Η δημόσια σύγκρουση για την διαδικασία μπορεί απλώς να κρύβει την πραγματική μάχη εξουσίας και το πολιτικό χάσμα ουσίας. Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης συγκρούονται ανοιχτά για το εάν θα υπάρξει ή όχι ηλεκτρονική ψηφοφορία στην ανάδειξη του αρχηγού του νέου ενιαίου πολιτικού φορέα, πίσω όμως από αυτή την δημόσια κόντρα αναδύονται οι επιδιώξεις αμφοτέρων για την πολιτική κατεύθυνση και μορφή του εγχειρήματος.
Ο επικεφαλής του επιτελείου του Σταύρου Θεοδωράκη, Δημήτρης Τσιόδρας, με μια μακροσκελή του ανακοίνωση, έφερε χθες σε πρώτο πλάνο την διάσταση που υποβόσκει εξ αρχής στα επιτελεία του υπό σύσταση νέου φορέα: Ζήτησε στις εκλογές της 5ης και της 12ης Νοεμβρίου να υπάρξει και εξ αποστάσεως ηλεκτρονική ψηφοφορία, επικαλούμενος μάλιστα τη συμφωνία μεταξύ των κομμάτων και των υποψηφίων που μετέχουν στο εγχείρημα όπως αυτή αποτυπώνεται στο έγγραφο του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου – εγγυητή της όλης διαδικασίας – «Βασικοί κανόνες της εκλογικής διαδικασίας».
Το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να απαντήσει με ένα εξίσου μακροσκελές non paper, απαριθμώντας τις εννέα προτάσεις που έχει καταθέσει για την διεξαγωγή της ψηφοφορίας και απορρίπτοντας εκ νέου την ηλεκτρονική κάλπη με το επιχείρημα ότι δεν εγγυάται το αδιάβλητο της διαδικασίας.
Το «άνοιγμα» και οι κομματικοί μηχανισμοί
Συνοπτικά, το επιχείρημα του Ποταμιού αλλά και της πλευράς του Γιώργου Καμίνη, είναι πως η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα «ανοίξει» την διαδικασία στην κοινωνία και κυρίως στους νέους και θα αυξήσει την συμμετοχή δίνοντας και ισχυρότερη πολιτική οντότητα στον νέο φορέα. Στον αντίποδα, το ΠΑΣΟΚ αντιτάσσει ότι η εξ αποστάσεως ψήφος χωρίς καμία διασφάλιση, απειλεί τόσο το αδιάβλητο της εκλογήςόσο και την μυστικότητα της ψηφοφορίας.
Πίσω από αυτά τα επιχειρήματα όμως, διακρίνονται συγκεκριμένες πολιτικές αγωνίες και προθέσεις. Τόσο στο Ποτάμι όσο και στο επιτελείο Καμίνη, θεωρείται ότι η ψήφος με υποχρεωτική φυσική παρουσία ευνοεί τους παγιωμένους κομματικούς μηχανισμούς. Ητοι, ευνοεί πρωτίστως την Φώφη Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο παρά την συρρίκνωσή του εξακολουθεί να διαθέτει συμπαγείς μηχανισμούς σε επίπεδο συνδικαλιστών, τοπικής αυτοδιοίκησης και νομαρχιακών οργανώσεων σε όλη την επικράτεια.
«Βρέξει, χιονίσει ο επαγγελματίας κομματικός παράγοντας θα πάει να ψηφίσει», λένε χαρακτηριστικά στην Σεβαστουπόλεως. Αντίστοιχη εγγύηση προσέλευσης και κινητοποίησης, βεβαίως, δεν υπάρχει στις χαλαρές δομές των μελών και φίλων του Ποταμιού, ούτε βεβαίως στην εκλογική βάση του δημάρχου Αθηναίων.
Αντίστροφοι είναι οι προβληματισμοί και οι αγωνίες στο ΠΑΣΟΚ. Στην Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι μια εντελώς ανοιχτή και ανεξέλεγκτη διαδικασία μπορεί να φέρει στις – ηλεκτρονικές – κάλπες ψηφοφόρους άλλων κομμάτων που θα θελήσουν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα με βάση τις δικές τους σκοπιμότητες και να πριμοδοτήσουν τον υποψήφιο που θεωρούν ότι τους εξυπηρετεί περισσότερο.
Εν ολιγοις, στο Ποτάμι και στον Δήμο Αθηανίων θεωρούν ότι η παραδοσιακή και «κλειστή» ψηφοφορία είναι βούτυρο στο ψωμί της Φώφης Γεννηματά, στο δε ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν να ρισκάρουν ένα άνοιγμα που θα ευνοούσε είτε τον Σταύρο Θεοδωράκη, είτε τον Γιώργο Καμίνη ή και τους δύο.
Το «νέο και ενιαίο»
Εν μέσω, δε, όλων τούτων των – δημοσίων και υπόγειων – συγκρούσεων δεσπόζει πάντοτε το κεντρικό πολιτικό ζήτημα που παραμένει αναπάντητο: Ποιο θα είναι το πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα του νέου φορέα, εάν θα κινείται στον χώρο της κεντροαριστεράς ή του κέντρου, εάν θα αναζητήσει ή όχι συγκλίσεις είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με την ΝΔ.
Οι αιχμές, άλλωστε, είναι και επ’ αυτού εμφανείς στο άτυπο δημόσιο ντιμπέιτ Σταύρου Θεοδωράκη και Φώφης Γεννηματά. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην συνέντευξη που έδωσε χθες στο ΒΗΜΑ, επιχείρησε να προασπίσει την γραμμή των ίσων αποστάσεων – «οι επόμενες εκλογές θα είναι ντέρμπι για τρεις», είπε – μίλησε όμως για εγχείρημα «αναγέννησης της κεντροαριστεράς», με βάση «τις αρχές του δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας».
Ηταν μια αναφορά που δεν έμεινε αναπάντητη – έστω και εμμέσως – από το Ποτάμι, καθώς στην ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος του Σταύρου Θεοδωράκη φρόντισε να υπενθυμίσει ότι «με βάση τις αρχές που έχουν αποτυπωθεί στο έγγραφο Αλεβιζάτου», οι εκλογές αφορούν την εκλογή επικεφαλής ενός «νέου ενιαίου πολιτικού φορέα».
«Βεβαίως», πρόσθεσε, «ο κάθε υποψήφιος μπορεί να δίνει δικό του στίγμα. Άλλος να μιλάει για κεντροαριστερά, άλλος για κέντρο, άλλος για σοσιαλδημοκρατία κ.ο.κ. Όμως υποχρέωση όλων είναι να σέβονται το «νέο» και «ενιαίο» του εγχειρήματος και να μην το εμφανίζουν ως εξέλιξη ή διεύρυνση κάποιου εκ των υφιστάμενων πολιτικών σχηματισμών»…
tvxs.gr
