολιτικού ήθους αποδεικνύονται εργολάβοι προσωπικών συμφερόντων»
Η επτάμηνη διακυβέρνηση των κ.κ Τσίπρα-Καμμένου, πέρα από την γενικευμένη ανικανότητα είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την ασυνέπεια μεταξύ προεκλογικού λόγου και πράξεων. Οι ανεύθυνες και ψεύτικες υποσχέσεις αλλά και οι κατηγορίες εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων για ενδοτισμό, κατέρρευσαν με την υπογραφή του 3ου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Δυστυχώς το επτάμηνο θέατρο σκιών της δήθεν περήφανης διαπραγμάτευσης οδήγησε σε μία άνευ όρων ταπεινωτική παράδοση. Προηγουμένως βέβαια αυτή η θλιβερή κυβέρνηση είχε φροντίσει να αποτεφρώσει κάθε αναπτυξιακή προοπτική και να φέρει τη χώρα σε πολύ μειονεκτική θέση διαπραγμάτευσης. Στέρεψαν όλα τα αποθεματικά του δημοσίου, προκάλεσαν εκροή κεφαλαίων που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών και τέλος φρόντισαν να μας διχάσουν μέσα από ένα δημοψήφισμα παρωδία. Τον λογαριασμό βέβαια για τα επιπλέον 90 δις δάνεια και τα 13 δις μέτρα, οι κκ Τσίπρας και Καμμένος προσπάθησαν να τον κρύψουν από τον Ελληνικό λαό, προκηρύσσοντας εκλογές με διαδικασίες εξπρές.
Ταυτόχρονα με την αποτυχία στην διαπραγμάτευση, ο κ Τσίπρας αποδείχτηκε αναποτελεσματικός στην διαχείριση του μεταναστευτικού, στην παιδεία, στην υγεία και σε όλα τα ζητήματα εσωτερικής διοίκησης.
Απέδειξε όμως και πόσο βαθύτατα υποκριτική ήταν η μονοπώληση της ηθικής από μέρους του. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις ένα νέο ηλικιακά άνθρωπο που καλύπτει διαρκώς περιπτώσεις στενών συνεργατών του και Υπουργών παρότι προκύπτουν συντριπτικά στοιχεία σε βάρος τους; Από τον κ Κατρούγκαλο που πιάστηκε να εξαργυρώνει με 12% μέσω συμφωνητικών τους νόμους που κατέθετε για διορισμούς μέχρι τον κ Φλαμπουράρη που η εταιρία του αναλάμβανε κατά παράβαση του Συντάγματος δημόσια έργα , ο κ Τσίπρας επιλέγει την οδό της πολιτικής κάλυψης.
Δεν πρόκειται για περιπτώσεις που πέρα από τη νομική τους διάσταση αποτελούν κραυγαλέα σύγκρουση συμφέροντος ανάμεσα στην επαγγελματική δραστηριότητα και την ιδιότητα του μέλους της κυβέρνησης;
Δεν είναι πρόκληση τη στιγμή που το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει στερέψει σε όλη τη χώρα με ευθύνη του κ Τσίπρα , γεγονός που το βιώνουμε με το πάγωμα των δημόσιων έργων, να ξεμπλοκάρει η χρηματοδότηση του έργου που έχει αναλάβει η εταιρία συμφερόντων του κ Φλαμπουράρη;
Είναι ηθικό, την στιγμή που πολύ σοβαρότερα έργα και ελλείψεις όπως αυτές των εκπαιδευτικών στα σχολεία δεν αντιμετωπίζονται, να χρηματοδοτηθεί το αλιευτικό καταφύγιο Βραχατίου για να αποπληρωθεί η εταιρία του κ Φλαμπουράρη με 3,9 εκ Ευρώ;
Δεν έπαιξε ρόλο η ιδιότητα του κ Φλαμπουράρη, ώστε κάποιοι να κάνουν τα στραβά μάτια και να κατοχυρωθεί ο διαγωνισμός ενώ η εταιρία συμφερόντων του, δεν διέθετε φορολογική ενημερότητα και δημοσιευμένους ισολογισμούς;
Είναι δυνατόν να έχουν το θράσος να παρουσιάζουν ένα απλό ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης μετοχών της εταιρίας , θεωρημένο από αστυνομικό στα κεντρικά της Ελληνικής Αστυνομίας με ημερομηνία που εκείνος έλειπε στη Φλώρινα;
Η υπόθεση Φλαμπουράρη είναι ενδεικτική ότι το υποτιθέμενο νέο που εκπροσωπεί ο κ Τσίπρας είναι βαθύτατα παλαιοκομματικό και υποκριτικό. Ο κ Τσίπρας αντιγράφει και αναπαραγάγει με ευλάβεια όλα τα λάθη και τις παθογένειες του μεταπολιτευτικού συστήματος που μας έφεραν μέχρι εδώ. Είναι ότι πιο συντηρητικό σε νεανικό περιτύλιγμα.
Η γκεμπελιστικη πρακτική τους να οικειοποιούνται και να μονοπωλούν ως παράταξη, αυτονόητες πολιτικές αρετές όπως την ηθική, τον πατριωτισμό, τον προοδευτισμό αποδείχτηκε μπουμερανγκ. Η τακτική του κ Τσίπρα να προσποιείται το καλό παιδί ενώ έχει αναθέσει τη βρώμικη δουλειά της λάσπης στην Τρόικα Καμμένου, Λαζόπουλου και Χαικάλη δεν είναι πλέον αποδοτική.
Η αρχαία ρήση «Αρχή άνδρα δείκνυσι», δηλαδή ότι η ποιότητα του ανδρός φαίνεται μόνο όταν αναλάβει αξιώματα και εξουσία, ταιριάζει γάντι στον κ Τσίπρα και στους “δήθεν” αριστερούς συντρόφους του.
Ο κ Τσίπρας και ότι εκπροσωπεί αποδείχτηκε ο χρησιμότερος σύμμαχος εκείνων των δυνάμεων που επιθυμούσαν η Ελλάδα να μην ολοκληρώσει την 5η αξιολόγηση και να παραμείνουμε εκτός αγορών.
Μέχρι πριν λίγους μήνες ο κ Τσίπρας είχε την άνεση να παρουσιάζει μόνο μεγάλα λόγια και ψέματα απέναντι στα πεπραγμένα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Πλέον όμως υπάρχουν σαφή δείγματα γραφής της αναποτελεσματικότητας, των ανακολουθιών και του υποτιθέμενου ηθικού πλεονεκτήματος.
Πλέον είναι φανερό ότι παρά τα δικά μας λάθη και παραλείψεις προτάξαμε το εθνικό συμφέρον υπεράνω του κομματικού και γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η χώρα ήταν σε καλύτερο επίπεδο πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Μία κυβέρνηση με πρώτο κόμμα την Νέα Δημοκρατία μπορεί και θα να ενώσει όλες τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να δοθεί προοπτική ανάπτυξης.
Αντίθετα ο κ Τσίπρας συνεχίζει να ποντάρει στο χαρτί του εθνικού διχασμού και διαχωρισμού για να συνεχίσει να κυβερνά.
Όμως εκείνα που ενώνουν όλους τους Έλληνες στον κοινό αγώνα για εθνική ανασυγκρότηση και αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας , είναι πολύ περισσότερα από όσα κίβδηλα και ψεύτικα μας χώριζαν.
Στις 20 Σεπτέμβρη η Νίκη της Νέας Δημοκρατίας θα ενώσει τις δυνάμεις του έθνους, ώστε απερίσπαστοι όλοι μαζί, να ανακτήσουμε την εθνική μας ισχύ και αξιοπρέπεια.
