«Σε μια σύγκρουση με την Τουρκία, θα είμαστε μόνοι και σταθερά και διαχρονικά πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο, για να διασφαλίσουμε την ειρήνη» δηλώνει σήμερα σε συνέντευξή του στη «δ», ο δήμαρχος Καλυμνίων κ. Δημήτρης Διακομιχάλης, 24 χρόνια από την κρίση των Ιμίων, που οδήγησε στην καθιέρωση γκρίζων ζωνών στην περιοχή του Αιγαίου και ολοκληρώθηκε με μια εθνική τραγωδία…
Ο κ. Δημήτρης Διακομιχάλης που έχει περάσει στη νεότερη ιστορία της χώρας, ως ο δήμαρχος που εκείνη την τεταμένη περίοδο του 1996 ύψωσε στα Ιμια την ελληνική σημαία είναι και σήμερα δήμαρχος Καλυμνίων και χωρίς περιστροφές, μιλά ξεκάθαρα για όσα οι περισσότεροι προσεγγίζουν «ακροθιγώς», προκειμένου να διατηρήσουν ισορροπίες.
• Κύριε Διακομιχάλη, θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη ενόψει της επετείου των γεγονότων στα Ιμια, ανατρέχοντας στη δήλωση που κάνατε πριν από περίπου έναν χρόνο στη «δημοκρατική», σχετικά με τις τουρκικές προκλήσεις, επισημαίνοντας ότι «τα Ιμια ίσως να είναι το τυρί και να μην είναι η φάκα». Τα γεγονότα εντέλει, φαίνεται να δικαιώνουν τις εκτιμήσεις σας. Μέχρι πού βλέπετε να τραβάει το σχοινί η Τουρκία;
Είναι γεγονός κ. Φώτη, ότι η επέτειος των γεγονότων στα Ίμια βρίσκει τη χώρα μας στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των διεκδικήσεων της Τουρκίας, εις βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στα τελευταία 50 χρόνια.
Ως προς το ερώτημά σας, μέχρι πού μπορεί να τραβήξει το σχοινί η Τουρκία, προσωπικά εκτιμώ ότι αυτό εξαρτάται από τον συνδυασμό αποφασιστικότητας της χώρας μας στον διπλωματικό τομέα -περιφερειακές συμμαχίες, στήριξη από τις ΗΠΑ μιας και είμαστε στρατηγικός εταίρος στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου, τόσον στον στρατιωτικό τομέα και την ασφάλεια των συνόρων μας όσο και στον αναπτυξιακό, σχέσεις με τη Ρωσία, επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, από την Ε.Ε. και την καταγγελία της Τουρκίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ που θα πρέπει να σταματήσει να είναι Πόντιος Πιλάτος- καθώς και στην αξιοποίηση της αποτρεπτικής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων.• Πώς φτάσαμε όμως στην παρούσα έξαρση κ. Διακομιχάλη, από το 1996 και μετά; Τι πήγε λάθος;
Εχω ξαναπεί και θα το επαναλάβω πως εάν είχαμε κινηθεί με εθνικό σχέδιο, που από την κρίση στα Ίμια το 1996 μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να το έχουμε κάνει, και η πολιτική ηγεσία του τόπου είχε αποφασίσει ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν να τις ξεπεράσει η Τουρκία, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε -όπως μπορεί και τώρα- να μπλοκάρει τον αναθεωρητισμό του Ερντογάν στο Αιγαίο, στο Καστελόριζο στη Ν.Α. Μεσόγειο, στην Κύπρο.
Γι αυτό επιβάλλεται η ενίσχυση άμεσα της αποτρεπτικής ικανότητας των Ε.Δ.
• Η ιστορία πάντως, φαίνεται να επαναλαμβάνεται, κύριε Διακομιχάλη. Η Τουρκία δείχνει αποφασισμένη να κλιμακώσει την προκλητική της τακτική, η αμφισβήτηση των Ιμίων -και όχι μόνο- από τη γείτονα παραμένει στην πρώτη γραμμή κι εσείς είστε ξανά δήμαρχος Καλυμνίων. Ανατρέχοντας σήμερα, στα γεγονότα του 1996 θα θέλατε να είχατε ενεργήσει διαφορετικά;
Ιστορικά έχει καταγραφεί ότι η Τουρκία, κυρίως με την δήθεν απειλή άσκησης βίας, υλοποιεί τους στόχους της και με την ανοχή των μεγάλων δυνάμεων, γι αυτό εμείς ως Λαός και ως Έθνος πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σε μια σύγκρουση με την Τουρκία, θα είμαστε μόνοι και ότι σταθερά και διαχρονικά πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο, για να διασφαλίσουμε την ειρήνη, αφού πρέπει να πιστέψουμε ότι ο κακός χρόνος περνά ενώ ο κακός γείτονας δεν αλλάζει.
Δεν θα πω εγώ γιατί με ξαναψήφισαν οι Καλύμνιοι για τέταρτη φορά και είμαι πάλι δήμαρχος, την ώρα που τα Ίμια παραμένουν στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων της Τουρκίας. Αυτό πάντως είναι ψευτοδίλημμα, γιατί οι διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δεν ξεκινούν από τα Ίμια αλλά από το 1973, όταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος ανακοίνωσε ότι στο Αιγαίο υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου.
Ανατρέχοντας όμως στα γεγονότα του Ιανουαρίου του 1996, να θυμίσω ότι τα Ίμια οι Τούρκοι τα αμφισβήτησαν στις 25 Δεκεμβρίου του 1995 με την προσάραξη του εμπορικού πλοίου Φιγκέν Ακάτ και επίσημα με τη Ρηματική Διακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών στις 29 Δεκεμβρίου του 1995.
Θα ήμουνα υπόλογος στην ιστορία εάν δεν έκανα το αυτονόητο της ύψωσης του Εθνικού μας Συμβόλου σε ένα νησί ελληνικό που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του Δήμου Καλυμνίων.
Το ατυχές στρατιωτικό γεγονός, δεν μπορώ να το κρίνω εγώ, υπάρχουν ειδικοί να το κάνουν αυτό. Αλήθεια, θα μου κάνατε την ίδια ερώτηση εάν το αποτέλεσμα του στρατιωτικού επεισοδίου ήταν θετικό για τη χώρα μας…;
• Πάντως, πέρα από τις πολιτικές και εθνικές προεκτάσεις υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας και θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι σας έχει μείνει από εκείνη την περίοδο, τι είναι αυτό που έρχεται πρώτα στο μυαλό σας όταν φέρνετε στο μυαλό σας εκείνες τις στιγμές;
Ανθρώπινα αισθάνομαι θλίψη γιατί χάθηκαν άδικα τρεις αξιωματικοί του Π.Ν. και ότι μετά την 31η Ιανουαρίου του 1996, η δημοτική αρχή που είχα την τιμή να είμαι επικεφαλής, κράτησε στο νησί τον βοσκό Αντώνη Βεζυρόπουλο μαζί με τα κατσίκια του μέχρι το 2002 που ήμουνα δήμαρχος, ενισχύοντάς τον με 6.000 ευρώ ετησίως που κατέβαλλε ο Δήμος για να καλύπτει τα έξοδά του. Μετά δυστυχώς το ελληνικό κράτος τον εγκατέλειψε, με αποτέλεσμα να φύγει από τα νησιά μαζί με τα κατσίκια του το 2004.
• Από εκείνη την περίοδο κύριε δήμαρχε, πώς φτάσαμε στο σήμερα;
Η πολιτική του κατευνασμού και η επίκληση μόνο του Διεθνούς Δικαίου δεν αρκούν στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, χρειάζεται εθνική στρατηγική με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις.
• Κλείνοντας τη συνέντευξη κ. Διακομιχάλη τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σήμερα, ως ο άνθρωπος που ύψωσε την ελληνική σημαία στα Ιμια το 1996;
Προκειμένου να μπορούμε να υψώνουμε την Ελληνική Σημαία σε όλα τα νησιά και τις νησίδες του Αρχιπελάγους πρέπει η Αθήνα, να κάνει επιτέλους πράξη τη νησιωτικότητα που προβλέπει το Σύνταγμά μας, με ειδικά κίνητρα προκειμένου να υπάρχει ανάπτυξη για να παραμείνουμε σ αυτά τα ιερά χώματα στα οποία έχουν χυθεί ποταμοί αίματος, γιατί η ανάπτυξη είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.
