Τα κτίρια σκοτώνουν

Πλάι στις κλιματικές μεταβολές, οι νέοι σεισμοί είναι μια εξίσωση δύσκολη για όλη την περιοχή, ανεξαρτήτως αν έχουν ενεργοποιηθεί και ποια ρήγματα όπως αυτό της Ανατολικής Ανατολίας. Και η νέα επικινδυνότητα πρέπει να μπει στον σχεδιασμό των δήμων, περιφερειών και βέβαια όλης της πολιτείας. Οι σεισμοί δε σκοτώνουν -τα κτίρια σκοτώνουν. Είναι η φράση που επαναλαμβάνουν σεισμολόγοι και γεωλόγοι. Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου αναφέρθηκε στην καταλληλότητα των δημοσίων κτιρίων, τονίζοντας ότι «υπάρχουν σχολεία στην Ελλάδα σε όλη τη χώρα που είναι εντελώς ακατάλληλα. «Aπό το 1999 που ξεκίνησα τον έλεγχο των δημοσίων κτιρίων, έχει προχωρήσει ο έλεγχος μόνο στο 20%» σημειώνει. Κάτω από όλα αυτά ξεπροβάλλει ένας κοινός παρονομαστής: η έλλειψη χρημάτων και προσωπικού. Τόσο οι δημόσιες υπηρεσίες όσο και οι υπηρεσίες των Δήμων, έχουν αποδυναμωθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια λόγω έλλειψης επαρκούς χρηματοδότησης. Σύλλογοι Γονέων και Εκπαιδευτικών γίνονται ‘μπαλάκι’ μεταξύ Δήμων, Περιφερειών ,  ΚτΥπ και συναρμόδιων υπουργείων, χωρίς να μπορούν να βγάλουν άκρη. Πολύς λόγος γίνεται για «ανάπτυξη». Δε νοείται ως ανάπτυξη η ασφάλεια των κτιρίων όπου ζούμε; Είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε να «ρίχνουμε το ζάρι»; Θρήνος μετά τις τραγωδίες, ή πρόληψη χωρίς καθυστέρηση ούτε μιας μέρας;  Ένας μεγάλος σεισμός μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή. Και το ξέρουμε πια καλά: δε σκοτώνουν ανθρώπους οι σεισμοί -τα κτίρια σκοτώνουν. Αλλά τις αποφάσεις, άνθρωποι τις παίρνουν.