«Πώς επηρεάζει η κρίση που έχει δημιουργήσει ο κορωνοϊός τους καλλιτέχνες; Βρισκόμαστε στο δεύτερο lockdown και η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα λάβετε ένα επίδομα. Αυτό όμως καλύπτει τις ζημιές;»
Σε αυτή την ερώτηση της «δημοκρατικής» κλήθηκαν να απαντήσουν καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας και όχι μόνο. Η κρίση με την πανδημία του κορωνοϊού και το δεύτερο lockdown, έχει γονατίσει πολλούς κλάδους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους της Τέχνης.
«Οι καλλιτέχνες δεν είναι χομπίστες, είναι εργαζόμενοι!» όπως αναφέρουν σήμερα στην «δ» μιλώντας για τα προβλήματα στον χώρο της Τέχνης.
ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΝΤΖΙΑΣ,
ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗΣ
Σίγουρα επηρεάζει όλη αυτή η κατάσταση τους καλλιτέχνες, το να βλέπεις θέατρα κλειστά, χώρους τέχνης βουβούς, είναι θλιβερό όλο αυτό. Αλλά θα είναι ανούσιο να σταθούμε μόνο σε αυτό. Αυτό που βιώνουμε έχει επηρεάσει τα πάντα γύρω μας, όλο το ανθρώπινο είδος και ψυχολογικά και οικονομικά. Περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε λοιπόν την ενότητα και την συλλογικότητα για να προχωρήσουμε και να βγούμε πιο δυνατοί από όλο αυτό που ζούμε τώρα. Σίγουρα ο κόσμος της τέχνης πλήττεται εδώ και χρόνια και απαξιώνεται, οπότε οτιδήποτε άλλο αρνητικό προστεθεί πάνω του, το μόνο που θα καταφέρει είναι να διογκώσει και άλλο το πρόβλημα. Και σίγουρα δεν έχει να κάνει μόνο με το οικονομικό, δεν είναι θέμα ταρίφας, είναι θέμα απαξίωσης της τέχνης. Οι ζημιές είναι σίγουρα μεγάλες και όχι μόνο εδώ αλλά σε όλο το κόσμο. Αναβάλλονται και ακυρώνονται καλλιτεχνικοί προγραμματισμοί σχεδόν παντού, όλο αυτό είναι ντόμινο, καθώς για να ανέβει μια παράσταση στο κοινό, είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων αλλά και επαγγελμάτων, δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνες. Παρόλα αυτά θέλω να είμαι αισιόδοξος και αυτή η αισιοδοξία πηγάζει από μέσα μου όταν σκέφτομαι: πως εδώ και αιώνες η τέχνη είχε μια απίστευτη δύναμη να αντέχει και να ταξιδεύει μέσα από μεγάλες καταστροφές, χρόνια τώρα δεν την σταμάτησε τίποτα, ίσως επειδή τελικά η τέχνη γεννήθηκε μέσα από το φως… αυτό το φως που έχει τόσο ανάγκη ο άνθρωπος αυτή τη περίοδο….
ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΖΟΥΚΟΥ,
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ
«Ο καλλιτέχνης δημιουργεί. Αυτή είναι η δουλειά του. Δίνεται ‘ψυχή τε και σώματι’, ώστε να αποδώσει… και ο αποδέκτης του έργου του είναι η κοινωνία, ο κόσμος. Η κρίση αυτή η οποία είναι υγειονομική, κοινωνική, οικονομική, έχει ‘κτυπήσει’ τους καλλιτέχνες εξοντωτικά. Αν εξαιρέσεις κάποιους οι οποίοι είναι καθηγητές τέχνης άρα λίγο-πολύ ‘εξασφαλισμένοι’ για τα βασικά, με τον μισθό τους, οι υπόλοιποι που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες… έχουν ‘καεί’. Κάποιοι, όπως εικαστικοί, συνθέτες, συγγραφείς θέλω να πιστεύω ότι δουλεύουν παράγουν έργο (αν έχουν λύσει αλλιώς το θέμα επιβίωσης) όμως, οι μουσικοί, ηθοποιοί, χορευτές κ.ά. των οποίων χρειάζεται η φυσική τους παρουσία για να αποδώσουν… και κατ’ επέκταση να δουλέψουν, να κάνουν πρόβες, δεν γίνεται τίποτα. Θα μου πείς ποιος δουλεύει τώρα. Η τέχνη όμως δεν είναι μόνο το τελικό αποτέλεσμα δηλαδή το έργο… Έχει προετοιμασία μεγάλη… που δεν φαίνεται. Και ο αποδέκτης ένα κοινό που τους παρακολουθεί, στις εκθέσεις, στα θέατρα, στις συναυλίες. Είναι ‘δούνε και λαβείν’. Η ‘μάζωξη’ κόσμου. Το πρώτο που ‘κτυπήθηκε’. Οι συναθροίσεις… Γιατί η τέχνη ενώνει, φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Θεραπεύει την ψυχή. Την έχουμε ανάγκη. Δημιουργοί και αποδέκτες. Και αυτά ‘πάγωσαν’. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την εργασία που δεν έχει σχέση με Τέχνη… ο καλλιτέχνης θέλει να αποδώσει… να εκφραστεί… αλλιώς μαραζώνει… Η ζημιά είναι πολύπλευρη και τεράστια…. Η κυβέρνηση έπρεπε να κοιτάξει και μακριά στον ορίζοντα και να χρησιμοποιήσει τους καλλιτέχνες για να μην βρει μία κοινωνία ζόμπι όταν θα περάσει η επιδημία. Θα έπρεπε να ανοίξει τα Μουσεία, τις γκαλερί (στην Ισπανία ήδη το έκαναν) και τα βιβλιοπωλεία. Να πληρώσει μουσικούς, χορωδούς, ηθοποιούς, χορευτές να κάνουν live (και χωρίς πρόβες αλλά με προφυλάξεις υγιεινής) να φτάσουν στα σπίτια των ανθρώπων με κάθε τρόπο… (μέσω ΜΜΕ, Διαδίκτυο, TV). Να θεραπεύσει την κοινωνία μέσω της τέχνης σώζοντας έτσι και τους δημιουργούς της. Γιατί κοινωνία χωρίς πολιτισμό θα είναι μία κοινωνία άρρωστη με ότι συνεπάγεται αυτό».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΓΓΟΣ,
ΜΟΥΣΙΚΟΣ
«Οι καλλιτέχνες έχουν πληγεί από την πρώτη στιγμή έως και σήμερα από τον Covid19, οικονομικά και ψυχολογικά. Χιλιάδες καλλιτέχνες έχουν μείνει πλέον άνεργοι. Ήταν αυτοί όμως που από την πρώτη στιγμή σεβάστηκαν τα μέτρα και ‘έβαλαν πλάτη’ κράτησαν το ηθικό και την ψυχική διάθεση του κόσμου όρθια μέσω της Τέχνης τους. Οι καλλιτέχνες δεν είναι χομπίστες, είναι εργαζόμενοι. Για να ανέβει ένα έργο χρειάζονται ώρες προετοιμασίας, με πρόβες και σκληρή δουλειά. Χρειάζονται ίση στήριξη και αντιμετώπιση με τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Η κοινωνία μας χρειάζεται τις Τέχνες και τον Πολιτισμό, περισσότερο σήμερα παρά ποτέ, που ζούμε σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις».
