«Ο Πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα» έλεγε ο Γκάντι.
Αυτό θα σκέφτονται, όλοι, όσοι διαβάζουν σε όλα τα ΜΜΕ της χώρας, την ανατριχιαστική είδηση της δολοφονίας 14 μικρών ελαφιών. Τίποτε άλλο πάνω σ’ αυτό. Χαμένα πάνε τα λόγια των δακρύων. Θέμα χρόνου ήταν να αρχίσουν οι μαζικές εκτελέσεις. Ας σκεφθούν τα υπόλοιπα οι ηθικοί αυτουργοί που όπλισαν το χέρι αυτού του παρανοϊκού ή παρανοϊκών. Γιατί ναι! Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί. Και ναι, ο «άνθρωπος», οι «άνθρωποι» αυτοί είναι επικίνδυνοι.
Καλό για όλους μας να τον /τους βρουν, γιατί έρευνες επιστημονικές δείχνουν πως όποιος έχει συνηθίσει να θεωρεί τη ζωή ενός ζώντος πλάσματος ευτελή, κινδυνεύει να φτάσει επίσης και στην ιδέα για ευτελείς ανθρώπινες ζωές. Έρευνες έχουν πλέον πείσει τους κοινωνιολόγους, τους νομοθέτες, και τα δικαστήρια ότι πράξεις βίας προς τα ζώα απαιτούν και αξίζουν την προσοχή μας. Αυτές μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι μιας βίαιης παθολογίας που περιλαμβάνει και ανθρώπινα θύματα. Η κακοποίηση των ζώων δεν είναι απλά το αποτέλεσμα ενός μικρού ελαττώματος της προσωπικότητας ενός κακοποιητή αλλά μάλλον ένα σύμπτωμα μιας βαθιάς νοητικής διαταραχής. Έρευνες στον τομέα ψυχολογίας και εγκληματολογίας δείχνουν ότι οι άνθρωποι που διαπράττουν πράξεις βίας προς τα ζώα δεν σταματάνε εκεί – πολλοί από αυτούς συνεχίζουν και στους συνανθρώπους τους. Το FBI έχει ανακαλύψει ότι ένα ιστορικό βίας προς ζώα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που τακτικά εμφανίζονται στα αρχεία του κομπιούτερ τους για σειριακούς βιαστές και δολοφόνους, και το πρότυπο διαγνωστικό και θεραπευτικό εγχειρίδιο για ψυχιατρικές και συναισθηματικές διαταραχές αναφέρει τη βία προς τα ζώα ως ένα διαγνωστικό κριτήριο για διαταραχές συμπεριφοράς. Μια έρευνα που διεξήγαγαν το Πανεπιστήμιο Northeastern και το SPCA στη Μασσαχουσέτη ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι που κακοποιούν και σκοτώνουν ζώα είναι πέντε φορές πιο πιθανό να διαπράξουν βίαια εγκλήματα εναντίον ανθρώπων.
