Η καταγραφή των αναγκών του δημοσίου για προσωπικό καθαριότητας που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες εμφανίζεται από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σαν το πρώτο βήμα για να διευθετηθεί με πιο …μόνιμο τρόπο η υπόθεση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων που καθαρίζουν τους χώρους κτιριακών εγκαταστάσεων.
Εδώ και καιρό, οι κυβερνήσεις έχουν στείλει στο …πυρ το εξώτερο τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 103, που ορίζει ότι οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δημοσίου πρέπει να καλύπτονται από προσωπικό με σχέση εργασίας αορίστου και όχι ορισμένου χρόνου. Η πολιτική της εργασιακής απορύθμισης καλλιεργείται συστηματικά. Το δείχνουν με σαφήνεια μεταξύ άλλων η πρακτική με τον καθαρισμό δημόσιων κτιρίων και τις εργασιακές σχέσεις καθαριστριών και καθαριστών με μισθώσεις έργου στους ΟΤΑ και εν γένει στη δημοσία διοίκηση.
Η σημερινή κυβέρνηση, αν και εμφανίζεται να θέλει να επαναφέρει σε ισχύ κατά την εφαρμογή των πολιτικών της στη δημόσια διοίκηση τη συνταγματική πρόβλεψη περί παγίων και διαρκών αναγκών, το μόνο που κάνει είναι να παραπέμπει σε μελλοντικές αποφάσεις την υλοποίηση των προθέσεών της ή της …ρητορικής της. Κι αυτό λόγω της δημοσιονομικής ασφυξίας και των μνημονιακών απόνερων από εν ισχύι ρυθμίσεις που συνεχίζουν να πνίγουν τους Έλληνες, όπως επισημαίνουν από το ηγετικό επιτελείο της συγκυβέρνησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης προβάλλει στη λογική του …«μη χείρον βέλτιστον» την αποδοχή της πρόσφατης βουλευτικής τροπολογίας, της οποίας σκοπός ήταν να ρυθμίσει προσωρινά την κατάσταση στον τομέα καθαριότητας των δημοσίων υπηρεσιών, με την παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων ή την επανασύναψη όσων έχουν λήξει πρόσφατα. Σύμφωνα με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, όπως αναφέρεται μάλιστα σε έγγραφο -εγκύκλιο (Αριθμ.Πρωτ.:ΔΙΠΑΑΔ/Φ.2.9/38/οικ.14652-14.5.2015) που δίνει διευκρινίσεις για τη διάταξη του νόμου Κατρούγκαλου, η οποία αφορά την υπόθεση της καθαριότητας των δημόσιων κτιρίων και τις συμβάσεις, επελέγη μια «προσωρινή» λύση.
Έτσι, χαρακτηρίζει ουσιαστικά τη ρύθμιση στο άρθρο 49 του νόμου 4325/2015 για την καθαριότητα των κτιρίων των δημοσίων υπηρεσιών, των ανεξάρτητων αρχών των Ν.Π.Δ.Δ., των Ν.Π.Ι.Δ. και των Ο.Τ.Α., καθώς και τις κάθε είδους υπηρεσίες καθαριότητας των Ο.Τ.Α.. Εκεί προβλέφθηκε ότι μπορούν να παρατείνονται μέχρι την 31.12.2015 οι υπάρχουσες συμβάσεις ή να επανασυνάπτονται με την ίδια ημερομηνία λήξης ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου με ιδιώτες που απασχολούνται ή απασχολούνταν στον καθαρισμό των δημοσίων κτιρίων και στις υπηρεσίες καθαριότητας με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης.
Αυτή η λύση επελέγη προκειμένου, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, να προσδιορισθούν ακριβώς οι ανάγκες του δημοσίου για προσωπικό καθαριότητας που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και «να μελετηθεί, ενόψει και των διαθέσιμων πόρων, η καλύτερη μόνιμη λύση του θέματος».
Παράλληλα, διευκρινίζεται ότι ρητά προβλέπεται πως «είναι δυνατή η επανασύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου με το προσωπικό του οποίου όμοια συμβάσεις έχουν πρόσφατα λήξει και μέχρι το τέλος του έτους». Επίσης, το υπουργείο ξεκαθαρίζει επίσης ότι εξακολουθεί να είναι δυνατή η σύναψη ατομικών συμβάσεων καθαρισμού με βάση άλλες, ισχύουσες διατάξεις, ιδίως σε χώρους, όπως η εκπαίδευση, όπου ο χρόνος διάρκειας της σύμβασης ακολουθεί την διάρκεια του σχολικού έτους.
Το ΒΗΜΑ
