Ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου θα αναβιώσει η υπόθεση με κατηγορούμενο για εκβίαση και τοκογλυφία Ροδίτη ασφαλιστή, που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή κάθειρξης 10 ετών με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα, υπό τον όρο της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 4.000 ευρώ.
Ο κατηγορούμενος ενεπλάκη σε υπόθεση διακίνησης πλαστογραφημένων επιταγών ιδιοκτήτη αλυσίδας ζαχαροπλαστείων με δράστη συγγενικό του πρόσωπο που, όπως υποστηρίζει, έπεσε θύμα του.
Ο τελευταίος, καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε ποινή φυλάκισης 4 ετών, μετατρέψιμη προς 10 ευρώ ημερησίως, με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα, κατηγορείται συγκεκριμένα ότι πλαστογραφούσε την υπογραφή του πατέρα του σε επιταγές που χρησιμοποιούσε για να εξοφλήσει τις τοκογλυφικές του υποχρεώσεις.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε αθώο στην ίδια υπόθεση έναν κάτοικο Αρχαγγέλου.
Αφορμή για τον σχηματισμό της δικογραφίας έδωσε η κοινοποίηση στον κ. Εισαγγελέα αγωγής, που υποβλήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία καταγγέλλεται η διάπραξη σοβαρών αδικημάτων με την διαχείριση επιταγών ύψους 317.000 ευρώ.
Ο «άσωτος» γιος του μηνυτή και κατηγορούμενος στην υπόθεση, φέρεται να είχε δανειστεί τοκογλυφικά από τον εξάδελφό του και πρώτο κατηγορούμενο 40.000 ευρώ και ότι για την εξόφληση του δανείου αυτού του παρέδωσε επιταγές της οικογενειακής του επιχείρησης, τις οποίες είχε πλαστογραφήσει, αξίας 735.000 ευρώ.
Η πολιτική αγωγή ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι είχε εκδώσει 48 επιταγές από μπλόκ που εξέδωσε παράνομα και χωρίς τη συγκατάθεση των εταίρων της εταιρείας από την Συνεταιριστική Τράπεζα Δωδεκανήσου.
Ο γιος του μηνυτή υποστηρίζει ότι από το έτος 2000 έχει χάσει περισσότερα από 150.000 ευρώ στο Καζίνο της Pόδου και ότι ο συγγενής του τον ανάγκασε, για να συνεχίσει να του δανείζει, να του παραδώσει επιταγές της επιχείρησης του πατέρα του και ότι πήρε ένα ξεχασμένο μπλόκ και το συμπλήρωσε, πλαστογραφώντας τις υπογραφές των εταίρων της οικογενειακής του επιχείρησης.
Iσχυρίζεται ακόμη ότι ο πατέρας του, εκβιαζόμενος, επισκέφθηκε με τον εξάδελφό του συμβολαιογράφο και υπέγραψε υπό την απειλή σφράγισης των επιταγών, πράξη αναγνώρισης χρέους.
Ο πρώτος κατηγορούμενος από την άλλη, υποστηρίζει ότι τα δάνεια που χορήγησε στον συγκατηγορούμενο συγγενή του ήταν άτοκα και ότι τα χρήματα προέρχονταν από στεγαστικό δάνειο που είχε συνάψει.
Υποστηρίζει ακόμη ότι σε κάθε περίπτωση οι επιταγές που είχαν πλαστογραφηθεί αντικαταστάθηκαν από τον μηνυτή με νέες δικές του, αφού αναγνωρίστηκε το χρέος.
Δικάζεται για εκβίαση και για τοκογλυφία Ροδίτης ασφαλιστής
