Πολύς λόγος και έχει γίνει τις τελευταίες 10ετίες για τις Νησιωτικές Πολιτικές, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να θεσπισθεί η συνταγματική διάταξη του άρθρου 101 παρ.4, περί ειδικών προβλέψεων σε κάθε νομοθετική ρύθμιση για τις νησιωτικές περιοχές.
Τελικά η μοναδική Νησιωτική Πολιτική που εφαρμόσθηκε, υπήρξε η καθιέρωση μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α στα νησιά του Αιγαίου.
Τελευταία κάποιοι προσπαθούν να εμφανίσουν το γεγονός αυτό ως ένα προνόμιο, το οποίο πρέπει να καταργηθεί γιατί δήθεν δεν δικαιολογείται, προβάλλοντας ως επιχείρημα το γεγονός ότι, γιατί να υπάρχουν μειωμένες συντελεστές π.χ στη Ρόδο και όχι στο Διδυμότειχο (δια χειλιών Πρετεντέρη σε τηλεοπτική του εκπομπή).
Αυτοί που προβάλλουν το επιχείρημα αυτό ή δεν γνωρίζουν ή το κάνουν εκ του πονηρού.
Ο λόγος που καθιερώθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές Φ.Π.Α στα νησιά είναι το αυξημένο ακτοπλοϊκό μεταφορικό κόστος, το οποίο σε σχέση με το χερσαίο είναι πενταπλάσιο και πολλές φορές μεγαλύτερο, το οποίος σε καμιά περίπτωση δεν ισοσταθμίζεται με τους μειωμένους συντελεστές, απλώς καλύπτεται ένα μικρό μέρος του.
Μια χερσαία π.χ μεταφορά από το Λονδίνο στο Πειραιά έχει το μισό (1/2) κόστος της μεταφοράς από τον Πειραιά στη Ρόδο.
Το ίδιο αποπροσανατολιστική είναι και η συζήτηση περί κοσμικών νησιών (Ρόδος, Κως ως προς εμάς) αφού το μεταφορικό κόστος δεν γνωρίζει ούτε ξεχωρίζει τα νησιά σε κοσμικά και μη.
Όταν και όποτε γίνει σοβαρή συζήτηση για επιδότηση των μεταφορών, έτσι ώστε το προϊόν να φτάνει στον νησιώτη στο ίδιο κόστος που φτάνει και στον κάτοικο του κέντρου (μεταφορικό ισοδύναμο) τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ενιαίο συντελεστή Φ.Π.Α.
Να σημειωθεί ότι το μεταφορικό ισοδύναμο μπορεί να ενταχθεί στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, απλώς κάποιος πρέπει να ενδιαφερθεί.
Το ίδιο ισχύει όποτε εφαρμοσθεί και ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για τα νησιά, το οποίο το ακούμε αλλά δεν το βλέπουμε.
Να υπενθυμίσω ότι μειωμένοι συντελεστές Φ.Π.Α ισχύουν (μέχρι και μηδενικοί) σε πολλές Ευρωπαϊκής νησιώτικες περιοχές.
Να αναφέρω την Κορσική (Γαλλία) τα Κανάρια νησιά (Ισπανία) τις Αζόρες (Πορτογαλία) νησιά Φερόες (Δανία) νήσος Ελιγολάνδη (Γερμανία) και σε ορισμένα νησιά Σκανδιναβικών χωρών.
Αν καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές στα νησιά του Αιγαίου, τότε θα καταργηθεί και η μοναδική νησιωτική πολιτική που εφαρμόσθηκε διαχρονικά.
Αλήθεια σκέφθηκε κανείς και υπολόγισε πως μεταφέρονται ή μετακινούνται ακτοπλοϊκά τα εμπόρευμα και οι επιβάτες από τον Πειραιά στην Κάρπαθο? (που είναι από τα νησιά που δεν εξαιρούνται πληθυσμιακά). Πάντως απείρως δυσκολότερα απ’ ότι στο Διδυμότειχο προς το οποίο υπάρχει ευχερής οδική πρόσβαση (το Διδυμότειχο το χρησιμοποιώ ως παράδειγμα, μην θεωρηθεί ότι έχω κάτι με αυτήν την αναξιοπαθούσα περιοχή της χώρας).
Η απάντηση είμαι μέσω Κρήτης με διάρκεια ταξιδιού περί τις 30 και πλέον ώρες.
Σαφώς και ειδικές πολιτικές πρέπει να εφαρμοσθούν και σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές της χώρας, όμως όσο αυτό δεν γίνεται, δεν μπορεί αυτή η έλλειψη πολιτικών να προβάλλεται ως επιχείρημα για την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α στα νησιά Αιγαίου (δεν κόβουμε το χέρι όταν πονάει, αλλά το γιατρεύουμε).
Τέλος κανείς δεν κατάλαβε την άλλη “Νησιωτική Πολιτική” των νέων φορολογικών μέτρων (τέλος διανυκτέρευσης, φόρος για αγορά πολυτελών προϊόντων, συναλλαγές με κάρτες άνω τον των 70 € κ.τ.λ.) που θα εφαρμοσθούν μόνο στα νησιά του Αιγαίου και όχι σε άλλους τουριστικούς προορισμούς όπου είναι εξίσου ή και περισσότερο ανεπτυγμένοι σε σύγκριση με κάποια νησιά του Αιγαίου όπως π.χ η Κάρπαθος, Χίος, Μυτιλήνη, Σάμος κ.τ.λ.
Επιτρέψτε μου αλλά εκτός του ότι καθίσταται ακριβότερο το τουριστικό προϊόν των νησιών του Αιγαίου, το οποίο είναι ήδη επιβαρυμένο με το αυξημένο μεταφορικό κόστος, είναι σαν να υποδεικνύεται επίσημα σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς τουρίστες, που θέλουν να ξοδέψουν χρήματα χωρίς να τα εμφανίσουν, να μην επισκεφτούν τα νησιά του Αιγίου αλλά άλλους τουριστικούς προορισμούς.
Αυτό αποτελεί, πραγματικά, μια παγκόσμια πρωτοτυπία.
Η περίπτωση να εφαρμοσθεί ένας μειωμένος αλλά ενιαίος συντελεστής Φ.Π.Α σε όλη την χώρα (16% ή 18%) θα έχει ως αποτέλεσμα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες στην π.χ. Αθήνα θα γίνουν φθηνότερα κατά 7% ή 5% (από το 23% που είναι σήμερα) ενώ στα νησιά το κόστος θα παραμείνει το ίδιο ή θα αυξηθεί εάν ο ενιαίος συντελεστής ανέλθει στο 18%.
Αυτό είναι προφανές ότι κάθε άλλο παρά Νησιωτική Πολιτική είναι και βέβαια παραβιάζει ευθέως την Συνταγματική διάταξη του άρθρου 101 παρ. 4 και εκτός του ότι πρέπει να προβληθεί ένσταση αντισυνταγματικότητας της διάταξης στη Βουλή, πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να προσβληθεί, εάν θεσπισθεί, από τους τοπικούς φορείς (Περιφέρεια, Π.Ε.Δ. Επιμελητήριο, Επιστημονικούς Συλλόγους κ.α) στο Συμβούλιο της Επικρατείας, λόγω της προφανούς παραβίασης της άνω Συνταγματικής πρόβλεψης.
Αυτές είναι κάποιες σκέψεις που θεώρησα σκόπιμο σ’αυτή την χρονική στιγμή να δημοσιοποιήσω και όχι κατόπιν εορτής.
Κανείς δεν δικαιούται να προβάλει την δικαιολογία ότι δεν γνώριζε.
Καλό είναι όλοι οι βουλευτές του Αιγαίου, ανεξάρτητα κομματικών χώρων να συνεργασθούν για χάρη των νησιών, γιατί πάνω απ’ όλα και πρώτιστα είναι αντιπρόσωποι των κατοίκων των νησιών.
Καλά τα λόγια, ώρα για πράξεις, γιατί με αυτές γράφεται η ιστορία, τα υπόλοιπα αποτελούν “έπεα πτερόεντα”.
Ρόδος 19-5-2015
Φώτης Κωστόπουλος
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Περί νησιωτικών πολιτικών και άλλων τινών
