Γράφει η Αθανασία Γιαννέζου
υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα
Καθώς η μέρα των εκλογών πλησιάζει, εντίνεται και η προσπάθεια δημιουργίας κάλπικων διαχωριστικών γραμμών κι ενός κλίματος πόλωσης ιδιαίτερα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Ποιο είναι όμως το αληθινό περιεχόμενο αυτής της αντιπαράθεσης; Δεν πρόκειται φυσικά για το κυβερνητικό πρόγραμμα. Αυτό είναι ήδη αποφασισμένο και δεν είναι άλλο από το 3ο μνημόνιο που όλα τα κόμματα –πλην του ΚΚΕ ψήφισαν στη βουλή. Ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα είναι αυτός που θα το εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά και σε κάθε περίπτωση το σκηνικό θα στηθεί στην πλάτη του λαού. Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ, που βρίσκονται μεταξύ χρεών και «λουκέτου» γνωρίζουν πολύ καλά τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής και δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν ούτε από τη ΝΔ, ούτε από τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, που αφού πούλησε ελπίδες, οδήγησε το λαό σε ένα τρίτο, ακόμα χειρότερο μνημόνιο. Ούτε όμως βέβαια και από τους υπόλοιπους καλοθελητές, εφεδρικούς κυβερνητικούς εταίρους (ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι)
Η ανάπτυξη για την οποία μιλάνε δεν είναι για μας. Από τα αναπτυξιακά πακέτα για τα οποία καμαρώνουν, ούτε ένα ευρώ δεν προορίζεται για την ανακούφιση του αυτοαπασχολούμενου, του ΕΒΕ. Το ζεστό χρήμα θα πάει ολόκληρο στα μονοπώλια, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ταυτόχρονα διατηρείται για τους ομίλους η φορολογική ασυλία. Είναι ενδεικτικό ότι από τα 50 δισ. των προβλεπόμενων φόρων ετησίως, ούτε 4 δισ. δεν προέρχονται από αυτούς.
Την ίδια στιγμή οι μικροί ΕΒΕ στενάζουν κάτω από τα φορολογικά βάρη, τα οποία, με την εφαρμογή του νέου μνημονίου, πρόκειται να μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο. Γιατί τώρα, δίπλα στον ΕΝΦΙΑ και το φόρο επιτηδεύματος, προστίθεται και η σταδιακή αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος από το 55% στο 100% και η αύξηση του ΦΠΑ στο 23%. Ειδικά για το τελευταίο πρέπει να επισημάνουμε ότι με την οριστική κατάργηση των μειωμένων συντελεστών, η αύξηση για τους νησιώτες είναι ακόμα μεγαλύτερη και σ’ αυτήν προστίθεται και η ανάλογη αύξηση του ΦΠΑ στη μεταφορά των προϊόντων. Όσο για τις 100 δόσεις, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ παρουσίαζε σαν επίτευγμα, δεν είναι τίποτα άλλο από το μέσο για να εισπραχτεί και το τελευταίο ευρώ από τους ληστρικούς φόρους των μνημονίων που τάχα θα έσκιζε. Ακόμα κι εδώ όμως οι όροι δυσκολεύουν, αφού το επιτόκιο αυξάνεται από το 3% στο 5%. Σ’ αυτά να προστεθεί και το γεγονός ότι η απελευθέρωση του ωραρίου και των επαγγελμάτων στα οποία δραστηριοποιούνται μικροί ΕΒΕ καθώς και οι ιδιωτικοποιήσεις ευνοούν και πάλι τις μεγάλες αλυσίδες εις βάρος των μικρών επιχειρήσεων.
Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ έχουν σήμερα μεγάλη πείρα. Έχει πλέον αποδειχθεί περίτρανα ότι στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου το κέρδος είναι το Α και το Ω, το βαρέλι των αντιλαϊκών μέτρων δεν έχει πάτο. Ούτε η αλλαγή νομίσματος είναι λύση, όπως λέει το κόμμα του Π. Λαφαζάνη, γιατί αυτό που δημιουργεί την εκμετάλλευση δεν είναι το νόμισμα, αλλά το ίδιο το σύστημα, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η παραγωγή, η οικονομία. Αυτό κρύβουν όλα τα κόμματα που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Καμία λαϊκή ψήφος δεν πρέπει να κατευθυνθεί στα νέα αναχώματα του συστήματος.
Πολύ περισσότερο δεν πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι να δηλητηριαστούν από τη δημαγωγία της ναζιστικής χρυσής αυγής, της οποίας όλη η δράση εντός και εκτός βουλής είναι στήριξη στα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών (βλ ερωτήσεις στη βουλή υπέρ των εφοπλιστών, δουλεμπορικά γραφεία κλπ).
Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που μπορούν να εμπιστευτούν οι μικροί- ΕΒΕ. Αποκάλυψε το ρόλο της ΕΕ στον αφανισμό των μικρών επιχειρήσεων. Στη βουλή κατέθεσε προτάσεις νόμου για την ανακούφισή τους (βιβλιάρια ασθενείας για όλους, επίδομα ανεργίας, διαγραφή χρεών προς τράπεζες). Οι προτάσεις αυτές δεν τέθηκαν ποτέ σε ψήφοφορία με ευθύνη της κυβέρνησης και αυτών που έμειναν και αυτών που έφυγαν (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου).
Και για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ΕΒΕ, όπως και για όλα τα λαϊκά στρώματα μόνη διέξοδος είναι ανατροπή του εκμεταλευτικού, καπιταλιστικού συστήματος και η οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου την εξουσία θα έχει ο λαός.
Η εργατική – λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποιεί τα μέσα παραγωγής, επιβάλλει κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, αλλάζει το κριτήριο της παραγωγής με στόχο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Γι΄αυτό μπορεί να απελευθερώσει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, να προσφέρει σταθερή δουλειά με δικαιώματα, την ποιότητα ζωής που έχουμε ανάγκη χωρίς το βραχνά των χρεών και της αναδουλειάς.
Γι’ αυτό μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ δεν πάει χαμένη! Δυνατό ΚΚΕ σημαίνει δυνάμωμα της λαϊκής πάλης για να μπει φραγμός σε μνημόνα και μέτρα. Για να αποκτήσει ο αγώνας αντοχή και προοπτική στοχεύοντας στον πραγματικό ένοχο. Για να δημιουργηθεί μια πλατιά και ισχυρή λαϊκή συμμαχία των ΕΒΕ, των εργαζομένων, των αγροτών, των ανέργων, για να δυναμώσει η αμφισβήτηση γι΄αυτόν το δρόμο ανάπτυξης. Για να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές υπέρ του λαού.
