Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια πρώτη εικόνα για το ποιοι δείχνουν να δυσκολεύονται με τον ρυθμό και το μοντέλο διακυβέρνησής του και για συμπεριφορές και καταστάσεις – μεμονωμένες, όπως αναφέρουν οι γνωρίζοντες – που τις περίμενε αλλιώς
Χαρακτήρα «τροχιοδεικτικής βολής» για διορθωτικές κινήσεις αλλά και για βαθύτερες αλλαγές – με σφραγίδα Κυριάκου Μητσοτάκη – στα πρόσωπα και στη λειτουργία της κυβερνητικής μηχανής αποκτά το πρότζεκτ «αξιολόγηση Νο 1», που θα ξεδιπλώνεται στο Μαξίμου για δύο μήνες, σε δύο επίπεδα και με δύο κριτήρια.
Ο Πρωθυπουργός φαίνεται πως αντιμετωπίζει τον προσεχή Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο του 2020 ως κομβικό δίμηνο για την πρώτη λεπτομερή «βαθμολόγηση» της κυβερνητικής απόδοσης και μοιραία, άρα, των υπουργών, των αναπληρωτών τους και των υφυπουργών, με βάση το έργο και το ύφος τους και με κριτήρια ποσότητας και ποιότητας. Αυτός ο συνολικός απολογισμός στο τέλος του έτους για το εξάμηνο διακυβέρνησης αναμένεται να αφήσει αποτύπωμα για τις πρωθυπουργικές αποφάσεις και εντολές των επόμενων μηνών – δείχνοντας αχνά έστω και… στο βάθος ανασχηματισμό.
Η επιμονή Μητσοτάκηστο δόγμα «αυστηρά χρονοδιαγράμματα, διαρκής αξιολόγηση» (ανά τρίμηνο), όπως την επικοινωνεί σε συνομιλητές του αλλά και στην κοινωνία, προμηνύει ελιγμούς για διόρθωση λαθών και προσαρμογή στις ανάγκες πριν από τον ερχόμενο Ιούνιο και τη συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης. Ο Πρωθυπουργός άλλωστε έχει περάσει καθαρά μηνύματα στον πυρήνα των 49 κυβερνητικών μελών: κανείς δεν έχει μόνιμη καρέκλα στο υπουργικό σχήμα, ενώ ο ίδιος έχει απαιτήσεις και είναι παρεμβατικός – πληκτρολογώντας το τριψήφιο για απευθείας επικοινωνία του με υπουργούς ακόμα και γενικούς και ειδικούς γραμματείς.
Επιπλέον έχει δείξει ότι αλλάζει πλεύση από τις αρχικές πρωτοβουλίες του, αν χρειαστεί, χωρίς να χρεώνει απαραιτήτως αποτυχία σε συγκεκριμένους – ίσως για να αποφύγει τον κίνδυνο.
Σε τέτοιες διαδοχικές αποφάσεις προχώρησε, για παράδειγμα, στη διαχείριση του Προσφυγικού / Μεταναστευτικού με νέα πρόσωπα σε αναβαθμισμένες αρμοδιότητες: ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος σε ρόλο συνομιλητή με τις τοπικές κοινωνίες, ο υφυπουργός Αμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής ως ειδικός συντονιστής μεταξύ των υπουργείων, ο ειδικός γραμματέας Υποδοχής του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Μάνος Λογοθέτης στην ευθύνη της δημόσιας επικοινωνίας (προφανώς προς αποφυγή κυβερνητικής πολυφωνίας).
«Point system»
Σε κάθε περίπτωση, η αντίστροφη μέτρηση για την πρώτη συνολική «έκθεση πεπραγμένων» άρχισε. Μένει να φανεί το πώς και σε ποιο βαθμό τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βγάλει την αξιολόγηση από τη σφαίρα της θεωρίας και θα την εφαρμόσει στην πράξη. Τον δρόμο θα του δείξουν, όπως λένε άνθρωποι του περιβάλλοντός του, τα… statistics. Αλλά όχι μόνο. Γιατί πέρα από τις αδιαμφισβήτητες καταγραφές του πληροφορικού συστήματος συντονισμού – ελέγχου «ΜΑΖΙ» υπάρχει και το μπλοκάκι Μητσοτάκη. Ή αλλιώς το δικό του, τακτικό, «point system» για πρόσωπα και δράσεις, στο οποίο είναι βέβαιο ότι θα ανατρέξει για να αποφασίσει αν και πότε θα γίνουν αλλαγές σε υπουργικούς θώκους.
Ηδη έχει μια πρώτη εικόνα για το ποιοι δείχνουν να δυσκολεύονται με τον ρυθμό και το μοντέλο διακυβέρνησής του και για συμπεριφορές και καταστάσεις – μεμονωμένες, όπως αναφέρουν οι γνωρίζοντες – που τις περίμενε αλλιώς. Προ ημερών περίπου το παραδέχθηκε δημοσίως, με μια λακωνική αναφορά χωρίς περαιτέρω ανάλυση και στο πλαίσιο μιας γενικής ικανοποίησης από τη μέχρι τώρα κυβερνητική τροχιά: «Υπάρχουν ζητήματα τα οποία θα ήθελα να τα είχαμε αντιμετωπίσει νωρίτερα, υπάρχουν άλλα στα οποία πιστεύω ότι πήγαμε αρκετά καλά».
Ποιοι είναι στα «ραντάρ»
Ενόψει πλέον της «εξεταστικής» του Δεκεμβρίου που θα οδηγήσει υπουργούς και υφυπουργούς σε αυτοκριτική βάσει συγκεκριμένων data για το χαρτοφυλάκιό τους, θα έλεγε κανείς με όρους σχολικής τάξης ότι ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο των στενών συνεργατών του ξεχωρίζουν τους «απουσιολόγους» (αυτούς που κάνουν τη δουλειά αντί να πολυμιλούν ή να την πολυσκέφτονται, τους «doers» αγγλιστί), τους «φασαριόζους» της γαλαρίας (περίπου το αντίθετο των «doers») και τους πιο απομονωμένους.
Πληροφορίες άλλωστε αναφέρουν ότι το «ραντάρ» του Μαξίμου έχει εστιάσει κατά καιρούς σε δυσλειτουργίες στο εσωτερικό κάποιων υπουργείων, ανταγωνιστικές αντιδράσεις έως και σχέσεις κόντρας, σπεύδοντας κατά περίπτωση σε συστάσεις – προειδοποιητικό καμπανάκι προς υπουργούς και υφυπουργούς για συνεννόηση, ταχύτητα και καλύτερη επικοινωνιακή διαχείριση.
Καλό βαθμό στη «χημεία»
Στη διαδικασία αυτή, ως πρόσωπα – κλειδιά για τον Μητσοτάκη, με καλή μεταξύ τους «χημεία», σύμφωνα με το ευρύτερο περιβάλλον τους, αναδεικνύονται μέχρι στιγμής ο διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου Γρηγόρης Δημητριάδης, ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης και ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Ακης Σκέρτσος.
Επιπλέον, κομβική θεωρείται η «περιφερειακή όραση» στη δραστηριότητα των υπουργείων του γενικού γραμματέα Συντονισμού Εσωτερικών Υποθέσεων Θανάση Κοντογεώργη και της γενικής γραμματέως Συντονισμού Οικονομικών και Αναπτυξιακών Πολιτικών Βίκυς Λοΐζου.
Το ηλεκτρονικό «μάτι»
Ο Μητσοτάκης, ασπαζόμενος, όπως έχει πει, το αγγλοσαξονικό ρητό «τύχη είναι αυτό που συμβαίνει όταν η συγκυρία συναντά την προετοιμασία», δίνει μεγάλη σημασία στο πληροφορικό σύστημα «ΜΑΖΙ». Θεωρεί πως το ηλεκτρονικό «μάτι» του Μαξίμου θα του επιτρέπει εφ’ όλης της ύλης συμπεράσματα, ενώ κυβερνητικές πηγές μιλούν για «καινοτόμο, απαραίτητο εργαλείο συντονισμού που θα δείχνει έγκαιρα πού πάμε αργά και γιατί». Το σύστημα αναμένεται να αποδίδει στο σύνολο της επιχειρησιακής δυνατότητάς του από την 1η Δεκεμβρίου.
Και δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι η λειτουργία του αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης στην τελευταία συνεδρίαση (προ δεκαπενθημέρου) του Υπουργικού Συμβουλίου υπό τον Μητσοτάκη στο Μαξίμου. Οι υπουργοί άκουσαν για τους «πορτοκαλί» και «κόκκινους» συναγερμούς προειδοποίησης στις καθυστερήσεις, για τη δυνατότητα παρακολούθησης μιας δράσης ακόμα και όταν έχει ολοκληρωθεί, για την ύπαρξη «χειριστών» σε κάθε υπουργείο και για την πρόσβαση των υπουργών μόνο σε ό,τι αφορά την ατζέντα τους.
Σε πρώτη φάση το «ΜΑΖΙ» και η πρωθυπουργική αξιολόγηση του Δεκεμβρίου θα εστιάσουν στους μπλε φακέλους, που έχουν στα συρτάρια τους οι υπουργοί από τις 10 Ιουλίου.
Από τότε ήξεραν πως έχουν μπροστά τους έξι μήνες για να πετύχουν (πρακτικά και επικοινωνιακά) τους καθορισμένους στόχους και βάσει αυτών πλησιάζει η ώρα της κρίσης. Τα μπλε ντοσιέ όμως δεν δόθηκαν… εφάπαξ. Κατά πληροφορίες, ακολουθούν πολύ σύντομα νέες δράσεις και πακέτο μέτρων με deadline, στην πρωθυπουργική κατεύθυνση να καταρτίζονται ετήσια στρατηγικά σχέδια για κάθε υπουργείο.
«Τολμηρά μέτρα»
Μέχρι τότε «συνεχίζονται τα τολμηρά μέτρα», όπως είπε προχθές από τη Θεσσαλονίκη ο Πρωθυπουργός. Διατηρώντας την οικονομία ως «όχημα για την αλλαγή στη χώρα» και εν αναμονή του φορολογικού νομοσχεδίου προς ψήφιση στη Βουλή, επέλεξε να θέσει σε πρώτο πλάνο δύο πρωτοβουλίες που αναμένεται να πάρουν τη μορφή νομοσχεδίων στις επόμενες εβδομάδες: το σχέδιο «Ηρακλής» για τα κόκκινα δάνεια και τις ριζικές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση με ένα σύστημα «πολύ απλό και αποτελεσματικό που αποσυνδέει την ασφάλιση από τα χρόνια εργασίας και το εισόδημα και προσφέρει ελεύθερη επιλογή εισφορών, ανάλογα με την επιθυμία και τον σχεδιασμό του κάθε ασφαλισμένου».
