Ασχολήθηκαν όμως και με την “λείανση” των διαφορών που φέρεται να παραμένουν και στο .. εσωτερικό τους: ανάμεσα στο κοινοτικό σκέλος (Κομισιόν, ΕΚΤ, ΕΣΜ) και στο ΔΝΤ.
Όσο για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά (που ξεδιπλώνεται με συνεχείς τεχνικές συναντήσεις) χαρακτηρίζεται ως “βραδεία” αλλά υπαρκτή. Και εκτιμάται – και από τις δύο πλευρές- ότι η επίτευξη συμφωνίας έως την 28η Νοεμβρίου δεν είναι βέβαιη, αλλά ότι μπορεί να είναι εφικτή.
Το μεγάλο μέτωπο που αναμένεται να ξεδιπλωθεί από σήμερα είναι αυτό των μέτρων τόσο του 2017, μέσα από το κείμενο του Προϋπολογισμού που θα κατατεθεί την Δευτέρα στη Βουλή όσο και των επόμενων ετών όπως αυτά θα αποτυπώνονται στο μεσοπρόθεσμο. Η κυβέρνηση επιχειρεί να “αποσχίσει” το θέμα των μέτρων μετά το 2017 με την διαπραγμάτευση για την “τεχνική συμφωνία” επί των προαπαιτούμενων συνδέοντας τους δημοσιονομικούς στόχους των επόμενων ετών με τη συμφωνία για το χρέος.
Και επιχειρεί επίσης να στηριχθεί στην υπεραπόδοση των εσόδων και στα “μαξιλάρια” του προϋπολογισμού για να αποφύγει τις πιέσεις για λήψη νέων μέτρων το 2017.
Ωστόσο, τα στοιχεία που “τρέχουν” τα τεχνικά κλιμάκια μένει να φανεί μέσα στις επόμενες ημέρες αν θα κριθούν και από τους θεσμούς ως επαρκή για να καλύψουν πολλές ανάγκες: το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τα ειδικά μισθολόγια και τις αμυντικές δαπάνες, τις “τρύπες” στα ταμεία και την πληρωμή με 859 εκατ. ευρώ εκκρεμών συντάξεων, το πιθανό “κούρεμα” των οφειλών προς το δημόσιο, αλλά και με την απόφαση του ΣτΕ να ακυρώσει τον ΕΝΦΙΑ σε τέσσερις περιοχές.
Και παράλληλα η κυβέρνηση πρέπει να διαχειριστεί τα υπόλοιπα μεγάλα “διαρθρωτικά” μέτωπα των νέων προαπαιτούμενων: του εξωδικαστικού συμβιβασμού, του εργασιακού με τις ομαδικές απολύσεις και την διαιτησία, των αποκρατικοποιήσεων με τις εταιρείες που θα μείνουν εκτός του υπερταμείου, της αγοράς ενέργειας, της απελευθέρωσης αγορών επαγγελμάτων, των παρεμβάσεων στην ιδιωτική παιδεία, στην υγεία και τις νομοθετικές πράξεις για την διαφθορά και την διαφάνεια.
