Μια ελληνογαλλική συμπαραγωγή, που γυρίστηκε στη Ρόδο και συγκεκριμένα στο πολυτελές ξενοδοχείο Atrium Prestige, μετέχει στο 69ο Φεστιβάλ Καννών, ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ κινηματογράφου παγκοσμίως.
Η μεγάλη γιορτή της 7ης Τέχνης, σήκωσε προχθές αυλαία στη γαλλική Ριβιέρα και χαρίζει μεγάλες δόσεις από σινεμά.
Πρόκειται για την ταινία «Γυρίζοντας τον κόσμο» (Voir du pays) των Ντελφίν και Μυριέλ Κουλέν που θα παιχτεί στο διαγωνιστικό τμήμα Ένα κάποιο βλέμμα της 69ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ των Καννών.
Το έργο γυρίστηκε στο ξενοδοχείο Atrium Prestige, ένα εκπληκτικής αρχιτεκτονικής πολυτελές ξενοδοχείο 5 αστέρων στη Ρόδο, ιδιοκτησίας των κ.κ. Κώστα Κωνσταντινίδη και Γιώργου Χατζηκωνσταντίνου.
Χτισμένο σε μια υπέροχη αμμουδιά στην Λαχανιά, κοντά στο εξωτικό Πρασονήσι, το Atrium Prestige βρίσκεται εκεί που τα κρυστάλλινα νερά του Αιγαίου ενώνονται με τη Μεσόγειο.
Η ταινία «Γυρίζοντας τον κόσμο» είναι μια συμπαραγωγή των Archipel35 (Γαλλία) και Blonde S.A.(Ελλάδα) που γυρίστηκε με την υποστήριξη των ΑRTE, CNC, Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.) και του Ταμείου ενίσχυσης Ελληνογαλλικών συμπαραγωγών (Centre National du Cinéma et de l’image animée – Ε.Κ.Κ.).
Η ταινία γυρίστηκε στη Ρόδο και στο Παρίσι την άνοιξη-καλοκαίρι του 2015 με πρωταγωνιστές τους Αριάν Λαμπέντ, Soko, Μάκη Παπαδημητρίου και Ανδρέα Κωνσταντίνου.
Η εταιρεία Films Distribution έχει αναλάβει τη διεθνή διανομή της ταινίας.
Οι αδελφές Κουλέν των «17 Κοριτσιών» φέρνουν το γαλλικό στρατό στο ελληνικό τοπίο και αφήνουν τη γυναικεία φύση ελεύθερη.
Τα «κορίτσια» αυτής της ταινίας είναι η Ορόρ και η Μαριάν, δυο κοπέλες που μεγάλωσαν μαζί στο γαλλικό Λοριάν και κατατάχθηκαν στο στρατό, για να βρουν μια δουλειά και, κυρίως, για να γυρίσουν τον κόσμο.
Επιστρέφοντας στη Γαλλία από αποστολή στο Αφγανιστάν, κάνουν μια τριήμερη στάση σ’ ένα παραδεισένιο θέρετρο (η Ρόδος ποζάρει ως Κύπρος), για να αποσυμπιεστούν πριν φτάσουν στους δικούς τους.
Αυτή η αποσυμπίεση είναι οργανωμένη, περιλαμβάνει ασκήσεις, χρονομετρημένη χαλάρωση και ομαδική ψυχοθεραπεία με τη βοήθεια ψηφιακής αναπαράστασης των συγκεκριμένων στιγμών που βίωσαν στη μάχη, μέσα σ’ ένα ντεκόρ από ήλιο, θάλασσα, φοίνικες, μεθυσμένους τουρίστες και δυο πρόθυμους ντόπιους.
Ο παραλογισμός του συνδυασμού δυο κόσμων και η ίδια η αναβίωση της μάχης δημιουργούν τις πιεσμένες συνθήκες που θα κάνουν τα βίαια ένστικτα να ξεσπάσουν πιο δυνατά απ’ ό,τι στον πόλεμο.
Με μια κάμερα που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, που «βλέπει τον κόσμο», αποτυπώνουν ένα τοπίο γεμάτο ομορφιά κι ένα μάτσο ανθρώπους που δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Είναι οι άνθρωποι που έχουν κάνει τον πόλεμο επάγγελμα και που, κάπως, πρέπει να εκλογικεύσουν αυτήν την επιλογή τους. Σ’ ένα περιβάλλον απόλυτα ανδρικό, οι γυναίκες ηρωίδες ταλαντεύονται ανάμεσα στην αποδοχή και την απόρριψη. Προς και από αυτές.
Δεν είναι παράξενο ότι οι πιο πετυχημένες σεκάνς της ταινίας είναι, όχι εκείνες όπου η βία ξεσπά, αλλά εκείνες όπου ελλοχεύει.
Οπου μ’ αυτή τη γνώση, η κάμερα περιπλανιέται σε κοντινά πλάνα των προσώπων, των εκφράσεων, του κορμιού που αποκαλύπτει με τα σημάδια του, εφήμερα ή μόνιμα, τι έχει περάσει. Οι καλύτερες στιγμές είναι οι διαπροσωπικές, οι διαλογικές.
Η Αριάν Λαμπέντ χαρίζει στην ταινία την καλύτερη ερμηνεία της που έχουμε δει, η Σοκό συμπυκνώνει τη θλίψη στο σκυθρωπό της βλέμμα, οι άντρες ηθοποιοί του «στρατεύματος», κάποιοι από αυτούς αληθινοί στρατιώτες, συνθέτουν ένα σώμα γεμάτο εύγλωττες αντιθέσεις, η παρουσία των Ανδρέα Κωνσταντίνου και Μάκη Παπαδημητρίου είναι ο καταλύτης στη δράση.
Μια αντιπολεμική ταινία χωρίς να το κάνει θέμα, μια γυναικεία ταινία χαμηλών τόνων κι εσωτερικών εντάσεων, μια γαλλοελληνική συμπαραγωγή πανέτοιμη να γυρίσει τον κόσμο.
Το «Γυρίζοντας τον Κόσμο» των Ντελφίν και Μιριέλ Κουλέν θα διανεμηθεί στην Ελλάδα με την υποστήριξη του TV5 Monde.
Στο Φεστιβάλ των Καννών ταινία που γυρίστηκε στη Ρόδο
