Η μουσική είναι έκφραση συναισθημάτων. Είναι δημιουργικότητα. Είναι τρόπος ζωής. Ολοκληρώνει τον άνθρωπο και δίνει νόημα στη ζωή του. Ο Γιάννης Χατζής το γνωρίζει καλά αυτό. Μεταδίδει τον ενθουσιασμό του στα παιδιά και τα κάνει να αγαπήσουν τη μουσική με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Στα 20 χρόνια πορείας του στα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», αφήνει το στίγμα του σε κάθε επιτυχημένη παράσταση, σε κάθε μουσικό ρεσιτάλ, σε κάθε μοναδική εκδήλωση που πρωταγωνιστούν τα μουσικά σύνολα που δημιουργεί, άλλοτε με μαντολίνα, άλλοτε με κιθάρες, ξυλόφωνα και έγχορδα και άλλοτε με χορωδίες και ολόκληρες μαθητικές ορχήστρες. Όποιος και αν είναι ο τρόπος που επιλέγει, το αποτέλεσμα είναι πάντα συναρπαστικό. Το κοινό μαγεύεται και η επίγευση της ευχαρίστησης στο τέλος «φαίνεται στο χειροκρότημα», όπως ο ίδιος μάς λέει.
Ο Γιάννης Χατζής έχει συνοδεύσει, με τα μαθητικά μουσικά του σύνολα, δημιουργούς, συνθέτες και τραγουδιστές, οι οποίοι κοσμούν όχι μόνο το ελληνικό, αλλά και το διεθνές μουσικό στερέωμα. Ο Μίμης Πλέσσας, ο Νίκος Κυπουργός, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο αείμνηστος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είναι κάποιοι από αυτούς που φιλοξενήθηκαν σε εκδηλώσεις λήξης του σχολικού έτους στη Μεσαιωνική Τάφρο και εντυπωσιάστηκαν από την ποιότητα της δουλειάς των παιδιών, των μαθητών του Γιάννη Χατζή, και όλων των καθηγητών που στελεχώνουν το μουσικό τμήμα των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ». Η συνέντευξη του κ. Χατζή, με την ευκαιρία του 20ού έτους λειτουργίας των Εκπαιδευτηρίων, είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
• Γιάννη, πώς άρχισε η συνεργασία σου με τα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»;
Τον Ιανουάριο του 2003, πριν ακόμη ξεκινήσει τη λειτουργία του το σχολείο, απέστειλα ένα βιογραφικό στο νεοσύστατο τότε τμήμα υποδοχής εκπαιδευτικών των Εκπαιδευτηρίων. Μετά τη συνάντηση που είχα με τον κ. Κυριακούλη και τον κ. Τσίννα, μού ανακοινώθηκε πως θα αναλάβω το μουσικό τμήμα του σχολείου. Από τον Φεβρουάριο, λοιπόν, του 2003 μελετούσαμε πολύ προσεκτικά τον σχεδιασμό – εξοπλισμό για τα μαθήματα της μουσικής στις τάξεις του Δημοτικού και του Γυμνασίου, καθώς και για το τότε επιμορφωτικό τμήμα με τα μαθήματα των ατομικών μουσικών οργάνων.
• Έχουμε παρακολουθήσει σχολικές γιορτές των Εκπαιδευτηρίων “ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ” στις οποίες σύνολα μικρών παιδιών, από 7 ετών, στελεχώνουν τη ζωντανή ορχήστρα. Αυτό στους περισσότερους φαίνεται ακατόρθωτο. Ποιο είναι το “μυστικό” σας;
Οι μαθητές από την Α’ Δημοτικού μαθαίνουν στα μεταλλόφωνά τους να παίζουν μελωδίες και τραγούδια, αφού προηγουμένως έχουν διδαχθεί, μέσα από το παιχνίδι, χρονικές αξίες και ρυθμούς. Ακολουθούμε, δηλαδή, έναν τρόπο απλό και κατανοητό, για να μυήσουμε τα παιδιά μας από μικρή ηλικία στον θαυμαστό κόσμο της μουσικής. Στις επόμενες τάξεις, όσοι μαθαίνουν κάποιο μουσικό όργανο (κιθάρα, πιάνο, βιολί κ. λπ.), πλαισιώνουν την ορχήστρα της τάξης τους με αυτό. Είναι, λοιπόν, αποτέλεσμα μιας πορείας που στηρίζεται στην εκπαίδευση, την εξάσκηση και τον πειραματισμό και προϋποθέτει να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο και τον κόσμο των παιδιών. Ο έγκαιρος προγραμματισμός, η σωστή κατανομή ρόλων, ο ενθουσιασμός που μεταδίδεται στους μαθητές είναι κάποιες από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται, για να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
• Ποιους τομείς της ζωής των παιδιών θεωρείτε ότι επηρεάζει η διδασκαλία της μουσικής και γενικώς τα μουσικά ερεθίσματα;
Η μουσική είναι η τέχνη των ήχων που εκφράζει συναισθήματα και εμείς εκφράζουμε τα συναισθήματά μας μέσω αυτής. Ο ρόλος της είναι πολυεπίπεδος:
Καλλιεργεί την ευαισθησία των παιδιών. Συμβάλλει στην ανάπτυξη της ομαδικότητας, της συνεργασίας, της κοινωνικοποίησης, της δημιουργικότητας, του αυτοσχεδιασμού, της συνέπειας, της πειθαρχίας, του αυτοελέγχου και ενισχύει την αυτοπεποίθηση των παιδιών. Η μουσική μάς ολοκληρώνει και μάς εμπνέει, μάς βοηθά να γίνουμε πιο οξυδερκείς και ψυχικά ισορροπημένοι, γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας. Χωρίς αυτήν δεν είμαστε πλήρεις. Η παιδαγωγική αξία της μουσικής είναι τόσο σημαντική, ώστε κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία η εξοικείωση μαζί της από τα προσχολικά χρόνια του παιδιού.
• Στα 20 χρόνια έχεις λάβει μέρος σε όλες τις γιορτές λήξης του σχολικού έτους στη Μεσαιωνική Τάφρο. Έχεις παίξει μπροστά σε κορυφαίους συνθέτες και έχεις συνοδεύσει σπουδαίους τραγουδιστές. Υπάρχει κάποια γιορτή ή κάποιος καλλιτέχνης που σου έχει μείνει αξέχαστος;
Κορυφαίοι μουσικοί, όπως ο Σαββόπουλος, ο Πλέσσας, ο Κυπουργός, ο Μαχαιρίτσας και ο Πορτοκάλογλου έχουν επισκεφθεί το σχολείο μας και έχουν τραγουδήσει μαζί με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας και στις τάξεις τους, αλλά και στην τελική εκδήλωση στην Τάφρο. Επίσης, έχουν γίνει εκδηλώσεις προς τιμή του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη. Συναισθηματικά έχω επηρεαστεί από την εκδήλωση που ανέδειξε το υπέροχο έργο του Αριστοφάνη «Αχαρνείς», επενδύοντάς το με τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Θυμάμαι πάντα με συγκίνηση τη στιγμή που ο σπουδαίος καλλιτέχνης ανέβηκε στην σκηνή και τραγούδησε μαζί με την ορχήστρα και τη χορωδία του σχολείου.
• Αν σας ζητούσαμε να “περιγράψετε” με ένα τραγούδι τα 20 χρόνια της πορείας σας στα Εκπαιδευτήρια “ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ”, ποιο θα ήταν αυτό;
Για να σκιαγραφήσω αυτή τη μοναδική, πραγματικά, πορεία, επιλέγω κάποιους στίχους αγαπημένων τραγουδιών: «Μην ψάχνεις πια αλλού αφού το ξέρεις ήδη, μην ψάχνεις πια αλλού, εδώ είναι το ταξίδι», αναφερόμενος στο υπέροχο ταξίδι μέσω της μουσικής στο σχολείο μας. «Κι αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα», αναφερόμενος στην αποδοχή του κοινού που παρακολουθεί την πορεία των μουσικών δρώμενων του σχολείου μας τα τελευταία 20 χρόνια.
