Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Αλλάζουν τις ημερομηνίες σαν τα πουκάμισα. Η έννοια της «ημερομηνίας ορόσημο» έχει πλέον ξεφτίσει, μια και όλες οι συνεδριάσεις των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης εδώ και έναν χρόνο έχουν χαρακτηριστεί από το Μέγαρο Μαξίμου ως «ορόσημα» για την πορεία της διαπραγμάτευσης, αλλά λύση μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί.
Τη Δευτέρα 20 Μαρτίου, θα συνεδριάσει για ακόμα μια φορά το eurogroup, ένα ακόμα χαμένο «ορόσημο», όπως έμαθε η ελληνική κυβέρνηση να βαφτίζει.
Να θυμίσουμε ότι πολλά κυβερνητικά στελέχη είχαν προεξοφλήσει ότι η 20η Μαρτίου θα ήταν το τέλος της επίπονης διαδρομής της δεύτερης αξιολόγησης, ανοίγοντας το δρόμο στην ένταξη της χώρας μας. Δυστυχώς έπεσαν πάλι έξω και στην καλύτερη περίπτωση η Ελλάδα θα λάβει ένα «χτύπημα στην πλάτη», καθώς τα ζητήματα είναι ακόμα ανοιχτά.
Η 22α Μαΐου, εκτιμάται από γαλάζια στελέχη που παρακολουθούν τη διαπραγμάτευση ως η πλέον πιθανή ημερομηνία για να έχουμε ένα αίσιο τέλος. Για να φτάσουμε όμως εκεί, θα πρέπει στην άτυπη συνεδρίαση των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών στις 7 Απριλίου, στη Μάλτα να καταγραφεί με ξεκάθαρο τρόπο η ελληνική πρόοδος.
Προϋπόθεση όμως για όλα αυτά, είναι η επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων. Αν αυτό συμβεί την ερχόμενη εβδομάδα, μετά και το eurogroup της Δευτέρας, τότε το σενάριο της 22ας Μαΐου είναι ζωντανό.
Εάν όχι τότε ίσως φτάσουμε ακόμα και στα..μπάνια του λαού. Γι αυτό ας κρατήσουμε στο μυαλό μας, την αναφορά κορυφαίου υπουργού, πολύ κοντά στον Αλέξη Τσιπρα, την Παρασκευή στη Βουλή, ότι μπορεί η όλη διαπραγμάτευση να φτάσει ακόμα και στον Ιούνιο.
Στο πλαίσιο αυτό στην ΝΔ βλέπουν μια προσπάθεια σαλαμοποίησης της όλης διαδικασίας με «σπάσιμο» της αξιολόγησης σε δύο ψηφοφορίες. Την πρώτη φορά για τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης μέσα στην άνοιξη και τη δεύτερη και πιο σκληρή, το φθινόπωρο για τη λήψη μέτρων για μετά το 2018.
Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να υλοποιήσει μόνο τα προαπαιτούμενα για τη δεύτερη αξιολόγηση και τα άλλα δύο κομμάτια (χρέος και ποσοτική χαλάρωση) θα τα ξαναπιάσει τον Οκτώβριο του 2017 όταν και να έχουν ολοκληρωθεί οι γερμανικές εκλογές.
Για να πετύχει όμως αυτός ο στόχος θα πρέπει να ξεπεραστεί ένα σημαντικό εμπόδιο. Η πληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας τον Ιούλιο. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες σε εξέλιξη βρίσκονται ήδη διεργασίες για το λεγόμενο «δάνειο γέφυρα», το οποίο θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να πληρώσει το ομόλογο του Ιουλίου και να φτάσει στον Οκτώβριο. Τότε που, όπως ελπίζουν στην κυβέρνηση, θα έχει προκύψει μία καινούργια γερμανική κυβέρνηση χωρίς τον Σόιμπλε ενώ θα έχει προηγηθεί ένα «κερδοφόρο» τουριστικά καλοκαίρι.
Υπάρχουν μάλιστα ορισμένοι που συνδέουν την περίφημη συνάντηση κυβερνητικών στελεχών με τους Rothschild στο Παρίσι, με την προσπάθεια ανεύρεσης του λεγόμενου «δανείου γέφυρα». Το δάνειο αυτό θα μπορούσε να φτάσει στα 8 δισ. ευρώ και αν γίνει πραγματικότητα, θα προσφέρει ανάσα στο Μέγαρο Μαξίμου, έστω και προσωρινή.
Όσο οι μέρες περνούν και οι τηλεδιασκέψεις συνεχίζονται χωρίς αποτέλεσμα, το μήνυμα που περνάει η χώρα μας προς το εξωτερικό και κυρίως προς τους επενδυτές εξασθενεί. Άραγε τελικά ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος σε αυτό το παιχνίδι καθυστερήσεων; Όποια άποψη και εάν έχει κάποιος, σε ένα συμπέρασμα μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε. Το να πετάς την μπάλα μπροστά, είναι μια τακτική που χαρακτηρίζεται ως «δίκοπο μαχαίρι». Μπορεί να μην χάνεις σε πρώτο χρόνο, όμως υπονομεύεις τις όποιες προσπάθειες έχεις να περάσεις δικές σου θέσεις, μια και μεταθέτοντας χρονικά τις αποφάσεις, δεν μπορείς να γνωρίζεις τα δεδομένα της κρίσιμης στιγμής.
liberal.gr
