Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν έχουν μπέσα. Γεγονός. Δεν ανακαλύψαμε δα ξαφνικά την Αμερική. Ανίχνευσα στο διαδίκτυο μια συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Στέλιο Κούλογλου τον Απρίλιο του 2012, τότε που ήταν ακόμα «επαναστάτης», πριν γίνει νεροκουβαλητής και που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μάλλον πρόκειται για την ίδια περίοδο που ξεκίνησαν οι αυταπάτες του.
Παρόλο που η συνέντευξη έχει μεγάλο ενδιαφέρον και καταδεικνύει απολύτως χάσμα ανάμεσα το πριν της αντιπολίτευσης και το μετά της εξουσίας, λόγω περιορισμένου χώρου, θα σταθώ σε μερικά μόνον σημεία:
«Δεν πληρώνω»
“Αν δεν κάνουν δεκτά τα ελληνικά αιτήματα, στην πραγματικότητα βάζουν φωτιά σε όλη την Ευρωζώνη. Διότι εδώ θα υπάρχει μία κυβέρνηση που θα καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση, θα πει «το μνημόνιο ακυρώνεται», θα πει «δεν πληρώνω από εδώ και στο εξής, γιατί δεν έχω να πληρώσω τους πιστωτές και τους τοκογλύφους, δίνω προτεραιότητα στους μισθούς, τις συντάξεις και στο κοινωνικό κράτος» και θα πάει σε μία διαπραγμάτευση πολιτική, όχι με τους Τόμσεν και τους φούφουτους.
Οι ισοδύναμοι πόνοι
“…Ούτε θα μπούμε στη λογική που, με μεγάλη λύπη, βλέπω να έχει και ο κ. Κουβέλης, μέχρι πρότινος σύντροφός μας, ο οποίος λέει: «Θα βρούμε τα ισοδύναμα». Τι ισοδύναμα να βρούμε; Να βρούμε ισοδύναμους πόνους; Αντί να κόψουμε το μεγάλο δάχτυλο να κόψουμε τον αντίχειρα”.
Στέγαση-σίτιση και αξιοπρεπείς συντάξεις!
“Να έχουν τη δυνατότητα στέγασης οι άστεγοι και σίτισης αυτοί οι οποίοι πεινάνε. Να μην πηγαίνουν τα παιδιά νηστικά στο σχολείο, στοιχειώδη πράγματα! Επίδομα ανεργίας αξιοπρεπές κι όχι αντίδωρο, συντάξεις που θα είναι ανθρώπινες. Δε θα ‘χουμε για να στηρίξουμε τους τραπεζίτες”.
«Δημόσιο σαν τα μούτρα τους»
“Έχουνε φτιάξει ένα δημόσιο σαν τα μούτρα τους με τα ρουσφέτια που κάνανε, 20 χρόνια τώρα, και μας βάζουν στον τοίχο και μας λένε «θα το υπερασπιστείτε»; Εμείς λοιπόν λέμε ότι γενικά, το λέω ορθά κοφτά, δεν είμαστε με το κράτος, είμαστε με την κοινωνία. Θέλουμε ένα δημόσιο που να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες. Όχι γενικά και αόριστα με το κράτος και τον κρατισμό”.
Οι διαφορές με τον Καμμένο
“Κοιτάξτε, με τον κ.Καμμένο έχουμε πολύ σημαντικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Οι ιδεολογικές είναι γνωστές και η διαδρομή των χώρων είναι γνωστή. Ο κ.Καμμένος θέλει να μειώσουμε τη φορολογία του πλούτου. Αν μειώσουμε τη φορολογία του πλούτου, τότε θα πρέπει να ξεκοιλιάσουμε, να γονατίσουμε το φτωχό. Εμείς λέμε ότι οι πλούσιοι πρέπει να πληρώσουν.
«Όχι στους πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ»
“Αν φεύγανε μαζικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, πχ. από μια πόλη, και ερχόντουσαν σε εσάς θα τις δεχόσασταν; Με ανοιχτές τις αγκαλιές. Άλλο όμως να έρθουν οργανώσεις και οργανωμένος κόσμος στη βάση και άλλο πολιτευτές που δεν βλέπουνε πώς θα ξαναμπούνε στη Βουλή και βρίσκουν την ευκαιρία, «βλέπουν φως και μπαίνουνε», για να βολευτούνε και να κρεμαστούνε από ένα εγχείρημα”.
Συμπέρασμα: Αν δεν γνώριζε τι τον περιμένει, πρόκειται για τον πιο ανίδεο, άσχετο και ασυνείδητο πρωθυπουργό που έπαιξε με τις τύχες των Ελλήνων. Αν γνώριζε και επέλεξε να πει ψέματα για την καρέκλα, πρόκειται για τον μεγαλύτερο θεομπαίχτη, χειριστικό, εγωπαθή πρωθυπουργό που πέρασε από την χώρα. Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για έναν επικίνδυνο πολιτικάντη, που για να κάνει το γούστο του, κατέστρεψε ό,τι έμεινε από τους προκατόχους του. Δεν του έπρεπε η τιμή να γίνει πρωθυπουργός των Ελλήνων.
