Ενώπιος ενωπίω όχι μόνο με τους πιστωτές τους και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές που έχουν προς αυτούς, αλλά και με τη σκληρή πραγματικότητα, η οποία για το 20% των περιπτώσεων θα σημάνει ξαφνικό θάνατο, θα βρεθούν λίαν συντόμως 400.000 επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες.
Το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό που προετοιμάζει το υπουργείο Οικονομίας, μπορεί να υπόσχεται ακόμη και “κούρεμα” των οφειλών που έχουν οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τους Προμηθευτές και τους Εργαζομένους, ωστόσο όπως όλοι γνωρίζουμε ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
“Κλειδί” η βιωσιμότητα για εξεύρεση λύσης
Και εξηγούμαστε. Για να μπορέσει μια επιχείρηση (μικρή, μεσαία ή μεγάλη) ή ένας ελεύθερος επαγγελματίας να ρυθμίσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του με τους πιστωτές του μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να κριθεί βιώσιμος (σ.σ. με τυποποιημένες διαδικασίες για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις βάσει συγκεκριμένων αριθμοδεικτών (έσοδα, έξοδα, EBITDA, περιουσία, κ.ά. και από ανεξάρτητο εκτιμητή για τις μεγάλες). Στην περίπτωση που δεν κριθεί βιώσιμος, αφενός δεν θα μπορέσει να ενταχθεί στη ρύθμιση, που ετοιμάζεται από το υπουργείο και πρόκειται να παρουσιαστεί στους “θεσμούς” στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, και αφετέρου θα οδηγηθεί σε εκκαθάριση με συνοπτικές διαδικασίες.
Σκληρή πραγματικότητα την οποία εκτιμάται ότι θα αντιμετωπίσουν με το καλημέρα το 20% των νομικών προσώπων ήτοι περί τις 80.000 επιχειρήσεις.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που κάποιος κριθεί βιώσιμος, αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι θα λύσει το πρόβλημά του. Εκτιμάται πως αρκετές εταιρείες και ελεύθεροι επαγγελματίες στη δεύτερη φάση της όλης διαδικασίας, δηλαδή όταν θα κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τους πιστωτές τους, να μη βρουν λύση. Άλλωστε, η βασική παραδοχή της συγκεκριμένης ρύθμισης είναι πως κανένας πιστωτής δεν πρέπει να βρεθεί σε χειρότερη θέση από αυτή που θα βρισκόταν αν ρευστοποιούνταν η υπερχρεωμένη εταιρεία η οποία θα επιδιώξει να ενταχθεί στον εξωδικαστικό μηχανισμό.
Όλα στο φως για να προχωρήσει η διαδικασία
Μια ακόμη λεπτομέρεια που θα κάνει τη διαφορά για αρκετούς, είναι πόσοι εξ αυτών των επιχειρηματιών που θα προσφύγουν στον εξωδικαστικό μηχανισμό είναι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Γιατί η λύση μπορεί να περιλαμβάνει πολυετείς επιμηκύνσεις της περιόδου αποπληρωμής, διαγραφή μέρους των οφειλών ή και άλλες μορφές ρύθμισης ή αναδιάρθρωσης του χρέους των επιχειρήσεων, αλλά αυτό που χρειάζεται μια επιχείρηση για να πάρει ξανά μπροστά είναι ζεστό χρήμα. Οπότε ο επιχειρηματίας θα κληθεί όχι μόνο να ρυθμίσει τις οφειλές του και να τηρήσει ευλαβικά το σχέδιο εξυγίανσης αλλά και να βρει τρόπους να ενισχύσει κεφαλαιακά την εταιρεία του. Στόχος του υπουργείου είναι να μπει “κόφτης” στους στρατηγικούς κακοπληρωτές επιχειρηματίες, δηλαδή σε όσους δεν αποπληρώνουν τα χρέη τους κατ’ επιλογή. Για να διασφαλιστεί αυτό, δηλαδή για να αποκλειστούν οι κακοπληρωτές, θα αξιοποιείται κάθε διαθέσιμο πληροφοριακό στοιχείο για την περιουσιακή κατάσταση των ιδιοκτητών της επιχείρησης (δηλώσεις στην Εφορία, καταθέσεις σε τράπεζες κ.λπ.).
Βέβαια, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ο επιχειρηματίας να θέλει να βάλει χρήματα για τη διάσωση της επιχείρησής του αλλά να μην μπορεί. Σε αυτή την περίπτωση η εμφάνιση κάποιου στρατηγικού επενδυτή πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από δεδομένη.
Fast track διαδικασίες για deals διάσωσης
Το πόσες και από ποιους κλάδους επιχειρήσεις θα καταφέρουν να περάσουν τον Ρουβίκωνα και να κάνουν restart μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού, ο οποίος θα ανοίξει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα 1-2 χρόνια, μένει να φανεί στην πορεία. Το σίγουρο είναι πως ο συγκεκριμένος μηχανισμός ενδέχεται να αποτελέσει το “κλειδί” για αρκετά deals διάσωσης τα οποία αυτή τη στιγμή έχουν παγώσει. Καθόλου παράδοξο αν σκεφτεί κανείς πως αν κάποιος επιλέξει τη λύση του πτωχευτικού κώδικα, (σ.σ. δηλαδή να κινηθεί στη λογική του Μαρινόπουλου), η όλη διαδικασία είναι όχι μόνο χρονοβόρα αλλά από τη στιγμή που αιτηθεί στον Πτωχευτικό Κώδικα μπορεί να πετυχαίνει προστασία από τους πιστωτές αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι όχι μόνο για τη φήμη της επιχείρησης η οποία πλήττεται ανεπανόρθωτα αλλά και για την επόμενη ημέρα.
Επίσης, και εδώ είναι το κομβικό σημείο για να ξεκολλήσουν deal διάσωσης τα οποία κυοφορούνται μήνες τώρα, είναι πως στις διατάξεις του νομοσχεδίου θα περιλαμβάνονται και ρυθμίσεις με τις οποίες, υπό προϋποθέσεις, δεν θα διώκονται ποινικά τραπεζικά στελέχη και στελέχη του Δημοσίου που θα εγκρίνουν ρυθμίσεις ή και διαγραφές ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών οφειλών.
Επιτάχυνση των διαδικασιών
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός, ο οποίος θα αφορά την επίλυση των χρεών όλων των επιχειρήσεων (και ελευθέρων επαγγελματιών) προς τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία στη βάση της διαμεσολάβησης, υπόσχεται ότι η λύση θα δίνεται μέσα σε διάστημα 3 μηνών (ή 2 μηνών για τις μικρότερες επιχειρήσεις). Το πρώτο βήμα είναι αίτηση της επιχείρησης για υπαγωγή της στον νόμο και υποβολή εκ μέρους της πλάνου βιωσιμότητας και ρευστότητας. Η αξιολόγησή τους θα γίνεται αυτοματοποιημένα από την ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα (στην ιστοσελίδα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους) για τις ΜΜΕ και από ανεξάρτητο εκτιμητή για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στη συνέχεια, ο Μεσολαβητής θα καλεί όλους τους πιστωτές (συμπεριλαμβανομένων προμηθευτών και εργαζομένων) να συμφωνήσουν στο προτεινόμενο σχέδιο αναδιάρθρωσης. Αυτό για να ισχύσει θα πρέπει να εγκριθεί από το 60% των πιστωτών και να επικυρωθεί από το Πρωτοδικείο.
Η επικυρωμένη συμφωνία θα τίθεται άμεσα σε ισχύ και θα πρέπει να την εφαρμόσουν όλοι, ενώ θα πρέπει να υπογραφούν και οι σχετικές συμβάσεις με τις Τράπεζες, το Δημόσιο και τους υπόλοιπους πιστωτές τους για την υλοποίηση της συμφωνίας και την αποπληρωμή βάσει αυτής των οφειλών που έχει η εταιρεία. Το ερώτημα που τίθεται είναι πόσοι τελικά από αυτούς που θα φθάσουν στο τελικό στάδιο και θα “κλειδώσουν” μια καλή συμφωνία με τους πιστωτές τους θα καταφέρουν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους σε βάθος χρόνου.
capital.gr
